Γενέθλια...

Πολύς κόσμος αναρωτιέται πότε ήταν τα γενέθλια της Ρένας Βλαχοπούλου: άλλοι/ες θέλουν απλώς να μάθουν τα ζώδιό της (αρκετοί/ες φτάνουν στο blog αναζητώντας αυτή την πληροφορία) ενώ άλλοι/ες θέλουν να μάθουν κυρίως ποια χρονιά γεννήθηκε...

Η ίδια η Ρένα δυσανασχετούσε κάθε φορά που η ηλικία της γινόταν το θέμα της συζήτησης: είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω βίντεο που είναι κάπως επετειακό καθώς προέρχεται από εκπομπή που προβλήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 1992.

Είναι χαρακτηριστικό ότι συχνά έδινε αντικρουόμενες πληροφορίες για το ντεμπούτο της ενώ όταν τη ρωτούσαν πότε γεννήθηκε ή πότε ξεκίνησε να τραγουδά ομολογούσε ότι έλεγε ψέματα: σε μια συνέντευξη στο τέλος της δεκαετίας του '80 είπε ότι ξεκίνησε να τραγουδάει το 1941 σε ηλικία 12 χρόνων και συμπλήρωσε "Εδώ γελάνε....". Αρκετά χρόνια πριν, στο τέλος του 1965 δήλωνε ότι στη χρονιά που φεύγει "έκλεισα τα 38 μου χρόνια... Κι όποιος δεν το πιστεύει ο διάολος μέσα του!"

Η πρώτη φορά που είδα να δηλώνεται επίσημα η χρονολογία γέννησης της Ρένας ήταν το φθινόπωρο του 1986, όταν ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος. Τότε, στα βιογραφικά της που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο, διαβάζαμε ότι είχε γεννηθεί στην Κέρκυρα πριν από 63 χρόνια...

Ωστόσο, λίγα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 1992 δήλωσε στον Γιώργο Σαρηγιάννη ότι είναι 67 ετών, μπερδεύοντας πάλι τα πράγματα...

Στην πρόσφατη έκθεση Diva Rena ανάμεσα σε άλλα προσωπικά της αντικείμενα είδαμε και το τελευταίο εκλογικό της βιβλιάριο (με χρονολογία έκδοσης 1993) όπου το έτος γέννησης συμφωνούσε με τις πληροφορίες των βιογραφικών της που δημοσιεύτηκαν όταν "κατέβηκε" στις δημοτικές εκλογές. Το ίδιο έτος γέννησης είχα ανακαλύψει κι εγώ αναζητώντας τα στοιχεία της Ρένας στους εκλογικούς καταλόγους του Υπουργείου Εσωτερικών...

Φυσικά στην επίσημη βιογραφία της η ακριβής χρονολογία γέννησης δεν αναγράφεται πουθενά: ο/η αναγνώστης/τρια πρέπει να τη συμπεράνει από τα... συμφραζόμενα και μάλλον καταλήγει στην παραπάνω χρονολογία. Αυτό δεν σημαίνει πως ο κόσμος έχει πειστεί: είναι χαρακτηριστικό ότι στην ελληνική Wikipedia, στο άρθρο "Ρένα Βλαχοπούλου", η χρονολογία γέννησης έχει αλλάξει αρκετές φορές (και υπάρχει μάλιστα και σχετική συζήτηση των χρηστών της Wikipedia με  διάφορα επιχειρήματα που, ανεξάρτητα από τη βάση τους, δείχνουν τη δυσπιστία τους...), αλλά τελικά έχει επικρατήσει τον τελευταίο καιρό αυτή η "επίσημη" χρονολογία--που, όπως θα προσέξατε, επιμελώς αποφεύγω να αναφέρω ρητά διότι πάντα έχω στα αυτιά μου μια ατάκα της Ρένας από μιαν εκδήλωση στην Κέρκυρα: ένας από τους διοργανωτές διάβαζε ένα βιογραφικό της και όταν είπε: "Η Ρένα γεννήθηκε στην Κέρκυρα...", εκείνη έσπευσε κωμικά να του πει: "Μην πεις πότε..."

