Στις 4 Νοεμβρίου 1992 ο θίασος και οι συντελεστές της επιθεώρησης Για την Ελλάδα ρε γαμώτο--100 χρόνια επιθεώρηση έδωσαν την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου. Εκτός από τις πληροφορίες που μάθαμε για την παράσταση στα διάφορα δημοσιεύματα, έχουν διασωθεί και κάποιες φωτογραφίες από την πρόβα που ακολούθησε τη συνέντευξη τύπου και μας δίνουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες κι αυτές για το κλίμα της προετοιμασίας της παράστασης, δυο μέρες πριν από την πρεμιέρα...
 |
| Τα αξέχαστα ιερά τέρατα της επιθεώρησης Νίκος Ρίζος, Σωτήρης Μουστάκας, Ρένα Βλαχοπούλου. Δεξιά στο βάθος διακρίνονται η επίσης αξέχαστη Μαρία Μπονέλλου (σύζυγος φυσικά του Σ. Μουστάκα) και ο Τάσος Κωστής στην πρόβα της 5ης Νοεμβρίου 1992. Εντύπωση προκαλεί το πόσο ημιτελές μοιάζει το σκηνικό δύο μόλις μέρες πριν από την πρεμιέρα Φωτογραφία από το περιοδικό 7 Μέρες TV |
Όπως είχε ήδη ανακοινωθεί από το καλοκαίρι, πριν ακόμα δοθεί ο τίτλος της παράστασης που φυσικά οφείλει την προέλευσή του στη γνωστή φράση που είπε η Βούλα Πατουλίδου όταν πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης (5 Αυγούστου 1992), η επιθεώρηση του Ακροπόλ επρόκειτο να γιορτάσει τα εκατό χρόνια του είδους και τα πενήντα χρόνια του θεάτρου Ακροπόλ. Για την ακρίβεια το 1992 το είδος γιόρταζε τα 98 του χρόνια και το θέατρο γιόρταζε τα 48 του χρόνια. Ο ένας από τους δύο συγγραφείς του έργου, ο αξέχαστος Πάνος Χατζηκουτσέλης, δήλωσε στη συνέντευξη τύπου: "Ξέρουμε ότι δεν είναι ακριβώς τα 100 χρόνια της. Επειδή όμως στην Ελλάδα όλα γίνονται κατόπιν εορτής, είπαμε να γιορτάσουμε αυτή την επέτειο προ εορτής" (το ίδιο είχε κάνει λίγους μήνες πριν και ο Λάκης Λαζόπουλος με τον δίσκο Έχω απόψε ραντεβού).
 |
| Οι συγγραφείς Άγγελος Πυριόχος και Πάνος Χατζηκουτσέλης στο πρόγραμμα της παράστασης |
Για τον επίσημο αυτό εορτασμό, οι επιχειρηματίες του Ακροπόλ Αλέξανδρος Παρίσης και Μάρκος Τάγαρης αποφάσισαν να ανακαινίσουν εκ βάθρων το θέατρο, το οποίο απέκτησε επίσης καινούρια στέγη--η ανακαίνιση κόστισε 100 εκατομμύρια δραχμές και συνυπολογίζοντας και το κόστος της παράστασης ο Νίκος Ρίζος είπε: "Ο Θεός να βάλει το χέρι του" προκαλώντας το γέλιο των δημοσιογράφων. Επίσης στο πλαίσιο του εορτασμού θα λειτουργούσε στο φουαγιέ του Ακροπόλ έκθεση παλιών φωτογραφιών και προγραμμάτων από επιθεωρήσεις του ένδοξου παρελθόντος. Ο άλλος συγγραφέας, ο Άγγελος Πυριόχος δήλωσε: "Προσπαθούμε να φέρουμε στη σκηνή κάτι απ' αυτά τα παλιά τα μαγικά, έστω κι αν αυτά δεν επαναλαμβάνονται" (Τα Νέα, 5-11-1992). Η αρχική σκέψη να παρουσιαστούν φρεσκαρισμένα παλιά κείμενα επιθεωρήσεων, αρχίζοντας από το Μπλε και άσπρο με το οποίο το Ακροπόλ ξεκίνησε το 1945 την... επιθεωρησιακή του καριέρα (το πρώτο του καλοκαίρι στέγασε τον θίασο πρόζας Μαίρης Αρώνη-Δημήτρη Χορν) εγκαταλείφθηκε όταν οι συντελεστές αποφάσισαν ότι τα παλιά νούμερα δεν αφορούσαν καθόλου το σύγχρονο κοινό. Έτσι το πρώτο μέρος της παράστασης επρόκειτο να είναι μια μοντέρνα επιθεώρηση με σάτιρα της κοινωνικοπολιτικής ζωής της Ελλάδας του '92, ενώ το δεύτερο μέρος θα παρουσίαζε μια μουσική αναδρομή στο επιθεωρησιακό είδος, αρχίζοντας από το "Εγώ είμαι η νέα γυναίκα" των Παναθηναίων του 1908 και φτάνοντας ως την Οδό Ονείρων και την Όμορφη πόλη του 1962. Ο Φώτης Μεταξόπουλος δήλωσε για αυτό το δίπτυχο: "Έχουμε τη δύσκολη αποστολή να συνεχίσουμε το καλό θέατρο του παρελθόντος χωρίς να μιμηθούμε κανέναν από τους μεγάλους, γιατί θα ήταν ιεροσυλία".
 |
| Πρόβα της έναρξης που είχε τίτλο "Παραμυθόδραμα ρε γαμώτο!" (μια από τις πιο έξυπνες σκηνές του έργου) Πάνος Μιχαλόπουλος, Τάσος Πεζιρκιανίδης, Έλντα Πανοπούλου, Σωτήρης Μουστάκας, Ρένα Βλαχοπούλου, Τόνυ Άντονυ, Μαρία Μπονέλλου και ο σκηνοθέτης-χορογράφος Φώτης Μεταξόπουλος (Πολλές/-οί οι αξέχαστες/-οι της φωτογραφίας δυστυχώς!) |
Μια τέτοια απόπειρα μίμησης βέβαια υπήρξε σ' αυτό το δεύτερο μέρος όταν ο Σωτήρης Μουστάκας τραγούδησε το τραγούδι "Ο άνθρωπός μου" με χτένισμα και τρόπο εκφοράς που παρέπεμπε στη Σοφία Βέμπο. Αλλά φυσικά το "κλου" του δεύτερου μέρους ήταν η παρουσία δυο βετεράνων ηθοποιών της επιθεώρησης που θα θύμιζαν στο κοινό τραγούδια που είχαν οι ίδιοι ερμηνεύσει στις σκηνές της περίπου τέσσερις δεκαετίες πριν: η Ρένα Βλαχοπούλου που θα τραγουδούσε το "Ομόνοια Πλας" και το "Άλα Κάλα Κούμπα" και ο Νίκος Ρίζος που θα τραγουδούσε "Το τραμ το τελευταίο" και το "Βρε Μανώλη Τραμπαρίφα".
 |
| Η Ρένα Βλαχοπούλου προβάρει το "Άλα Κάλα Κούμπα" με τους χορευτές Νόρμοντ, Άλαν, Μαρίνο και Δημήτρη, υπό την επίβλεψη του Φώτη Μεταξόπουλου. Η συγκεκριμένη κίνηση τελικά εγκαταλείφθηκε λόγω του στενού φορέματος και του τεράστιου καπέλου με ψεύτικα φρούτα που φορούσε η Ρένα στην παράσταση... |
Ωστόσο, άλλο ένα κλείσιμο ματιού στην ιστορία του είδους ήταν η επιστροφή του θεσμού της ρομαντζιέρας: "Θεσμός που συνδυάζεται και με την επιστροφή της Βλαχοπούλου ως τραγουδίστριας, η οποία ύστερα από πολλά χρόνια τραγουδά και πάλι τζαζ" (Μεσημβρινή, 5-11-1992). Η Ρένα τραγουδούσε στην παράσταση ένα αγαπημένο της τραγούδι "What a wonderful world" (των Bob Thiele και George David Weiss που πρωτοτραγούδησε ο Louis Armstrong) με ελληνικούς στίχους του Άγγελου Πυριόχου--προσαρμοσμένους στη σύγχρονη ζοφερή πραγματικότητα...
 |
| Από το πρόγραμμα της παράστασης |
Στη συνέντευξη τύπου παρουσιάστηκαν τα νούμερα όλων των πρωταγωνιστριών/-τών: η Ρένα Βλαχοπούλου υποδυόταν μια γυναίκα που έβγαινε για "Νυχτερινά ψώνια" και έπεφτε πάνω στις τρύπες του μετρό (το νούμερο αντικαταστάθηκε στο μέσον της σεζόν, αλλά αυτά θα τα πούμε άλλη φορά), ο Σωτήρης Μουστάκας έναν φυλακισμένο οφειλέτη του δημοσίου, ο Νίκος Ρίζος τη Σελήνη της "Λάμψης" αλλά και τη μετεξέλιξή της σε "Πανσέληνο" (η μετεξέλιξη αυτή "κόπηκε" στη συνέχεια), η Μαρία Μπονέλλου την καθαρίστρια του Μεγάρου Μουσικής, η Έλντα Πανοπούλου και ο Τάσος Κωστής δυο χωριάτες που μετά το κάψιμο του χωριού τους έρχονταν στην Αθήνα. Ο Τάσος Πεζιρκιανίδης ήταν ο μόνος ευτυχισμένος Έλληνας από τα μέτρα της κυβέρνησης και ο Πάνος Μιχαλόπουλος ήταν ο υπεύθυνος του συνταξιοδοτικού προγράμματος πνιγμού της κυβέρνησης Μητσοτάκη ("θύματά" του οι απολαυστικοί Πεζιρκιανίδης και Πανοπούλου). Υπήρχε επίσης ένα απολαυστικό τρίο αστέγων που υποδύονταν ο Μουστάκας, ο Κωστής και ο Τόνυ Άντονυ.
 |
| Από το πρόγραμμα του έργου |
Βέβαια, ενώ είχε ανακοινωθεί το καλοκαίρι ότι στην παράσταση θα παίζει ζωντανή ορχήστρα, η επιχείρηση επέλεξε και πάλι το playback του έμπειρου Ζακ Ιακωβίδη, γιατί, όπως είπε ο Μεταξόπουλος, εναρμονίζεται καλύτερα με τη σύγχρονη αισθητική της επιθεώρησης. Τα σκηνικά ήταν του Θεοδόση Δαυλού και τα κοστούμια του Γιώργου Μανούσκου. Και όταν οι συντελεστές ρωτήθηκαν γιατί επιλέχτηκε ο τίτλος Για την Ελλάδα ρε γαμώτο ο Φώτης Μεταξόπουλος απάντησε "Μα για να γελάσετε ρε γαμώτο!"
 |
| Οι πρωταγωνίστριες της παράστασης στο πρόγραμμα του έργου |
Η πρεμιέρα δόθηκε μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα στις 7 Νοεμβρίου με προσκεκλημένες/-ους πολλά παλιά αστέρια του ελαφρού μουσικού θεάτρου. Αυτά όμως θα τα δούμε μιαν άλλη φορά...
 |
| Η Ρένα Βλαχοπούλου ως "Καλή Νεράιδα" τραγουδά: "Έχω ευαίσθητη καρδιά, πονάω η καημένη, στημένη σας την έχουνε και να'στε αγαπημένοι" Την καθοδηγεί ο χορογράφος/σκηνοθέτης Φώτης Μεταξόπουλος και την πλαισιώνουν οι Πάνος Μιχαλόπουλος, Τάσος Πεζιρκιανίδης, Έλντα Πανοπούλου, Σωτήρης Μουστάκας, Τόνυ Άντονυ, Μαρία Μπονέλλου, Τάσος Κωστής και Λεωνίδας Νικολαΐδης |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου