Στις 4 Απριλίου 1997 ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης δημοσίευσε το παρακάτω σχόλιο στη στήλη του "Εκτός ελέγχου" στην εφημερίδα Αδέσμευτος Τύπος:
Ποιος ακριβώς είναι ο προορισμός ενός Εθνικού Θεάτρου; Φαντάζομαι, αφενός να προωθεί το ελληνικό έργο, αφετέρου να δίνει την ευκαιρία σε σπουδαίους ανθρώπους του θεάτρου να δουλεύουν σ' αυτό!!! Ανατρίχιασα όταν διάβασα προχθές πως η μεγάλη Ρένα Βλαχοπούλου είπε πως είναι συγκινημένη γιατί πρώτη φορά μπαίνει στο Εθνικό!!! (Σημείωση του Rena Fan: δεν εντόπισα τη σχετική δήλωση, υποθέτω όμως πως η Ρένα εννοούσε ότι πρώτη φορά πατάει το σανίδι του Εθνικού Θεάτρου, γιατί στο παρελθόν είχε δηλώσει, με άλλη ευκαιρία, ότι είχε πάει αρκετές φορές ως θεάτρια στο Εθνικό).
Άκου να δεις. Η Ρένα Βλαχοπούλου, Η ΚΥΡΙΑ ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ, που κανονικά θα της άξιζε να είναι σπίτι της το Εθνικό, για 1002 λόγους! Λόγους ταλέντου, λάμψης, προσφοράς. Κι όμως η Ρένα Βλαχοπούλου δεν πήγε--δεν την καλέσανε--στο Εθνικό, δεν έπαιξε στην Επίδαυρο αρχαία κωμωδία, όπως και οι άλλοι απ' τους μεγάλους της γενιάς της. Γιατί και το Εθνικό ένα "φέουδο" σοβαρών ανθρώπων ήταν, που τουλάχιστον φιλοξενούσε κάποιους γίγαντες σαν την Παξινού, την Μανωλίδου και την Αρώνη. Γιατί και το θέατρο, όπως όλα στην Ελλάδα, γνώρισε και γνωρίζει κι αυτό το δικό του διχασμό μεταξύ των "μεν" και των "δε", των "σοβαρών" και των "μη σοβαρών". Παλαιότερα είχε άλλη μορφή αυτή η αντιδικία, τώρα έχει άλλη μορφή. Εν τω μεταξύ, τα εκατομμύρια τρέχουν σαν βροχή απ' το υπουργείο.
Στο φινάλε, να προλάβω να πω πως, χωρίς κανέναν ενδοιασμό και σκέψη και χωρίς να γνωρίζω προσωπικά τον κ. Νίκο Κούρκουλο, οφείλω να παραδεχτώ πως είναι η δική του, αυτή εδώ, η καλύτερη επί της ουσίας, ακομπλεξάριστη και δημιουργική--άλλο αν δεν υπάρχουν πια τόσο μεγάλα όσο παλιά--περίοδος του Εθνικού, μετά την πρώτη του δεκαετία--με Πολίτη, Μπαστιά κλπ... Νομίζω...
Αδέσμευτος Τύπος, 4-4-1997
 |
| Η Άννα Καλουτά και η Ρένα Βλαχοπούλου στο φουαγιέ του Εθνικού Θεάτρου Φωτογραφία: Ραδιοτηλεόραση, 12-4-1997 |
Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης αναφέρθηκε σε μια εκδήλωση που είχε διοργανωθεί λίγες μέρες πριν, στις 31 Μαρτίου 1997, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου--όχι όμως από την πρώτη κρατική μας σκηνή, αλλά με ιδιωτική πρωτοβουλία. Συγκεκριμένα οι λέσχες Λάιονς "Άρτεμις" Αμαρουσίου, "Διόνυσος" Δροσιάς, "Σωκράτης" Ζωγράφου, Λαμίας, Μυτιλήνης, Πνύκας, Πολιτείας, Φιλοθέης, Χαλκίδας και Χαλανδρίου αποφάσισαν, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27 Μαρτίου), να τιμήσουν τα "Χρυσά αστέρια του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου" σε μια εκδήλωση τα έσοδα της οποίας θα δίνονταν για το Σπίτι του Ηθοποιού.
 |
| Άννα Καλουτά και Μάρω Κοντού Πηγή: TV Έθνος, 6-4-1997 |
Τα τιμώμενα πρόσωπα ήταν με αλφαβητική σειρά οι: Ρένα Βλαχοπούλου, Κώστας Βουτσάς, Σπεράντζα Βρανά, Γιώργος Βελέντζας, Τζόλυ Γαρμπή, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Ελένη Ζαφειρίου, Βούλα Ζουμπουλάκη, Μέλπω Ζαρόκωστα, Άννα Καλουτά, Μάρω Κοντού, Καίτη Λαμπροπούλου, Γκέλυ Μαυροπούλου, Θόδωρος Μορίδης, Αρτέμης Μάτσας, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Σταύρος Παράβας, Άννα Παϊτατζή, Λουίζα Ποδηματά, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Νίκος Ρίζος, Τζένη Ρουσσέα, Σμάρω Στεφανίδου, Στέφανος Στρατηγός, Άννα Συνοδινού, Νίτσα Τσαγανέα, Γιώργος Φούντας, Μαρία Φωκά, Δημήτρης Χορν (ο Χορν και η Συνοδινού δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν για λόγους υγείας).
 |
| Ρένα Βλαχοπούλου και Άννα Φόνσου |
Βραβεύτηκαν επίσης η Άννα Φόνσου για την προσφορά της στο Σπίτι του Ηθοποιού (το οποίο προσπαθούσε τότε να δημιουργήσει και σκόνταφτε διαρκώς σε εμπόδια...) και ο τότε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Νίκος Κούρκουλος, καθώς επίσης και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, που εκπροσώπησε η Καίτη Ιμπροχώρη, και το Σωματείο Συνταξιούχων Ηθοποιών, που εκπροσώπησε ο πρόεδρός του Κ. Λογοθέτης.
 |
| Κάτι ενδιαφέρον μοιάζει να λέει η Ρένα Βλαχοπούλου στον Νίκο Κούρκουλο λίγο πριν την οδηγήσει στη σκηνή. Αριστερά διακρίνεται η Άννα Φόνσου και δεξιά ο Νίκος Ρίζος και ο Γιώργος Μούτσιος Πηγή φωτογραφίας: Απογευματινή, 2-4-1997 |
 |
| Σπεράντζα Βρανά και Άννα Φόνσου Πηγή: TV Έθνος, 6-4-1997 |
 |
| Η Χρυσούλα Ζώκα, ο Γιώργος Φούντας και ο γιος τους. Πηγή: TV Έθνος, 6-4-1997 |
Η εκδήλωση διήρκεσε περίπου τρεις ώρες. Οι τιμώμενες/-νοι, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, είχαν όλες/-οι τρακ και προσπάθησαν να κρύψουν τη συγκίνησή τους και να πουν δυο λόγια τη στιγμή που παραλάμβαναν την τιμητική τους πλακέτα. Η Άννα Καλουτά δήλωσε τρακαρισμένη, αλλά θυμήθηκε τα λόγια της θεατρικής της μάνας, της Μαρίκας Κοτοπούλη: "Αν δεν έχεις τρακ, πουλάκι μου, δεν θα βγεις στο θέατρο".
 |
| Η Άννα Καλουτά παραλαμβάνει την τιμητική πλακέτα. Πηγή: Τηλεθεατής, 12-4-1997 |
 |
| Η Τζένη Ρουσσέα παρέλαβε την πλακέτα της. Πηγή: Αδέσμευτος Τύπος, 5-4-1997 |
 |
| Σταύρος Παράβας, Τζένη Ρουσσέα, Γιώργος Φούντας Πηγή: 7 Μέρες TV, 12-4-1997 |
Ο Σταύρος Παράβας δήλωσε πως η βραδιά ήταν ένα "πανηγύρι χαράς", και "μια ευκαιρία να ξανασμίξουν σε μια φαμίλια όλοι οι ηθοποιοί". Ο Αρτέμης Μάτσας είπε: "Ήταν μια ωραία βραδιά για όλους εμάς που κάτι προσφέραμε στον ελληνικό κινηματογράφο. Συγκινήθηκα από τα χειροκροτήματα και θυμήθηκα παλιότερες εποχές". Τέλος, η Νίτσα Τσαγανέα, μεγαλύτερη όλων αλλά με μπρίο και ζωντάνια, δήλωσε πως η εκδήλωση αυτή ήταν μια μεγάλη έκπληξη για εκείνην.
 |
| Η Νίτσα Τσαγανέα λίγο πριν παραλάβει την τιμητική πλακέτα Πηγή: Ελεύθερος Τύπος, 2-4-1997 |
 |
| Ο Νίκος Κούρκουλος και η Ελένη Ζαφειρίου Πηγή: TV Έθνος, 6-4-1997 |
 |
| Η Τζόλυ Γαρμπή δέχεται συγχαρητήρια. Πηγή: Αδέσμευτος Τύπος, 5-4-1997 |
 |
| Η Μαρία Φωκά παραλαμβάνει την πλακέτα της. Πηγή: Τηλεθεατής, 12-4-1997 |
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της βραδιάς περιείχε τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου από τη Χορωδία Ράλλειου Γυμνασίου Θηλέων του Πειραιά. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Νίκος Κούρκουλος, η Καίτη Ιμπροχώρη, ο Κ. Λογοθέτης καθώς και ο πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων Κώστας Ασημακόπουλος.
 |
| Ο Νίκος Ρίζος μόλις παρέλαβε την πλακέτα του. Πηγή: Απογευματινή, 2-4-1997 |
 |
| Ο Γιώργος Φούντας και η Άννα Καλουτά. Πηγή: Απογευματινή, 2-4-1997 |
 |
| Ο Νίκος Κούρκουλος οδηγεί τη Ρένα Βλαχοπούλου στη σκηνή. Αριστερά διακρίνεται η Σπεράντζα Βρανά. |
Όσο για το αν η Ρένα ήθελε να συνεργαστεί με το Εθνικό και να παίξει τη Λυσιστράτη, η ίδια έφασκε και αντέφασκε για το θέμα αυτό. Σε άλλες συνεντεύξεις της δήλωνε ότι δεν είχε κανέναν λόγο να παίξει αυτόν τον ρόλο, αφού τον είχε παίξει μια σπουδαία ηθοποιός όπως η Μαίρη Αρώνη, σε άλλες συνεντεύξεις της δήλωνε πικραμένη που δεν την κάλεσε ποτέ το Εθνικό για να παίξει Λυσιστράτη, την οποία, με έναν καλό σκηνοθέτη, θα μπορούσε να υποδυθεί σωστά.
 |
| Η Ρένα Βλαχοπούλου παραλαμβάνει την τιμητική πλακέτα της. Πηγή: Τηλεθεατής, 12-4-1997 |
Ο Δημήτρης Καλλιβωκάς θυμόταν σε μια συνέντευξή του ότι κάποια μέρα, στο θέατρο Βρετάνια τη σεζόν 1985-86, της έδωσε το κείμενο της Λυσιστράτης για να διαβάσει τον ρόλο και να πειστεί ότι πρέπει να τον παίξει και την επόμενη μέρα του το επέστρεψε λέγοντας "Πάρ'το, δεν είναι για μένα αυτό". Ο Καλλιβωκάς το απέδωσε στη σεμνότητά της, εγώ θα το απέδιδα επιπλέον και στην αυτογνωσία της: ήξερε πως δεν θα είχε την υπομονή να αποστηθίσει έναν τόσο μεγάλο ρόλο που δεν θα επέτρεπε τις μεγάλες αποκλίσεις στις οποίες ήταν συνηθισμένη στο ελαφρό θέατρο. Τώρα, γιατί συνέχισε να παραπονιέται; Θα παραφράσω μια ατάκα της Λένας Κιτσοπούλου από την εξαιρετική ταινία της Κατερίνας Ευαγγελάκου Θα το μετανιώσεις: "Έπαιξα εγώ Λυσιστράτη; Γιατί δεν έπαιξα;... Καλά έκανα που δεν έπαιξα. Γιατί να παίξω; Αλλά γιατί δεν έπαιξα;!;"...
 |
| Μεταξύ ρεαλισμού και ageism κινείται το ρεπορτάζ του Τηλεθεατή (12-4-1997). Στη φωτογραφία η Άννα Φόνσου παραλαμβάνει την πλακέτα και την ανθοδέσμη της. |
Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου