Απόψε ήρθα για να πιω... θα πάρω λεωφορείο!

Διπλή (τουλάχιστον!) γιορτή σήμερα. Πάσχα αλλά και της Αγίας Ειρήνης. Θυμόμαστε σήμερα τη Ρένα Βλαχοπούλου, τη Ρηνούλα της καρδιάς μας μέσα από μια στάση λεωφορείου στη Θεσσαλονίκη. Η Ομάδα Εθελοντών "Θεσσαλονίκη 2012" ανέλαβε πριν από έναν μήνα να αλλάξει τη μορφή μιας στάσης του ΟΑΣΘ περνώντας ταυτόχρονα ένα κοινωνικό μήνυμα που είναι ιδιαίτερα επίκαιρο αυτές τις εορταστικές μέρες. Συγκεκριμένα χρησιμοποίησε δύο αγαπητές μορφές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Κώστα Βουτσά για να θυμίσει στους/ις Θεσσαλονικιούς/ές να μην οδηγούν όταν έχουν πιει αλλά και να παίρνουν το ποδήλατό τους αντί για το αυτοκίνητό τους.

Έτσι η Ρένα Βλαχοπούλου επιστρέφει μέσα από το Ραντεβού στον αέρα για να τραγουδήσει "Απόψε ήρθα για να πιω... θα πάρω λεωφορείο!" ενώ ο Κώστας Βουτσάς μας λέει πως αντί για το κότερο που είχε στα Κορίτσια για φίλημα, έχει... ποδήλατο: "πάμε μια βόλτα";

Όλα αυτά στα στέγαστρα της στάσης "Πλατεία Αριστοτέλους" στην οδό Μητροπόλεως, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης. Η διακόσμηση της στάσης έγινε πριν από 40 περίπου μέρες, στις 24 Μαρτίου, τελευταία μέρα του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η κίνηση αυτή είχε ξεκινήσει ενάμιση μήνα νωρίτερα όταν η ατάκα του Κώστα Βουτσά προστέθηκε στη στάση "Φάληρο". Λίγες μέρες αργότερα η ομάδα ανέλαβε να διακοσμήσει άλλη μια στάση της οδού Μητροπόλεως, αυτή της Μητρόπολης, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά τη μορφή του Γιάννη Βογιατζή και τη θρυλική ατάκα του "Αυτή μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις": στη στάση μπορεί να διαβάσει κανείς: "Αυτή, μέχρι και ποδήλατο θα σε βάλει να αγοράσεις!"

Με την ευκαιρία να πω ότι χρωστώ έναν αφιέρωμα στον υπέροχο Κύριο Γιάννη Βογιατζή τον οποίο απόλαυσα πριν από μια βδομάδα στην τελευταία παράσταση της Γκόλφως στο Εθνικό Θέατρο. Μια εξαιρετική παράσταση, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, με συγκλονιστικές ερμηνείες από εκλεκτούς/ές ηθοποιούς και με τον κύριο Βογιατζή να λάμπει και να μας χαρίζει, το ταλέντο του, την ευγένειά του και το κύρος του.

Ας επανέλθουμε όμως στη δουλειά της ομάδας "Θεσσαλονίκη 2012", μιας ομάδας που δημιουργήθηκε με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης με σκοπό τη να προβάλει διεθνώς τις δραστηριότητες της πόλης σε όλα τα επίπεδα μέσα από διάφορες δράσεις και πρωτοβουλίες. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες στη σελίδα της ομάδας στο Facebook (www.facebook.com/thessaloniki2012) αλλά και στην ιστοσελίδα www.thessaloniki2012.gr. Από τη σελίδα του Facebook πήρα τις φωτογραφίες της ανάρτησης αυτής. Δεν μπόρεσα να εντοπίσω τα ονόματα των παιδιών που δούλεψαν για το ωραίο αυτό αποτέλεσμα (εκτός από τα ονόματα της Μελίνας και της Νικολέτας), τους συγχαίρω όμως και τους ευχαριστώ που ομορφαίνουν με αυτόν τον τρόπο κάποια σημεία της αγαπημένης μου πόλης.

Βγείτε λοιπόν απόψε να γλεντήσετε, να πιείτε λίγο παραπάνω (όπως θα έκανε και η Ρένα άλλωστε!), αλλά μην οδηγήσετε. Χρόνια πολλά σε όλες και όλους, ιδιαίτερα σε όσους/ες γιορτάζουν σήμερα και βεβαίως στις Ειρήνες, τις Ρηνούλες, τις Ρένες... Και ξαναφέρνω μπροστά σας τη μορφή της, τη φωνή της και το ανεπανάληπτο κωμικό ταλέντο της μέσα από τη σκηνή που ενέπνευσε το κοινωνικό μήνυμα της ομάδας "Θεσσαλονίκη 2012". 

Χρόνια πολλά και καλά!

Ανδρέας Ντούζος

Το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας, 28 Απριλίου, πέθανε ο Ανδρέας Ντούζος. Ο γοητευτικός ζεν πρεμιέ των παλιών ελληνικών ταινιών ταλαιπωρούνταν τα τελευταία χρόνια από τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Γεννημένος τον Οκτώβριο του 1936 στην Αθήνα, ο Ανδρέας Ντούζος σπούδασε υποκριτική στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη. Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο στη δεκαετία του ΄50, παίζοντας πλάι στην Έλλη Λαμπέτη, τον Δημήτρη Χορν, τον Γιώργο Παππά, τον Μάνο Κατράκη, τον Νίκο Χατζίσκο ενώ αργότερα εντάχθηκε στο "Πειραϊκό Θέατρο" του Δημήτρη Ροντήρη. Παράλληλα πραγματοποιεί τις πρώτες του εμφανίσεις στον κινηματογράφο παίζοντας μικρά ρολάκια σε ταινίες όπως Οι κολασμένοι, Το κορίτσι της γειτονιάς και η Μαγική Πόλις. 

Φαίνεται όμως πως τη μεγάλη ώθηση στην καριέρα του τού δίνει ο Αλέκος Σακελλάριος που τον αξιοποιεί σε ρόλους ζεν πρεμιέ στις ταινίες Αλίμονο στους νέους και Όταν λείπει η γάτα (όπου συναντιέται για πρώτη φορά και με τη Ρένα Βλαχοπούλου). Οι ταινίες αυτές που αναδεικνύουν το φυσικό του παίξιμο, όπως σημειώνει ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης σε πρόσφατο σημείωμά του, αποτελούν το διαβατήριό του για τη Φίνος Φιλμ. Είναι ένας από τους ιδανικούς παρτενέρ της Ζωής Λάσκαρη (Κορίτσια για φίλημα, Ιστορία μιας ζωής) και στέκεται εξίσου καλά σε κωμωδίες και δραματικά έργα τόσο εντός Φίνου (Υπάρχει και φιλότιμο, Φωνάζει ο κλέφτης, Η βίλλα των οργίων, Οι εχθροί) όσο και εκτός (Ο άσωτος, Φουσκοθαλασσιές, Σαπίλα και αριστοκρατία, Καρδιά μου πάψε να πονάς). Παράλληλα συνεχίζει τη θεατρική του σταδιοδρομία: εμφανίζεται στην Όμορφη Πόλη του Μίκη Θεοδωράκη (θέατρο Παρκ, καλοκαίρι 1962) και συνεργάζεται με τον Κώστα Μουσούρη (Άνθρωπος για όλες τις εποχές, χειμώνας 1963-64), το ζεύγος Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ (Κολόμπ, Πειρασμός, χειμώνας 1964-65) και άλλους/ες. 

Στο απόγειο της καριέρας του (1967) αποφασίζει να φύγει για τις Η.Π.Α. όπου σπουδάζει υποκριτική και σκηνοθεσία. Επιστρέφει στην Ελλάδα μισο-ξεχασμένος το 1980 (ας μην ξεχνούμε ότι ακόμα δεν έχει αρχίσει η υπερ-προβολή των ελληνικών ταινιών από τους τηλεοπτικούς σταθμούς) και συνεχίζει τη θεατρική του σταδιοδρομία, σε θιάσους εμπορικής κωμωδίας: συνεργάζεται με τη Μαίρη Χρονοπούλου ("Παίζουν το τραγούδι μας", 1981), τη Χριστίνα Σύλβα και δραστηριοποιείται και στον χώρο των θεατρικών επιχειρήσεων εκμεταλλευόμενος το θέατρο "Σούπερ Σταρ". 

Από θεατρική συνεργασία του Ανδρέα Ντούζου με τη Χριστίνα Σύλβα, 

τον Νίκο Απέργη, την Καίτη Φίνου και τα παιδιά του Στηβ και Τέτα.
(φωτογραφία από το αρχείο του Γιώργου Χατζηδάκη)

Ο Γιάννης Δαλιανίδης αναλαμβάνει να του δώσει νέα ώθηση σε αυτή τη δεύτερη καριέρα του μέσα από τα πολύ επιτυχημένα Καθημερινά της ΕΡΤ (είναι ο κύριος Γουναρόπουλος, το αφεντικό του Γιώργου Κωνσταντίνου), ενώ θα πάρει μέρος και σε κάποιες βιντεοταινίες. Στα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης η μορφή του θα είναι πλέον συνεχώς στις οθόνες μας μέσα από τις απανωτές προβολές των παλιών ταινιών του, ο ίδιος ωστόσο θα σταθεί διακριτικά απέναντι σε αυτή την επιτυχία, χωρίς να προσπαθήσει, όπως επισημαίνει ο Π. Τιμογιαννάκης, να εκμεταλλευτεί την καινούρια αυτή δημοσιότητα με συνεντεύξεις ή υπερφίαλες δηλώσεις για την παλιά του καριέρα. Θα πραγματοποιήσει κάποιες εμφανίσεις ως γκεστ σταρ σε τηλεοπτικά σίριαλ της ιδιωτικής τηλεόρασης (π.χ. Κωνσταντίνου και Ελένης, 1998) ενώ ως τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση καταγράφεται η ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου Μια μέρα τη νύχτα (2001).

Τα παιδιά του Ανδρέα Ντούζου, ο Στηβ Ντούζος και η Τέτα Ντούζου ακολούθησαν τα χνάρια του πατέρα τους στην υποκριτική αφήνοντας το δικό τους στίγμα--συχνά σε καλτ στιγμές--στον κινηματογράφο και το βίντεο της δεκαετίας του '80. (Αξίζει επίσης να υπενθυμίσω ότι η Τέτα Ντούζου πραγματοποίησε μια από τις τελευταίες, μέχρι σήμερα, εμφανίσεις της στο πλευρό της Ρένας Βλαχοπούλου, στο πρώτο μισό της σειράς Μάλιστα Κύριε του ΑΝΤ1, 1991-92).

Ρένα Βλαχοπούλου-Τέτα Ντούζου στο Μάλιστα Κύριε (1991)

Τέσσερις είναι η οι συνεργασίες της Ρένας Βλαχοπούλου με τον Ανδρέα Ντούζο. Αρχικά στο Όταν λείπει η γάτα του Αλέκου Σακελλάριου (1962) εκείνος είναι ο επιχειρηματίας Άγγελος Φλωράς που παίρνει τη θέση του τραγουδιστή Τέλη Στεφανή (Γιάννης Βογιατζής) για να γοητεύσει την οικογένεια Ζέμπερη--στην πραγματικότητα πρόκειται για το υπηρετικό προσωπικό της οικογένειας (Αυλωνίτης, Βλαχοπούλου, Μπέμπη Κούλα)--και "συνοδεύει" μαζί με τους υπόλοιπους μουσικούς τη Ρένα στο "Ας πάει και το παλιάμπελο" του Γιώργου Μουζάκη.

Ντούζος, Αυλωνίτης, Βλαχοπούλου, Μπ. Κούλα (Ν. Λινάρδου) στο Όταν λείπει η γάτα

Τη σεζόν 1964-65 ο Ανδρέας Ντούζος είναι ο κύριος Ανδρέας Ράμογλου, ο... αληθινός κύριος Ράμογλου, ο πραγματικός ιδιοκτήτης του κότερου, το οποίο τόσο γενναιόδωρα παραχώρησε στον φίλο του Κώστα Βουτσά μαζί με το όνομά του--στα Κορίτσια για φίλημα του Γιάννη Δαλιανίδη--και πολιορκεί την ανηψιά της Ρένας, την Τζένη (Ζωή Λάσκαρη). 

Κορίτσια για φίλημα: οι συστάσεις! Ντούζος, Λάσκαρη, Βλαχοπούλου, Βογιατζής, Βουτσάς, Τζανετάκος

(φωτογραφία από την ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης της Ελλάδας)

Την ίδια σεζόν Βλαχοπούλου και Ντούζος συναντιούνται ως αδέλφια στο Φωνάζει ο κλέφτης: Η Λία Καραλέοντος καλύπτει τις οικονομικές ατασθαλίες του αδελφού της Αντώνη Παπαδόπουλου, ο οποίος καταχράται διάφορα ποσά στον οργανισμό που διευθύνει ο σύζυγός της Σόλων Καραλέων (ο απολαυστικός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος) μέχρις ότου να αποκαλύψει την απάτη ο Τιμολέων Λάμπρου (ο εξίσου απολαυστικός Ντίνος Ηλιόπουλος).

"Δυο αδελφάκια είμαστε" θα μπορούσαν να τραγουδούν οι Βλαχοπούλου-Ντούζος υπό το βλέμμα της Νινής Τζάνετ 

σε αυτό το στιγμιότυπο από το Φωνάζει ο κλέφτης

(φωτογραφία από την ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης της Ελλάδας)

Τέλος, την επόμενη σεζόν, 1965-66, οι δυο ηθοποιοί γίνονται... αδέλφια εξ αγχιστείας στο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη Ραντεβού στον αέρα, όταν ο Ανδρέας Ντούζος υποδύεται τον γιο εφοπλιστή αλλά και σμηνίτη Δημήτρη Νικολάου που ερωτεύεται τη Μαίρη (Ελένη Προκοπίου), την αδελφή της Τζένης Σταθάτου (Ρένας Βλαχοπούλου).

"Χαίρομαι πάρα πολύ, κύριε Δημήτρη Νικολάου" λέει με έμφαση η Ρένα στον Ανδρέα Ντούζο 

(υπό το βλέμμα της Ελένης Προκοπίου) λίγο πριν του ομολογήσει ότι στην οικογένειά της έχουν μεγάλη αδυναμία στα θαλασσινά: "μύδια, στρείδια, καπεταναίους..." (Ραντεβού στον αέρα)

Το παλιό ελληνικό σινεμά θα κρατήσει για πάντα ζωντανή την εικόνα του γοητευτικού ζεν πρεμιέ Ανδρέα Ντούζου. Καλό του ταξίδι.