Και τι γίνεται με την ημερομηνία γέννησης; Για αρκετά χρόνια γραφόταν στα περιοδικά ότι η Ρένα ανήκει στο ζώδιο του Σκορπιού. Το 1992 όμως η ίδια δήλωσε σε συνέντευξή της πως είναι Λέων αλλά δεν γνωρίζει ακριβώς την ημερομηνία γέννησης γιατί τα χαρτιά της... κάηκαν στην Κέρκυρα. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι ήταν γεννημένη τέλος Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου...

Έχουν όμως σημασία όλα αυτά; Η ίδια η Ρένα ήταν πραγματικά άτομο χωρίς ηλικία και ανεξάρτητα από τη χρονιά (ή την ημερομηνία) που τελικά γεννήθηκε, συμβόλιζε πάντα το κέφι, τα νιάτα, το ξεκίνημα: αυτή ήταν άλλωστε και η προσωπική της φιλοσοφία. Όταν τραγούδησε το υπέροχο τραγούδι της "Καλημέρα ζωή" σε μια εκπομπή του ΕΙΡ το 1957 και η εκφωνήτρια τη ρώτησε σε ποιο από τα τρία μέρη του τραγουδιού ("Καλημέρα ζωή" στα 20 χρόνια, "Καλησπέρα ζωή" στα 40 και "Καληνύχτα ζωή" στα 60--τότε τα 60 ήταν προχωρημένη ηλικία...) επιθυμεί να μείνει, η Ρένα δήλωσε: "Λέω να μείνω στο 'καλημέρα'!"

Αυτά σκεφτόμουν σήμερα που κλείνω τα 35 μου χρόνια και αναρωτιόμουν ποιο τραγούδι της Ρένας να μου αφιερώσω. Πέρα από το "Καλημέρα ζωή" (των Μενέλαου Θεοφανίδη-Γιώργου Ασημακόπουλου-Βασίλη Σπυρόπουλου-Πάνου Παπαδούκα) που δεν δισκογραφήθηκε, αλλά ευτυχώς υπάρχει ακόμα στα αρχεία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας από εκείνη την εκπομπή του 1957, η Ρένα τραγούδησε για τα... σαράντα τόσο στη δισκογραφία ("Τι 30, τι 40, τι 50" των Νίκυ Γιάκοβλεφ-Πυθαγόρα, τραγούδι που φυσικά λάτρευε...) αλλά και στο σινεμά ("Η ζωή αρχίζει στα 40" των Μίμη Πλέσσα-Άννυς Σακελλάριου, στην ταινία Η θεία μου η χίπισσα). Αν και είναι λίγο νωρίς λοιπόν, μού αφιερώνω το "Τι 30, τι 40, τι 50..."

Επιτρέψτε μου όμως να μου αφιερώσω και ένα τραγούδι άσχετο με τη Ρένα, το "Μια στάση εδώ" (που θα μπορούσε να ονομαστεί και "τραγούδι των 35 χρόνων") που ερμήνευε η Δήμητρα Χατούπη το καλοκαίρι του 1997 στο θέατρο "Παρκ", στο μιούζικαλ "Αντίο, κορίτσι μου". Νομίζω ότι η ίδια η Ρένα δεν θα συμφωνούσε πολύ με όλους τους στίχους του--ούτε κι εγώ εδώ που τα λέμε--, αλλά αυτό που πραγματικά με εκφράζει αυτές τις μέρες είναι η φράση "Η δράση συνεχίζεται αλλά το διάλειμμα το θέλουμε από χέρι..."

Όταν τελειώσει το διάλειμμα και όταν μου το επιτρέψει η δράση (σύντομα ελπίζω), θα επανέλθω με ένα αφιέρωμα στη Σμάρω Στεφανίδου, μια παρουσίαση της εξαιρετικής παράστασης Η γυνή να φοβήται τον άνδρα με τον Γιάννη Μπέζο και τη Ναταλία Τσαλίκη που είχα την ευκαιρία να δω πρόσφατα στο θέατρο "Κιβωτός" και φυσικά με το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στον Γιάννη Δαλιανίδη. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας!