Σαν σήμερα το 1980: Στην "Οδό Ονείρων 1980";

Στις 28 Φεβρουαρίου 1980 ο Ταχυδρόμος δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ για τη φημολογούμενη συνεργασία του Μάνου Χατζιδάκι και του Ζάχου Χατζηφωτίου σε μια παράσταση η οποία θα θύμιζε την Οδό Ονείρων και για την οποία φαίνεται πως συζητήθηκε και το όνομα της Ρένας Βλαχοπούλου (που ας μην ξεχνάμε ήταν η υπαίτια για το ανέβασμα της ιστορικής παράστασης του 1962)!

Στον ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο ξεκίνησε να κυκλοφορεί η είδηση για μια θεατρική παράσταση του Μάνου Χατζιδάκι στις αρχές του Φλεβάρη του 1980. Το παλιότερο δημοσίευμα που εντόπισα, μέχρι τώρα, προέρχεται από τη Βραδυνή της 7ης Φεβρουαρίου 1980: ο τίτλος του ήταν "Θεατρική μάχη Τσιτσάνη-Χατζιδάκι το καλοκαίρι": Ο/η συντάκτης/-τρια αναφέρει αφενός ότι επιβεβαιώνεται η είδηση ότι στο Αθηναϊκό Κηποθέατρο θα παρουσιαστεί ένα μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στα 40χρονα του Βασίλη Τσιτσάνη στο τραγούδι (παράσταση που όντως ανέβηκε) και αφετέρου ότι ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Ζάχος Χατζηφωτίου θα γράψουν, αντίστοιχα, τη μουσική και τα κείμενα μιας επιθεώρησης που θα ανέβει στο θέατρο Παρκ (εκεί που το προηγούμενο καλοκαίρι είχε ανέβει το έργο Ω μαμά Ελλάς--20 Χρόνια Θεοδωράκης). Το δημοσίευμα συμπλήρωνε ότι δεν αποκλείεται να εμφανιστεί στην επιθεώρηση του Παρκ και ο τραγουδιστής Γιάννης Φλωρινιώτης...

Γιάννης Φλωρινιώτης και Μάνος Χατζιδάκις
Φωτογραφία από το αρχείο του Γιάννη Φλωρινιώτη
που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.mybites.gr

Μόλις τέσσερις μέρες πριν, την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 1980, ο Μάνος Χατζιδάκις είχε φιλοξενήσει τον Γιάννη Φλωρινιώτη στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, προκαλώντας ποικίλα σχόλια στον Τύπο από δημοσιογράφους, (μουσικο)κριτικούς και αναγνώστριες/-στες (μπορείτε να ενημερωθείτε για την εκπομπή αυτή από το σχετικό αφιέρωμα του Αντώνη Μποσκοΐτη στη LIFO). Γράφτηκε μάλιστα (Πρωινή Ελευθεροτυπία, 14-2-1980)  ότι, όπως δήλωσε ο Γιάννης Φλωρινιώτης, ο Μάνος Χατζιδάκις του είχε ζητήσει να μην κλείσει τίποτα για το καλοκαίρι γιατί θα δούλευαν μαζί. 

Η είδηση έγινε δεκτή με έκπληξη από τις/τους καλλιτεχνικές/-κούς συντάκτριες/-τες. Σύντομα δημιουργήθηκε μια παραφιλολογία για διάφορα ζητήματα της παράστασης αυτής. Αρχικά για το πού θα ανέβει. Πολύ σύντομα "εγκαταλείφθηκε" το θέατρο Παρκ και άρχισε να ακούγεται πιο έντονα το θέατρο Αθήναιον της οδού Πατησίων, που διηύθυνε τότε ο Γιώργος Λεμπέσης, ενώ ακούστηκε πως την παράσταση αυτή διεκδικεί και ο Ηλίας Μαροσούλης για το Δελφινάριο (αν και εκείνες τις μέρες το συγκεκριμένο θέατρο δεν είχε ακόμα κατοχυρωθεί για το καλοκαίρι του 1980 στον επιχειρηματία, για τον οποίο ακούγονταν πολλά αρνητικά από το ΣΕΗ και από κατοίκους του Πειραιά). Έπειτα άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες υποψήφιες "περιγραφές" για το θέαμα. Θα είναι επιθεώρηση; Θα είναι βαριετέ; Θα είναι αναψυκτήριο; (Ειδικά αυτός ο τελευταίος χαρακτηρισμός προκάλεσε τα αρνητικά σχόλια ηθοποιών όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Τζένη Καρέζη--που πάντως έσπευσαν και οι δυο μαζί να χειροκροτήσουν τον Γιάννη Φλωρινιώτη στο κέντρο που εμφανιζόταν).

Και βέβαια άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορα ονόματα για τη σύνθεση του θιάσου. Αρχικά ακούστηκε πως θα εμφανιστεί στο έργο και ο Γιώργος Μαρίνος (που έπαιζε και στην πρώτη Οδό Ονείρων), ο οποίος όμως διέψευσε την είδηση (Ελευθεροτυπία, 16-2-1980) και δήλωσε πως δεν θα εργαστεί το καλοκαίρι. Στη συνέχεια η Βραδυνή (21 και 22-2-1980) "έριξε" στη συζήτηση το όνομα της Μελίνας Μερκούρη. Παρουσίασε μάλιστα την εξής λεπτομέρεια: η Μελίνα θα τραγουδήσει στη σκηνή του θεάτρου Αθήναιον το νέο τραγούδι του Χατζιδάκι "Το γλυκό πουλί της νιότης" (η Μελίνα εμφανιζόταν στο ομότιτλο έργο του Τ. Ουίλιαμς εκείνη την περίοδο στο θέατρο Αθηνά) και στο πιάνο θα τη συνοδεύει ο συνθέτης!

Τα Νέα (23-2-1980) προσπάθησαν να διερευνήσουν το θολό τοπίο των φημών ρωτώντας σχετικά και τη Μερκούρη και τον Χατζιδάκι. Η Μελίνα δήλωσε: "Μου έγινε πρόταση να πρωταγωνιστήσω το καλοκαίρι σ' ένα μιούζικαλ, όπου θα εμφανίζεται και ο Φλωρινιώτης. Μου είπαν, μάλιστα, ότι θα γραφτεί κι ένα νούμερο σχετικό με το 'Γλυκό πουλί της νιότης'. Φυσικά εκάγχασα και απέρριψα την πρόταση"--ωστόσο, λίγες μέρες μετά η Μελίνα επανήλθε και δήλωσε στην εφημερίδα πως δεν "εκάγχασε": "Κρίμα που ένα χαμόγελό μου χαρακτηρίσθηκε σαν καγχασμός" (Τα Νέα, 27-2-1980). (Ο Γιάννης Φλωρινώτης πάντως, πολλά χρόνια μετά, δήλωνε στον Γιώργο Παπαϊωάννου ότι η Μελίνα "ήθελε να δουλέψουμε μαζί στη δεύτερη Οδό Ονείρων που θα έκανε ο Μάνος Χατζιδάκις. Όλοι οι άλλοι ηθοποιοί είπαν στον Χατζιδάκι ότι δεν θέλουν να συνεργαστούν μαζί μου. Δεν πειράζει... Η Μελίνα ήθελε"--η Μελίνα ήταν άλλωστε, όπως γράφει ο Μποσκοΐτης, υπαίτια για τη γνωριμία του τραγουδιστή με τον συνθέτη).

Μελίνα Μερκούρη και Γιάννης Φλωρινιώτης
Φωτογραφία από το αρχείο του Γιάννη Φλωρινιώτη
που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.mybites.gr

Ο δε Χατζιδάκις, διαψεύδοντας ότι η ιδέα για την παράσταση ήταν δική του, είπε στα Νέα: "Και σε μένα έγινε πρόταση για το ίδιο πράγμα. Δεν την απέρριψα. Σταθμίζω τα υπέρ και τα κατά, για να αποφασίσω. Αλλά το να συνδέεται αυτή η υπόθεση με την εκπομπή του Φλωρινιώτη--ότι παρουσίασα, δηλαδή, τον Φλωρινιώτη για να τον διαφημίσω, εν όψει της χρησιμοποίησής του, από μένα, στο θέατρο--το θεωρώ τουλάχιστον χυδαίο".

Τα Νέα, 23-2-1980

Τα δημοσιεύματα συνέχισαν να δίνουν και να παίρνουν. Η Πρωινή Ελευθεροτυπία (22-2-1980) έγραψε πως στην παράσταση θα εμφανιζόταν η Μαριάννα Τόλη αλλά και η Φλέρυ Νταντωνάκη! Η Βραδυνή (27-2-1980) έγραψε πως στον θίασο θα ανήκε και η Πωλίνα Γκιωνάκη. Οπότε φτάνουμε στο ρεπορτάζ του Ταχυδρόμου, που δημοσιεύτηκε σαν σήμερα το 1980 και είναι το μόνο δημοσίευμα, από όσα εντόπισα, που αναφέρει το όνομα της Ρένας, ενώ δίνει πληροφορίες και για τους υποψήφιους σκηνοθέτες (Λογικά θα πρέπει οι πληροφορίες που περιλαμβάνονταν σε αυτό να ήταν έγκυρες, αφού ο Ζάχος Χατζηφωτίου συνεργαζόταν με το περιοδικό!): 

Γύρω λοιπόν από αυτό το πρωτότυπο μουσικό θέαμα που ετοιμάζουν τα δύο "Χι" (Χατζιδάκις-Χατζηφωτίου) ακούγονται πολλά και διάφορα, που δεν ξέρει κανείς τι να πιστέψει... Σίγουρη πρέπει να θεωρείται η συμμετοχή του Νίκου Γκάτσου, που θα γράψει τους στίχους των καινούργιων τραγουδιών του Μάνου... Σίγουρος είναι μάλιστα και ο Βασίλης Φωτόπουλος για τα σκηνικά και τα κοστούμια... Αμφίβολος όμως είναι ακόμα ο σκηνοθέτης. Πάντως επικρατέστεροι θεωρούνται αυτή τη στιγμή ο Μίνως Βολανάκης, ο Αλέξης Σολομός (που είχε σκηνοθετήσει το 1962 και την "Οδό Ονείρων") και ο παρεπιδημών εις Παρισίους Αντρέας Βουτσινάς... Όσο για ηθοποιούς, με πολλούς γίνονται διαπραγματεύσεις αυτόν τον καιρό: με τη Μελίνα και τη Βλαχοπούλου, με τη Μαριάννα Τόλη και το Βασίλη Τσιβιλίκα, με τον Γιώργο Κιμούλη... Και φυσικά με το Γιώργο Μαρίνο, που η συμμετοχή του θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη αλλά και με το Γιάννη Φλωρινιώτη... Δε φτάνουν φαίνεται οι πολλοί σταρ, χρειάζεται και ένας "σουπερστάρ". 

Ταχυδρόμος, 28-2-1980

Την ίδια μέρα η Ελευθεροτυπία έγραψε πως, παρά τις "ημιδιαψεύσεις", οι ζυμώσεις για τον θίασο συνεχίζονται και πως φέρονται ως στελέχη του θιάσου ο Χάρρυ Κλυνν, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, η Δέσπω Διαμαντίδου και η Νίτσα Τσαγανέα, ενώ η Βραδυνή έγραψε πως για τη συμμετοχή του Χάρρυ Κλυνν μεσολάβησε η Τζένη Καρέζη (!) και πως η αμοιβή του Σολομού για την παράσταση θα ήταν 300.000 δραχμές!

Ωστόσο, την επόμενη μέρα, 29 Φεβρουαρίου 1980 (αφού δεν είναι δίσεκτο το 2021 εντάσσουμε την είδηση στο σημερινό "Σαν σήμερα"!), η Βραδυνή, που, όπως έγραψα παραπάνω, φαίνεται πως "άνοιξε" το όλο θέμα, ξεκίνησε το "κλείσιμό" του. Έγραψε πως το ανέβασμα έμπλεξε "σε κάποια γρανάζια" (σημειώνοντας πως ο Φλωρινιώτης ζήτησε 1.200.000 δραχμές για αμοιβή!) Την ίδια μέρα, η Ελευθεροτυπία, παρουσιάζοντας όλες τις παραστάσεις του καλοκαιριού, έγραψε πως η Ρένα Βλαχοπούλου θα εμφανιζόταν στην επιθεώρηση του Δελφινάριου, μαζί με τον Θανάση Βέγγο, τον Σωτήρη Μουστάκα και τον Σταύρο Παράβα (επρόκειτο για την επιθεώρηση Κάνε τους λιγάκι πρρρ, που, με βάση τις κριτικές, πρέπει να ήταν η καλύτερη επιθεώρηση του Δελφινάριου στην οποία έπαιξε η Ρένα).

Το θέμα συνέχισε να απασχολεί τις υπόλοιπες εφημερίδες για λίγες μέρες ακόμα. Η Απογευματινή έγραψε πως οι οριστικές αποφάσεις θα παίρνονταν στις 4 Μαρτίου, ενώ στις 17 Μαρτίου η Ελευθεροτυπία έβαλε οριστικά τέλος στην παραφιλολογία για το ανέβασμα της παράστασης...

Δεν μπορώ να ξέρω φυσικά αν όντως έγιναν προτάσεις στη Ρένα Βλαχοπούλου να εμφανιστεί στην Οδό Ονείρων 1980 (ή Βαριετέ όπως πιθανώς θα τιτλοφορούνταν το θέαμα) και αν η Ρένα τις σκέφτηκε καθόλου ή αν θα άφηνε την προφανώς μεγαλύτερη αμοιβή που θα της εξασφάλιζε ο Μαροσούλης στο Δελφινάριο. Δεν αποκλείεται το όνομά της να "μπλέχτηκε" στις συζητήσεις όταν για πολύ λίγο, σύμφωνα με τις φήμες, διεκδίκησε και ο Μαροσούλης το θέαμα. Το μόνο σίγουρα είναι ότι αν εμφανιζόταν η Ρένα στην παράσταση αυτή, δεν θα εμφανιζόταν η Μελίνα Μερκούρη--και το ανάποδο! Και βέβαια είναι σίγουρο ότι και αυτό το "μη πραγματοποιηθέν" της καριέρας της Ρένας θα παρουσίαζε εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον όπως και τα άλλα "μη πραγματοποιηθέντα" που έχω κατά καιρούς παρουσιάσει...

Μπορεί η Ρένα Βλαχοπούλου να μην εμφανίστηκε επί σκηνής με τον Γιάννη Φλωρινιώτη, αλλά δεν παρέλειψε φυσικά να τον ακούσει στο κέντρο που εμφανιζόταν, μαζί με τον σύζυγό της Γιώργο Λαφαζάνη.
Φωτογραφία από το αρχείο του Γιάννη Φλωρινιώτη
που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.mybites.gr
Στην ιστοσελίδα αυτή ο Φλωρινιώτης θυμάται το ακόλουθο περιστατικό με τη Ρένα:
 "Την είχα πρωτοδεί στο αεροδρόμιο, όταν πήγαινα για μια εμφάνιση στην Κέρκυρα και ταξίδευε κι εκείνη στην ίδια πτήση. Ήρθε καταπάνω μου να με χαιρετήσει και της λέω: 'Κυρία Βλαχοπούλου, τι κάνετε;' 'Τι να κάνω;' μου λέει, 'με στενεύει το παντελόνι μου'. Της είπα ότι σε λιγότερο από μία ώρα θα είμαστε στην Κέρκυρα, αλλά εκείνη δεν κρατιόταν. 'Τώρα θα δεις τι θα κάνω', είπε. 'Σιγά μην περιμένω μία ώρα'. Έβγαλε από την τσάντα της ένα παρεό, το τύλιξε στη μέση της και κατέβασε το παντελόνι της μπροστά σε όλο τον κόσμο! Μουρλή Κερκυραία!»

  

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1967: "Μουσική στα Ηλύσια Πεδία" στο θέατρο Κεντρικόν

Στις 27 Φεβρουαρίου 1967 η Ρένα Βλαχοπούλου συμμετείχε σε μια συναυλία ελαφράς μουσικής και τραγουδιού που διοργάνωσε η Γαλλική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση στο θέατρο Κεντρικόν σε συνεργασία με το καλλιτεχνικό γραφείο της Πίας Χατζηνίκου. Η βραδιά είχε τον τίτλο Μουσική στα Ηλύσια Πεδία (Musique aux Champs Elyssées) και είχε στόχο να ενώσει πάνω στη σκηνή τους/τις εκπροσώπους της ελαφράς μουσικής διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών, ώστε να προβάλουν τη δουλειά τους και να συζητήσουν τα προβλήματα που έχουν. 

Στη συναυλία συμμετείχαν εκπρόσωποι οκτώ χωρών. Συγκεκριμένα τη Γαλλία εκπροσώπησε ο Jack Diéval με τους μουσικούς του και το συγκρότημα Les Compagnons de la Chanson. Εκ μέρους της Δυτικής Γερμανίας εμφανίστηκαν οι Horst Jankowski και Gerd Husemann και εκ μέρους της Ελβετίας ο Narcisso Parigi. Το Βέλγιο εκπροσώπησε ο Maurice Dean kai τη Γιουγκοσλαβία η Nina Spirona. Η Towa Carson τραγούδησε για λογαριασμό της Σουηδίας και η Irena Santor για λογαριασμό της Πολωνίας. Τέλος, την Ελλάδα εκπροσώπησαν στο μεν ελαφρό τραγούδι η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Γιάννης Βογιατζής και η Νίκη Καμπά και στο ελαφρολαϊκό τραγούδι η Μαρινέλλα και ο Γιάννης Πουλόπουλος με τον Κώστα Παπαδόπουλο στο μπουζούκι. Τις/Τους καλλιτέχνιδες/καλλιτέχνες συνόδευε 30μελής ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Κατσαρού. Το πρόγραμμα παρουσίασε η ηθοποιός Αλέκα Κατσέλη, με τη βοήθεια του Jack Dieval που εκτελούσε και χρέη κονφερανσιέ.

Στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε στις 26 Φεβρουαρίου, ο Jack Dieval, που ήταν επικεφαλής της εκδήλωσης δήλωσε πως η συναυλία θα μεταδιδόταν από τους σταθμούς δέκα χωρών και πως οι Έλληνες συνθέτες είναι γνωστοί στην Ευρώπη. Ο Γερμανοί Horst Jankowski και Gerd Husemann δήλωσαν επίσης πως στη χώρα τους τραγουδούν ελληνικά αλλά και γαλλικά τραγούδια, αλλά η ελαφρά μουσική της είναι επηρεασμένη κυρίως από τις αγγλικές και αμερικανικές συνθέσεις. Στη διάρκεια της συνέντευξης οι τραγουδίστριες και οι τραγουδιστές όλων των χωρών δήλωσαν τις μουσικές προτιμήσεις τους (στις οποίες κυριαρχούσαν ο Frank Sinatra και ο Charles Aznavour. 

Καθιστές οι Towa Carson, Irena Santor, Nina Spirona
και όρθιοι οι Jack Diéval, Maurice Dean, Narcisso Parigi
και Les Compagnons de la Chanson
Από τη Βραδυνή, 27-2-1967

Την επομένη της συναυλίας η Μεσημβρινή (και πιθανότατα ο Βαγγέλης Ψυρράκης που επιμελούνταν την καλλιτεχνική στήλη της εφημερίδας) έγραψε πως η βραδιά δεν είχε προετοιμαστεί αρκετά και πως οι συμμετοχές των διαφόρων χορών ήταν άνισες. Ωστόσο, ξεχώρισε την ευρηματικότητα των Compagnons de la Chanson, τα δύο "ζεστά τραγουδάκια" του Narcisso Parigi (που τραγούδησε στα ιταλικά), την κοινή εμφάνιση του Jack Diéval και του Horst Jankowski που έπαιξαν διάφορα τραγούδια με δύο ή τέσσερα χέρια στο ίδιο πιάνο (με εναλλαγές σε αστραπιαίους ρυθμούς) και τη διασκεδαστική παρλάτα της Ρένας Βλαχοπούλου που χειροκροτήθηκε θερμότατα.

Ο κριτικός Γιώργος Λεωτσάκος των Νέων έγραψε, λίγες μέρες μετά (7-3-1967), πως δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει το πρώτο μέρος της βραδιάς, γιατί έπρεπε να καλύψει μια συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Ρεξ, και έτσι έχασε τις εμφανίσεις του Maurice Dean, της Μαρινέλλας, του Γιάννη Βογιατζή και του Κώστα Παπαδόπουλου. Από τις υπόλοιπες εμφανίσεις, έκρινε πως θα μπορούσε να λείπει το "ισπανο-γιουγκοσλαβικό μιξοφολκλορικό κατασκεύασμα" μολονότι η  Nina Spirona τραγούδησε συμπαθητικά, όπως και οι Towa Carson, Irena Santor και Narcisso Parigi. Σημείωσε επίσης πως η Ρένα Βλαχοπούλου απέσπασε πλούσιο γέλιο με μια σάτιρα της σημερινής Αθήνας. Και βέβαια, ξεχώρισε, όπως και η Μεσημβρινή τις εμφανίσεις των οκτώ Compagnons de la Chanson, τις σόλο εμφανίσεις των Horst Jankowski ("Πρόκειται για έναν απίστευτο Μαραθώνιο ανάμεσα στη φαντασία και στα χέρια που οδηγεί τον Γιακόφσκυ σ' έναν αφρικάνικο σχεδόν ρυθμικό παροξυσμό") και Jack Diéval ("Ξεκινά με αρμονίες α λα Ραβέλ και Ντεμπυσσύ και περνά σ' ένα στυλ ηρεμώτερης, νωχελικής τζαζ") και φυσικά το ντουέτο τους (ένας διάλογος με "συναρπαστική ευγλωττία" που "η κατακλείδα του πνίγηκε σε θύελλα χειροκροτημάτων"). Τέλος, ο Λεωτσάκος παρατήρησε με έκπληξη πως τα περισσότερα μέλη της ορχήστρας, "που διηύθυνε πλαστικά κερδίζοντας πάντα το επιδιωκόμενο εφφέ ο Γιώργος Κατσαρός" ανήκαν στη Δημοτική Συμφωνική Πειραιώς...

Διαβάζοντας πως η εκδήλωση μεταδόθηκε από δέκα σταθμούς, γεννήθηκε μέσα μου η ελπίδα πως η ενδιαφέρουσα αυτή συναυλία μπορεί να βρίσκεται ακόμα καταχωνιασμένη σε κάποιο ραδιοτηλεοπτικό αρχείο κάπου στην Ευρώπη...

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1974: Κουμ-καν και μπόουλινγκ...

Στις 26 Φεβρουαρίου 1974 το περιοδικό Φαντάζιο ασχολήθηκε με τις παρασκηνιακές ασχολίες της Ρένας Βλαχοπούλου, και ιδιαίτερα την αγάπη της για τα χαρτιά.

Πηγή φωτογραφίας: Φαντάζιο, 26-2-1974

ΜΙΑ ΑΔΙΟΡΘΩΤΗ "ΚΟΥΜ-ΚΑΝΑΤΖΟΥ"

Η Ρένα Βλαχοπούλου και οι παρασκηνιακές ασχολίες της

Στη σκηνή του θεάτρου η Ρένα Βλαχοπούλου είναι μια αδιαφιλονίκητη βασίλισσα. Στα παρασκήνια, μια κεφάτη συνάδελφος με εξαιρετική, όπως λένε, επίδοση στο κουμ-καν. Λίγο αθώο χαρτί και λίγο τάβλι είναι κάθε βράδυ η πρόχειρη λύση για τις ώρες της αναμονής, που δεν περνούν εύκολα, ως την στιγμή που ο ηθοποιός της επιθεωρήσεως θα έλθη ξανά σε επαφή με το κοινό από τη σκηνή.

Όσοι έτυχε να συνεργασθούν με τη Ρένα, στη σκηνή και στο κουμ-καν, λένε πως είναι μια ηθοποιός και μια παίχτρια με σπάνιες αυτοσχεδιαστικές ικανότητες, γεννημένη να κερδίζη παντού. Για να την πειράξουν, μάλιστα, αναρωτιούνται τι θα κάνη η κ. Βλαχοπούλου τώρα που το κουμ-καν απαγορεύθηκε. 

Αυτό είχε συμβεί κάποια στιγμή τον Ιανουάριο του 1974. Φαίνεται πως η χούντα, στην προσπάθειά της να εξαγνίσει το έθνος, είχε αποφασίσει κάποια στιγμή πως έπρεπε να απαγορευτούν τα τυχερά παιχνίδια, ανάμεσά τους και το κουμ-καν. Το περιοδικό Επίκαιρα, στις 8 Φεβρουαρίου, είχε παρουσιάσει ένα ρεπορτάζ στο οποίο αναφερόταν ότι τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες "μετά την σχετική απαγορευτική διαταγή, οι αστυνομικοί χτενίζουν του καφενέδες της Ελλάδος σε μια προσπάθεια επιβολής του Νόμου περί τυχερών παιχνιδιών". Και ενώ οι θαμώνες των καφενείων φαίνεται πως είχαν συμμορφωθεί πλήρως, ο συντάκτης αναρωτιόταν πως μπορούσε κανείς να ελέγξει τι συμβαίνει στα σπίτια. Το περιοδικό δημοσίευσε επίσης την άποψη της Ρένας Βλαχοπούλου για την απαγόρευση του κουμ-καν:

Η Ρένα Βλαχοπούλου χωρίς κουμ καν;

Είναι γνωστό ότι η Ρένα Βλαχοπούλου αγαπά πολύ το "κουμ-καν". Κι ούτε είναι από εκείνες που θα το ξεχάσουν τόσο εύκολα... "Να το κόψω; Και γιατί, παρακαλώ; Δεν είναι κακό. Ψυχαγωγία είναι. Δεν πειράζει κανένα και... εξασφαλίζει στους άνδρες μερικές ώρες ελευθερίας! Ξέρετε κάτι; Αυτοί που θα στενοχωρεθούν περισσότερο είναι οι άνδρες. Να ιδούμε τι θα κάνουν τώρα... χωρίς 'κουμ-καν'..." 

Επίκαιρα, 8-2-1974

Επιστρέφουμε όμως στο Φαντάζιο για να δούμε πώς αντιμετώπισε η Ρένα Βλαχοπούλου την απαγόρευση του "κουμ-καν".

Η λύση, ωστόσο, φαίνεται πως βρέθηκε. Γιατί πρόσφατα η Ρένα ανεκάλυψε ένα άλλο παιχνίδι, που λέγεται μπόουλινγκ και στο οποίο επέδειξε επίσης εκπληκτικές ικανότητες. Όσοι έτυχε να τη δουν να ρίχνη τη σφαίρα, έπαψαν σιγά-σιγά να παρατηρούν αν θα πετύχη το στόχο της και έμειναν να παρακολουθούν, διασκεδάζοντας τους λεκτικούς αυτοσχεδιασμούς της. 

Το πρόβλημα βέβαια είναι πώς θα παιχθή μπόουλινγκ στα παρασκήνια, χωρίς οι μπάλες να κατρακυλούν στη σκηνή και στην πλατεία. Άλλά κάτι θα βρεθή!

Δεν ξέρω πόσο συχνά έπαιζε η Ρένα μπόουλινγκ. Σίγουρα έπαιξε, στο τέλος του Ιανουαρίου, στο ξενοδοχείο Απόλλων Παλάς στο Καβούρι, όπου στο πλαίσιο ενός καλλιτεχνικού πάρτι διεξήχθησαν και αγώνες μπόουλινγκ μεταξύ ηθοποιών... Κάποια στιγμιότυπα από αυτούς τους αγώνες προβλήθηκαν και στα Επίκαιρα της περιόδου εκείνης...

Και το Φαντάζιο συνεχίζει:

Τα τελευταία θεατρικά νέα της Ρένας Βλαχοπούλου λένε πως το φετεινό καλοκαίρι θα μεταπηδήση από την επιθεώρηση στην πρόζα. Θα παρουσιάση με δικό της θίασο, σε τουρνέ, μια κωμωδία των Καραγιάννη-Καμπάνη, όπου θα έχει πάλι τη δυνατότητα να επιδεικνύη το πληθωρικό ταλέντο και το μπρίο της.

Φαντάζιο, 26-2-1974

Η κωμωδία αυτή ήταν Ο Σεΐχης της Καβάλας που αργότερα μετεξελίχθηκε σε Παπαδόπουλος και... CIA (και έχουμε μιλήσει ήδη και για την πρώτη και για τη δεύτερη εκδοχή)...

Η Ρένα Βλαχοπούλου παίζει μπόουλινγκ...
Από το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1965: Τσικνοπέμπτη στου Μοστρού

Στις 25 Φεβρουαρίου 1965, οι διαφημίσεις του Μοστρού, του γνωστού κέντρου της οδού Μνησικλέους στην Πλάκα, καλούσαν τις Αθηναίες και του Αθηναίους να περάσουν εκείνο το βράδυ της Τσικνοπέμπτης μαζί με τη Ρένα Βλαχοπούλου, τη Χρυσούλα Ζώκα, τον Μανώλη Καστρινό και άλλες/-ους καλλιτέχνιδες/-νες.

Το διάστημα της αποκριάς του 1965 το σχήμα του Μοστρού παρουσίασε την τρίτη επιθεώρηση πίστας της σεζόν εκείνης που είχε τον αναμενόμενο τίτλο Μασκαράτα. Στο σχήμα ανήκαν ακόμα η Άντζελα Ζήλεια, η Κάσση Τζάνετ, ο Αλέκος Αναστασιάδης, ο Σωκράτης Κορρές, το Τρίο Μορένο, το μπαλέτο του Μανώλη Καστρινού, η Κρύσταλ, ο Αυγερινός, οι κωμικοί Mark & James, η μεγάλη κωμική ατραξιόν Trio Daniels και η ορχήστρα του Κώστα Κλάββα. 

Η ορχήστρα του Κώστα Κλάβα.στου Μοστρού, σεζόν 1964-1965.
 Από αριστερά: Κρύσταλ τραγούδι, Κώστας Κλάβας πιάνο, Σταύρος Αυγερινός τραγούδι,
Θανάσης Αραπίδης άλτο σαξόφωνο (καθιστός), Κώστας (αγνώστου επωνύμου) μπάσο (στηρίζεται στο πιάνο),
Τάκης Πασβάντης τρομπέτα, Μίμης Κλάβας ντραμς (πίσω από τον Πασβάντη),
Κυριάκος Καπούκης τενόρο σαξόφωνο, ηλεκτρική κιθάρα (όρθιος, πίσω από τον Μίμη Κλάβα).
Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο του Τάκη Πασβάντη και παραχωρήθηκε από τον Νίκο Μητρογιαννόπουλο στον Φώντα Τρούσα, από το μπλογκ του οποίου (Δισκορυχείον) αναδημοσιεύεται (με ευχαριστίες!) 

Ας δούμε όμως και ποιες άλλες επιλογές είχαν οι Αθηναίες/-οι εκείνη την Τσικνοπέμπτη. Στο Πλακιώτικο Σαλόνι ο Γιώργος Οικονομίδης παρουσίαζε την επιθεώρηση πίστας Μας έφαγε η σιωπή με μουσική του Τάκη Μωράκη--φυσικά εμφανιζόταν και ο ίδιος με την ορχήστρα του και τη σύζυγό του Νάντια Κωνσταντοπούλου. Κοντά τους Φώτης Πολυμέρης, η Καίτη Ντένις και άλλες/και άλλοι...

Επιπλέον όμως το Πλακιώτικο Σαλόνι, όπως διαβάζουμε σε ξεχωριστή διαφήμιση, παρουσίαζε και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση με τη λαϊκή ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη.

Πάντως ο Φώτης Πολυμέρης φαίνεται πως ντουμπλάριζε, αφού το όνομά του το συναντούμε και στις διαφημίσεις της Πεταλούδας της Πλατείας Αμερικής. Εκεί έπαιζε η ορχήστρα του Σταύρου Ρουχωτά και ανάμεσα στα ονόματα που εμφανίζονταν συναντούμε την τραγουδίστρια Λόλα Τσακίρη και την ηθοποιό Λιάνα Ορφανού.  

Πίσω στην Πλάκα: στην Παλιά Αθήνα η επιθεώρηση πίστας Απόψε όλοι είκοσι χρονώ με την ορχήστρα Γιώργου Κατσαρού και την Καίτη Μπελίντα. Πλάι τους ο Βάσος Σεϊτανίδης, οι αδελφές Έρρικα και Μαργαρίτα Μπρόγιερ, ο Τάκης Βαρλάμος με τη Μαρία Ντε Πετρίλλο, ο Φώτης Δήμας και η Μαίρη Μοντ.

Όσο για το Κάστρο του Παπαχειμώνα, παρουσίαζε την επιθεώρηση πίστας των Γιώργου Μουζάκη-Μίμη Τραϊφόρου Μασκαράδες και μασκαριλίκια. Πρωταγωνιστούσαν τα νέα μεγάλα αστέρια Γιάννης Βογιατζής και Τζένη Βάνου. Χόρευε ο Φώτης Μεταξόπουλος. Στο λαϊκό πρόγραμμα η Δούκισσα και ο Καραμπεσίνης...

Τέλος, στη Λοκάντα της οδού Καλλιφρονά εμφανίζονταν, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Χρήστου Κολοκοτρώνη, ο Μίμης Παπάς, η Νανά Κρις, το Κουαρτέτο Άθενς, η Έφη Παππά, η Έλεν Κέιζ, το λαϊκό συγκρότημα του Χρήστου Σταθάτου και η "βασίλισσα του λαϊκού τραγουδιού" Σεβάς Χανούμ.

Πάντως, εκτός από τις διαφημίσεις των κέντρων, διαβάζουμε και τη διαφήμιση του Ακροπόλ, καθώς την επομένη της Τσικνοπέμπτης, την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου θα δινόταν η πρώτη παράσταση της επιθεώρησης Η δημοκρατία χορεύει των Αλ. Σακελλάριου-Γ. Γιαννακόπουλου-Λυκ. Μαρκέα από τον θίασο Χρήστου Ευθυμίου-Ρένας Βλαχοπούλου-Καίτης Μπελίντα-Γιάννη Γκιωνάκη και τη Σπεράντζα Βρανά...

  

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1994: Σε ρεμπετάδικο...

Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η εφημερίδα Απογευματινή δημοσίευσε μια φωτογραφία της Ρένας Βλαχοπούλου και του συζύγου της Γιώργου Λαφαζάνη από κάποιο ρεμπετάδικο, "γνωστό στέκι της κεντρικής Αγοράς" (όπως έγραφε η εφημερίδα--πιθανώς να επρόκειτο για τη Στοά των Αθανάτων), όπου διασκέδαζαν λίγες μέρες πριν--πιθανώς στις 22 Φεβρουαρίου, την πρώτη μέρα του Τριωδίου του 1994 ή το προηγούμενο βράδυ.

Απογευματινή, 24-2-1994

Μάλιστα, όπως ανέφερε η Απογευματινή, η Ρένα και ο σύζυγός της πήγαν εκεί μετά το τέλος της βραδινής παράστασης της Χαρτοπαίχτρας (που παιζόταν από τα Χριστούγεννα του 1993 στο θέατρο Μπροντγουέι) και γλέντησαν, μαζί με φιλικά τους πρόσωπα, μέχρι τις τρεις το πρωί. Το ρεπορτάζ ανέφερε επίσης πως οι τραγουδίστριες/-στές του ρεμπετάδικου κάλεσαν τη Ρένα στο μικρόφωνο, αλλά εκείνη προτίμησε να μην τραγουδήσει και να τους απολαύσει από το τραπέζι της, μέχρι που κάποια στιγμή σηκώθηκε να χορέψει... Άλλωστε ήταν η σειρά της να διασκεδάζει, είχε υπηρετήσει πολλά χρόνια τη θητεία της σε κέντρα της Πλάκας ή της Κυψέλης ψυχαγωγώντας το κοινό στα αποκριάτικα γλέντια του...

7 Μέρες TV, 19-3-1994

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1961: Βρέθηκε το αυτοκίνητο που της είχαν κλέψει...

Στις 23 Φεβρουαρίου 1961 διαβάσαμε στην εφημερίδα Τα Νέα ότι βρέθηκε το αυτοκίνητο της Ρένας Βλαχοπούλου, το οποίο της είχαν κλέψει τρεις μέρες νωρίτερα:

ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ

Η δημοφιλής βεντέττα του ελαφρού τραγουδιού και πρωταγωνίστρια του μουσικού θεάτρου Ρένα Βλαχοπούλου είχε μια μικρή περιπέτεια με το υπ' αριθ. 89.086 ιδιόκτητο αυτοκίνητό της μάρκας "Πεζώ 403", το οποίο είχε χάσει από το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας και μόλις χθες το βράδυ ειδοποιήθηκε από την αστυνομία ότι το αυτοκίνητό της ανευρέθη εγκαταλελειμμένο στα νταμάρια της περιοχής Τσακός. Το αυτοκίνητο ευρέθη σχεδόν ανέπαφο, με μοναδική ζημιά το σπάσιμο του ενός μπροστινού τζαμιού και της καταναλώσεως μερικών γαλονιών βενζίνης που είχε το ρεζερβουάρ.

Τα Νέα, 23-2-1961

Η Ρένα Βλαχοπούλου στην πρώτη σκηνή της Βουλευτίνας (1966)
Φωτογραφία από το αρχείο του οργανισμού Καραγιάννης-Καρατζόπουλος

Τελικά μήνας... κλοπών ήταν ο Φλεβάρης για τη Ρένα, αφού, σας θυμίζω, επτά χρόνια αργότερα ήταν και πάλι Φλεβάρης όταν διέρρηξαν το διαμέρισμά της στην οδό Βελεστίνου δύο άντρες. Και στις δυο περιπτώσεις το τέλος ήταν αίσιον... Όσο για το Peugeut 403, o Rena Fan ξέρει ελάχιστα από αυτοκίνητα και δεν μπορεί να καταλάβει αν είναι το αυτοκίνητο που τη βλέπουμε να οδηγεί στην αρχή της ταινίας Η βουλευτίνα το 1966 (αν μπορεί ας μας διαφωτίσει κάποια/κάποιος). Ξέρει όμως ότι πριν από αυτό το αυτοκίνητο, η Ρένα Βλαχοπούλου οδηγούσε ένα μεγάλο αυτοκίνητο (convertible, αν τα λέω καλά...) που είχε φέρει από την Αμερική το 1951... 

Η Ρένα Βλαχοπούλου με το καινούριο της, εξ Αμερικής, αυτοκίνητο το 1951.
Φωτογραφία από το βιβλίο του Μάκη Δελαπόρτα Βίβα Ρένα (εκδ. Άγκυρα, 2002)

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1964: Παρά λίγο... κομπάρσα!...

Στις 22 Δεκεμβρίου 1964 διαβάσαμε σε κάποιες αθηναϊκές εφημερίδες μια είδηση σχετικά με την ταινία του Ντίνου Δημόπουλου Ένας μεγάλος έρωτας στην οποία πρωταγωνιστούσαν η Τζένη Καρέζη και ο Νίκος Κούρκουλος, και στην οποία παρά λίγο να εμφανιστεί ως... κομπάρσα και η Ρένα Βλαχοπούλου! Αντιγράφω από το Έθνος.

Δεξίωσις της Τζένης Καρέζη στη "Φίνος Φιλμ"

Ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος επρότεινε σε πλειάδα γνωστών καλλιτεχνών να παραστούν στην κοσμική δεξίωσι, που δίνει η Τζένη Καρέζη στην νέα της ταινία "Ένας μεγάλος έρωτας". Σύμφωνα με το σενάριο του Βαγγέλη Γκούφα μια σκηνή του φιλμ εκτυλίσσεται σε ένα "κοκτέηλ" στην βίλλα της πρωταγωνίστριας, όπου και γνωρίζονται οι δύο ερασταί του "Μεγάλου έρωτα". Στην δεξίωση αυτή που δίνεται στα στούντιο της "Φίνος Φιλμ", όπου έχει στηθή από τον Μάρκο Ζέρβα ολόκληρο το εσωτερικού μεγαλοαστικού σπιτιού σε παλαιικό ρυθμό, εκλήθησαν ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Παντελής Ζερβός, η Ρένα Βλαχοπούλου, ο συγγραφεύς Βαγγέλης Γκούφας, ο Μίμης Πλέσσας, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες καθώς και γνωστά μέλη των αθηναϊκών κοσμικών κύκλων. Φυσικά, στο ενδοκινηματογραφικό αυτό πάρτυ θα πάρουν μέρος όλοι όσοι παίζουν στο "Ένας μεγάλος έρωτας". Εκτός από την Τζένη Καρέζη, ο Νίκος Κούρκουλος, ο Μηνάς Χρηστίδης, η Ξένια Καλογεροπούλου, ο Βύρων Πάλης, η Τασσώ Καββαδία κ.ά.

Έθνος, 22-2-1964

Δυστυχώς το ενδοκινηματογραφικό πάρτυ γυρίστηκε χωρίς... celebrities (μπορείτε να δείτε ένα απόσπασμα από τη σκηνή της δεξίωσης εδώ). Κρίμα, γιατί έτσι θα είχαμε αφενός μια πρωτότυπη σκηνή, αφετέρου την ευκαιρία να συνυπάρξει η Ρένα Βλαχοπούλου έστω και... βουβά με την Τζένη Καρέζη και άλλες/-ους ηθοποιούς με τις/τους οποίες/-ους δεν συνεργάστηκε ποτέ. Αντίστοιχη είδηση για cameo εμφάνιση δημοσιεύτηκε λίγα χρόνια αργότερα, όταν γράφτηκε ότι θα εμφανιζόταν σε σκηνή της ταινίας Δημήτρη μου, Δημήτρη μου, τότε που είχε "μετακομίσει" στον κινηματογραφικό οργανισμό Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (τελικά εκεί πραγματοποίησαν αντίστοιχη εμφάνιση ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, η Μάρω Κοντού και ο Νίκος Ρίζος). Τέλος, μια σκηνή δεξίωσης με γνωστές/-ους ηθοποιούς σε ρόλους κομπάρσων γυρίστηκε τελικά πολλά χρόνια αργότερα για την ταινία Οξυγόνο των Θανάση Παπαθανασίου-Μιχάλη Ρέππα (εκεί μάλιστα όλες/-οι οι ηθοποιοί--που είχαν ήδη συνεργαστεί με τους δημιουργούς της ταινίας σε άλλες δουλειές--είχαν και από μία ατάκα...)

Από την ταινία Ένας μεγάλος έρωτας του Ντίνου Δημόπουλου και της Φίνος Φιλμ
Τζένη Καρέζη, Μηνάς Χρηστίδης, Τασσώ Καββαδία, Νίκος Κούρκουλος
και Ξένια Καλογεροπούλου

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1996: Στα "Βραβεία του περιοδικού 'Ποπ Κορν'"

Στις 21 Φεβρουαρίου 1996 αρκετές αθηναϊκές εφημερίδες δημοσίευσαν ρεπορτάζ από τα "Μουσικά Βραβεία Ποπ Κορν 1995", την εκδήλωση την οποία διοργάνωσε το περιοδικό Ποπ Κορν δύο μέρες νωρίτερα για να απονείμει βραβεία στα αστέρια της ελληνικής δισκογραφίας για τα επιτεύγματά τους την προηγούμενη χρονιά και στη διάρκεια της οποίας απονεμήθηκε ειδικό τιμητικό βραβείο στη Ρένα Βλαχοπούλου.

Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Η αφορμή για τη βράβευση της Ρένας ήταν η συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του κινηματογράφου και το περιοδικό αποφάσισε να τιμήσει την επέτειο στο πρόσωπο της Ρένας ως μιας γυναίκας που σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο. Βέβαια, θα περίμενε κανείς/καμιά να τονιστεί ότι η Ρένα Βλαχοπούλου είχε μια τεράστια πορεία και στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού...

Η Ρένα Βλαχοπούλου προσέρχεται στο θέατρο Αλίκη
για τη βράβευσή της, φορώντας το καινούριο της παλτό.
Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Αυτή δεν ήταν, φαίνεται, η μόνη ατέλεια της βραδιάς. Διάφορα έντυπα βρήκαν πολλές παραφωνίες (μεταφορικές, καμία κυριολεκτική αφού όλα τραγουδήθηκαν... πλέι μπακ!) στη διοργάνωση, ενώ γράφτηκε πως τα βραβεία απονεμήθηκαν με τρόπο που να μη μείνει καμία/κανένας καλλιτέχνιδα/-νης παραπονεμένη/-ος και, το κυριότερο ίσως, καμία δισκογραφική εταιρία... Τα πιο... κουτσομπολίστικα έντυπα φρόντισαν να τονίσουν πως το κοινό που προσήλθε στο θέατρο Αλίκη για την εκδήλωση αποτελούνταν κυρίως από "κακομαθημένα κοριτσόπουλα" που ήταν μοιρασμένα σε φαν του Στέφανου Κορκολή και φαν του Σάκη Ρουβά και ανταγωνίζονταν οι μεν τις δε σε φωνές και εκδηλώσεις θαυμασμού... Γράφτηκε επίσης ότι με εξαίρεση τα βραβευθέντα πρόσωπα ή τα μικρά ή μεγάλα celebrities που απένειμαν τα βραβεία, δεν προσήλθαν στην εκδήλωση "μεγάλα ονόματα"--φαίνεται πως οι βραβευθείσες/-θέντες είχαν ήδη ενημερωθεί από το απόγευμα της ίδιας μέρας, ώστε να επιβεβαιώσουν την παρουσία τους στην εκδήλωση.

Για την... ιστορία, τα βραβεία του Ποπ Κορν
για το έτος 1995, με βάση τις προτιμήσεις
των αναγνωστριών/-στών του περιοδικού
Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Σε κάθε περίπτωση η βραδιά, που μεταδιδόταν ζωντανά από το Star Channel, είχε λάμψη και κέφι και, όπως παραδέχτηκαν ακόμα και τα έντυπα που αποδοκίμασαν την εκδήλωση, είχε μια αστραφτερή Ρένα Βλαχοπούλου στην πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς--και πραγματικά αξίζουν έπαινοι σε όποιον/-αν τη σκέφτηκε...

Το μπαλέτο του Φωκά Ευαγγελινού χορεύει στον ρυθμό
του τραγουδιού των Μίμη Πλέσσα-Γιάννη Δαλιανίδη
"Σαν ξημερώνει Κυριακή"
Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Οι προσεκτικές/-οί θα είχαν... ψυχανεμιστεί τη βράβευση της Ρένας όταν σε κάποιο σημείο η Ναταλία Γερμανού και ο Απόστολος Γκλέτσος είπαν πως το μπαλέτο του Φωκά Ευαγγελινού θα τιμήσει τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του κινηματογράφου με ένα χορευτικό. Το χορευτικό αυτό ήταν ένα medley τεσσάρων τραγουδιών με τη φωνή της Ρένας Βλαχοπούλου ("Η αρτίστα", "Σαν ξημερώνει Κυριακή", "Η μοδίστρα" και "Η Αθήνα τη νύχτα"). 

Ο Απόστολος Γκλέτσος και η Ναταλία Γερμανού
παρουσίασαν τη βραδιά.
Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Αμέσως μετά ο λόγος δόθηκε στον διευθυντή του περιοδικού Γιώργο Κούρτη που ανακοίνωσε πως το περιοδικό αποφάσισε στο πλαίσιο της επετείου, να απονείμει "ένα τιμητικό βραβείο σε μια σπουδαία κυρία του ελληνικού κινηματογράφου, του ελληνικού θεάτρου και της ελληνικής τηλεόρασης, μια ξεχωριστή γυναίκα με μεγάλη προσφορά στο ελληνικό τραγούδι, μέσα από τον κινηματογράφο, που μπήκε στα σπίτια μας και μας έκανε να την αγαπήσουμε σαν άνθρωπο δικό μας".

Ο διευθυντής του περιοδικού αναγγέλλει το 
τιμητικό βραβείο.
Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Στο άκουσμα του ονόματος της Ρένας Βλαχοπούλου σχεδόν σύσσωμο το κοινό του θεάτρου Αλίκη σηκώθηκε όρθιο και χειροκρότησε τη Ρένα, η οποία εμφανίστηκε στη σκηνή συνοδευόμενη από δύο χορευτές. Λαμπερή με την ωραιότατη μπλε τουαλέτα που φορούσε στην αποθέωση της επιθεώρησης Για την Ελλάδα ρε γαμώτο τρία χρόνια νωρίτερα, στο Ακροπόλ (την τουαλέτα αυτή χάρισε ένα χρόνο μετά στην Ελένη Μενεγάκη!...), αλλά με μια εμφανή δυσκολία στην κίνηση--τα προβλήματα με τον διαβήτη είχαν δυστυχώς αρχίσει.

Η Ρένα Βλαχοπούλου εμφανίζεται
στη σκηνή του θεάτρου Αλίκη...

...και το κοινό την αποθεώνει όρθιο. Διακρίνονται
οι Πέγκυ Σταθακοπούλου, Μάκης Δελαπόρτας,
Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης.
Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Η Ρένα Βλαχοπούλου δέχεται την τιμητική πλακέτα
και την ανθοδέσμη από τα χέρια του Γιώργου Κούρτη.
Πηγή φωτογραφίας: Ποπ Κορν, Μάρτιος 1996

Ο Γιώργος Κούρτης της απένειμε την τιμητική πλακέτα και μια ανθοδέσμη και η Ρένα πλησίασε το μικρόφωνο. Συγκινημένη και τρακαρισμένη ("Αισθάνομαι ότι είναι η πρώτη φορά που βγαίνω στη σκηνή"), ενημέρωσε το κοινό πως πίσω από τη σκηνή η ατμόσφαιρα ήταν τρελή, αστειεύτηκε για την πλακέτα "Δεν είναι χρυσό αυτό; Μπα... Έχω γεμίσει ένα ντουλάπι, θα αρχίσω να τα πουλάω ένα-ένα..." και θυμήθηκε μια θεία της στην Κέρκυρα (στο άκουσμα του ονόματος του νησιού κάποιες θαυμάστριες του κερκυραίου Σάκη Ρουβά χειροκρότησαν έντονα--"Κερκυραία είσαι;" ρώτησε η Ρένα--μάλλον αγνοούσε την ύπαρξη του fun club του Σάκη...). 

Η Ρένα θυμάται μια θεία της στην Κέρκυρα!...
Πηγή φωτογραφίας: Αν, ένθετο περιοδικό της εφημερίδας
Απογευματινή της Κυριακής, 25-2-1996

Ίσως από... τρακ αναζήτησε τον άντρα της, πόζαρε για τους φωτογράφους και δικαιολογήθηκε για τη δυσκολία στο περπάτημά της λέγοντας "Μ' έριξε ο σκύλος και μου 'σπασε τον κάλο, αυτός ο κερατάς έχει τέτοια δύναμη... Λεοντάρι είναι ο Μάο, αλλά τον λατρεύω". Και έπειτα ζήτησε, "αν γίνεται" να πει μερικά από τα παλιά ωραία τραγούδια του σινεμά. Τραγούδησε λοιπόν ένα medley που αποτελούνταν από τα τραγούδια "Η Αθήνα τη νύχτα", "Γλυκιά ζωή", "Γελά γαλάζιος ουρανός", "Κοντά σου, Ελλάδα μου", "Κέρκυρα, Κέρκυρα" (και πάλι οι θαυμάστριες του Ρουβά... ούρλιαξαν από ενθουσιασμό), κορυφώθηκε με το "Έχω στενάχωρη καρδιά" και, ολοκληρώθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, με το "Φεύγουν τα χρόνια"

Πηγή φωτογραφίας: TV Έθνος, 25-2-1996

Η εμφάνισή της είχε κι ένα απρόοπτο. Όταν άρχισε να τραγουδά τη "Γλυκιά ζωή" θέλησε να κάνει τη γνωστή "τσαχπινιά" της, να περάσει δηλαδή στα γρήγορα το ασύρματο μικρόφωνο από το ένα χέρι στο άλλο. Ίσως επειδή είχε καιρό να το κάνει, ίσως επειδή το συγκεκριμένο μικρόφωνο ήταν πιο μεγάλο, της έφυγε από τα χέρια, σκορπώντας τον πανικό στους τεχνικούς που... έτρεχαν να το μαζέψουν προσπαθώντας να μην μπουν στο πλάνο! Ως έμπειρη θεατρίνα όμως (και έμπειρη και στο πλέι μπακ φυσικά...) η Ρένα κάλυψε το απρόοπτο, αφού βρισκόταν δίπλα στο stand των παρουσιαστριών/-στών και συνέχισε το τραγούδι της μπροστά σε εκείνο το μικρόφωνο, προκαλώντας το χειροκρότημα όλων. Η κάμερα έδειξε το κοινό και στο επόμενο πλάνο η Ρένα κρατούσε και πάλι ένα ασύρματο μικρόφωνο που στο μεταξύ της έδωσαν... (Ρενοφανατική λεπτομέρεια: λίγες μέρες αργότερα το Star πρόβαλε ένα δίωρο βίντεο στο οποίο συμπύκνωσε τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς--που είχε κρατήσει περίπου τέσσερις ώρες--και η ρίψη του μικροφώνου εξαφανίστηκε. Όταν όμως ο σταθμός επανέλαβε, τις μέρες του Πάσχα, ολόκληρη την εκδήλωση, δεν είχε γίνει κανένα μοντάζ. Αυτή η εκδοχή βρίσκεται και στο YouTube σήμερα...)

Συνεχίζει... απτόητη το πλέι μπακ τραγούδι της
από το μικρόφωνο των παρουσιαστών/-τριών
Πηγή φωτογραφίας: Απογευματινή, 21-2-1996

Μετά το τραγούδι της Ρένας, οι θεατές σηκώθηκαν και πάλι όρθιες/-οι και την αποθέωσαν. Εκείνη ήταν εμφανώς συγκινημένη. Αστειεύτηκε λέγοντας "Τα ποπ κορν πού είναι, καλέ;" (για όσες/όσους ήξεραν βέβαια, είχε σημασία αυτή η ερώτηση αφού... λάτρευε πραγματικά τα ποπ κορν!) και πως "Σας αγαπώ όλους--καλούς, κακούς, κι αυτούς που είναι στη φυλακή, κι αυτούς που 'ναι απέξω!". Υποκλίθηκε και στο κοινό και στο μπαλέτο που είχε διανθίσει το τραγούδι της, και ευχήθηκε: "Την υγειά σας να 'χετε όλοι, Παναγία μου, όλοι και οι οικογένειές σας!". Είπε για πολλοστή φορά "ευχαριστώ", φανερά μέσα από την καρδιά της, και καθώς δυο χορευτές την οδήγησαν και πάλι στα παρασκήνια είπε σε κάποιον/-αν: "Τα λουλούδια μη ξεχάσεις!"... Πραγματικά μια ιδιαίτερα τονωτική, πιστεύω, βραδιά για τη Ρένα που έναν μήνα νωρίτερα δήλωνε σκεφτική στην Κική Σεγδίτσα πως "δεν έχω πια το κέφι που είχα άλλοτε"...

Διπλό Τηλέραμα, 3-3-1996

Δεν ξέρω τι ακολούθησε μετά το τέλος της εκδήλωσης. Κάποια δεξίωση ίσως; Ήταν βέβαια πολύ αργά (περασμένες μία), πάντως έχουμε κάποιες φωτογραφίες από τα παρασκήνια: στη μία η Ρένα Βλαχοπούλου, φορώντας ακόμα την τουαλέτα της, θαυμάζει το... ύψος του Νίκου Παπαδάκη, γνωστού μοντέλου της εποχής, και σε μια άλλη, όταν έχει πια αλλάξει, δέχεται το χειροφίλημα του συμπατριώτη της Σάκη Ρουβά...

Η Ρένα Βλαχοπούλου θαυμάζει το...
ύψος του Νίκου Παπαδάκη.
Πηγή φωτογραφίας: CIAO, 27-2-1996

Η Ρένα Βλαχοπούλου δέχεται το χειροφίλημα 
του Σάκη Ρουβά.
Πηγή φωτογραφίας: Τα Νέα, 21-2-1996

Σαν... επιμύθιο της βραδιάς, η πολύ καλή βαθμολογία που έδωσε ο Πανοραμικός στη Ρένα για την εμφάνισή της στα Βραβεία Ποπ Κορν 1995, τρία με άριστα το... ένα (που δόθηκε στη Μαρία Φαραντούρη για την επικείμενη κυκλοφορία του ωραίου της δίσκου Τα λυρικά του Μίκη Θεοδωράκη):

ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ (η Κυρία):

Πάντα μπριόζα, πάντα ετοιμόλογη, πάντα κυρία της σκηνής (ακόμη και σε απονομή βραβείων ποπ).

Τα Νέα, 24-2-1996

 

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Σαν σήμερα το 1960: Στον χορό των Δημητσανιτών και στον Βράχο

Στις 20 Φεβρουαρίου 1960 διαβάζουμε στην εφημερίδα Τα Νέα πως η Ρένα Βλαχοπούλου θα εμφανιστεί εκτάκτως στον χορό των Δημητσανιτών...

Με ενδιαφέρον αναμένεται σήμερον Σάββατον 9 μ.μ. ο ετήσιος χορός της Αδελφότητος Δημητσανιτών Αθηνών, ο οποίος από διετίας σημειώνει μεγάλην καλλιτεχνικήν και κοσμικήν επιτυχίαν. Η Αδελφότης Δημητσανιτών θα παρουσιάση εις τα μέλη της και τους φίλους της ιστορικής Δημητσάνης ένα εκλεκτόν καλλιτεχνικόν πρόγραμμα, που θα περιλαμβάνη εμφάνισιν της πρωταγωνιστρίας του μουσικού θεάτρου Μπελίντας, συνοδευομένης από την ορχήστρα του Γιώργου Κατσαρού, το διεθνούς φήμης χορευτικόν ζεύγος Λίντα Άλμα-Γιάννης Φλερύ, την καλλιτέχνιδα του τραγουδιού Λάουρα, το Τρίο Μπελ Κάντο και την ερμηνεύτρια του θεατρικού τραγουδιού Ρένα Βλαχοπούλου. Επίσης το καλλιτεχνικόν πρόγραμμα των Δημητσανιτών θα τιμήσουν ο συνθέτης και τραγουδιστής Τώνης Μαρούδας και οι ερμηνευταί του μοντέρνου λαϊκού τραγουδιού Μανώλης Χιώτης-Μαίρη Λίντα με την ορχήστρα τους. Το πρόγραμμα θα παρουσιάσει ο μίμος Τ. Γιαννακόπουλος [Σημείωση Rena Fan: Προφανώς είναι λανθασμένα γραμμένο το όνομα του Τάσου Γιαννόπουλου].

Τα Νέα, 20-2-1960

Κάποια από τα μεγάλα ονόματα που εμφανίστηκαν εκείνο το βράδυ
στον χορό των Δημητσανιτών: Ρένα Βλαχοπούλου, Τώνης Μαρούδας και Τρίο Μπελ Κάντο
Φωτογραφία από την ιστοσελίδα www.triobelcanto.com

Το δημοσίευμα δεν αναφέρει πού θα γινόταν ό συγκεκριμένος χορός. Κρίνοντας όμως από το γεγονός ότι ως πρώτα ονόματα αναφέρονται η Καίτη Μπελίντα και ο Γιώργος Κατσαρός με την ορχήστρα του, φαντάζομαι ότι θα γινόταν στο κέντρο Παλιά Αθήνα όπου εμφανίζονταν οι δυο τους. Όσο για τη Ρένα, εκείνη τη σεζόν εμφανιζόταν στον Βράχο, όπως και η Λάουρα. Εκεί εμφανιζόταν επίσης η Ρέα Μανέλη, εγγονή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Ήταν, αν δεν κάνω λάθος, η τραγική περίοδος του χαμού της Μαίρης Λαΐδου, κόρης της μεγάλης στιχουργού και μητέρας της Ρέας Μανέλη, δοκιμασία στην οποία η οικογένεια βρήκε συμπαραστάτρια τη Ρένα Βλαχοπούλου... 

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.