Δημοτικές εκλογές

Οι σημερινές δημοτικές εκλογές μού έφεραν στο μυαλό (τι πρωτότυπο, θα μου πείτε...) τη Ρένα Βλαχοπούλου. Ο νους μου όμως δεν πήγε στην περίφημη Βουλευτίνα, την ταινία του Κώστα Καραγιάννη που συνήθως αναφέρουμε κάθε φορά που γίνονται εκλογές (και που αυτή τη βδομάδα προσφέρεται και πάλι σε DVD από τον Τηλεθεατή). Θυμήθηκα ότι 24 χρόνια πριν, στις δημοτικές εκλογές του 1986 η Ρένα Βλαχοπούλου εκλέχτηκε δημοτική σύμβουλος.

Εποχή έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων εκείνη, το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν ήδη πέντε χρόνια στην εξουσία, και τα αποτελέσματα εκείνων των δημοτικών εκλογών θα έδειχναν αν η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου διατηρούσε ακόμα υψηλά ποσοστά ή αν οι ψηφοφόροι ήθελαν να δείξουν τη δυσαρέσκειά τους για την πολιτική της. Η "μάχη" θα κρινόταν φυσικά στους μεγάλους δήμους της χώρας. Στον Δήμο Αθηναίων το ΠΑΣΟΚ υποστήριζε και πάλι τον Δημήτρη Μπέη (ήδη δήμαρχο της πρωτεύουσας από το 1979) και τον συνδυασμό του "Αθήνα-Αναγέννηση", ενώ η Νέα Δημοκρατία υποστήριζε τον Μιλτιάδη Έβερτ και τον συνδυασμό του "Νέα Εποχή". Υποψήφιος από τον χώρο της Αριστεράς ήταν ο Θεόδωρος Κατριβάνος, επικεφαλής του συνδυασμού "Συνεργασία για ν' αλλάξει η Αθήνα".

Η Ρένα Βλαχοπούλου, όπως είναι γνωστό, ανήκε πάντα στη δεξιά παράταξη (έδειχνε από παλιά ιδιαίτερη προτίμηση στον Κωνσταντίνο Καραμανλή) και δέχτηκε, όταν της ζητήθηκε, να στηρίξει με την παρουσία της την υποψηφιότητα του Μ. Έβερτ. Η Ρένα δεν ήταν, φυσικά, η μόνη εκπρόσωπος του καλλιτεχνικού κόσμου που "κατέβηκε" στις δημοτικές εκλογές του '86. Μαζί της στο ψηφοδέλτιο του Έβερτ ήταν υποψήφιοι/ες οι ηθοποιοί Έλσα Βεργή, Άννα Συνοδινού, Νίκος Απέργης και ο συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος. Στον συνδυασμό του Δημήτρη Μπέη ήταν υποψήφιοι/ες οι ηθοποιοί Ελένη Ανουσάκη, Στέφανος Ληναίος, Γιάννης Μόρτζος, ο συνθέτης Μίμης Πλέσσας και η τραγουδίστρια Μαρία Δημητριάδη. Επίσης στο ψηφοδέλτιου του Θεόδωρου Κατριβάνου ανήκε και ο ηθοποιός Άγγελος Αντωνόπουλος. Οι συνδυασμοί (και τα κόμματα γενικότερα) πόνταραν πάντα σε πρόσωπα με μεγάλη αναγνωρισιμότητα που θα μπορούσαν να φέρουν περισσότερες ψήφους (εκτός από καλλιτέχνες/ιδες υποψήφιοι/ες ήταν και εκπρόσωποι της δημοσιογραφίας: στο ψηφοδέλτιο του Έβερτ ο Τέρενς Κουίκ και ο Ζάχος Χατζηφωτίου, στο ψηφοδέλτιο του Μπέη η Έλλη Στάη).

Ο πρώτος γύρος των εκλογών διεξήχθη την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 1986 και ακολούθησε ο δεύτερος γύρος στις 19 Οκτωβρίου. Ο Μιλτιάδης Έβερτ εκλέχτηκε δήμαρχος της Αθήνας και η Ρένα Βλαχοπούλου εκλέχτηκε δημοτική σύμβουλος με 6.087 ψήφους, κατακτώντας την 7η θέση ανάμεσα στους υποψηφίους του Έβερτ και την 11η θέση ανάμεσα στους υποψηφίους όλων των συνδυασμών. Τις περισσότερες ψήφους (14.006) συγκέντρωσε ο υποψήφιος του Έβερτ Κώστας Σαψάλης ενώ δημοφιλέστερη δημοτική σύμβουλος του συνδυασμού του Δ. Μπέη, καθώς και δημοφιλέστερη από όλους τους/τις υποψήφιους καλλιτέχνες/ιδες αναδείχτηκε η Ελένη Ανουσάκη με 11.019 ψήφους--αφήνοντας πίσω της, εκτός από τη Ρένα, την Άννα Συνοδινού (5η στον συνδυασμό του Έβερτ με 8.945 ψήφους), τον Στέφανο Ληναίο (επίσης 5ος στον συνδυασμό του Μπέη με 4.711 ψήφους), τον Σταύρο Ξαρχάκο (14ος στον συνδασμό του Έβερτ με 4.229 ψήφους), τον Νίκο Απέργη (15ος στον συνδυασμό του Έβερτ με 4.220 ψήφους), τον Άγγελο Αντωνόπουλο (4ος στον συνδυασμό του Κατριβάνου με 3.900 ψήφους) τον Γιάννη Μόρτζο (11ος συνδυασμό του Μπέη με 2.966 ψήφους), και την Έλσα Βεργή (20ή στον συνδυασμό του Έβερτ με 2.691 ψήφους). Ο Μίμης Πλέσσας και η Μαρία Δημητριάδη κατέκτησαν αντίστοιχα τη 16η και την 27η θέση στον συνδυασμό του Δ. Μπέη και δεν εκλέχτηκαν. Βέβαια, πιο δημοφιλείς από τους/τις ηθοποιούς και τους συνθέτες αναδείχτηκαν οι δημοσιογράφοι Τέρενς Κουίκ (13.611 ψήφοι) και Ζάχος Χατζηφωτίου (10.286 ψήφοι) κατακτώντας αντίστοιχα τη 2η και την 3η θέση στο ψηδέλτιο του Μ. Έβερτ.

Πώς έβλεπε η ίδια η Ρένα την υποψηφιότητά της; Με καθόλου... φεμινιστικούς όρους, δήλωνε πως της αρέσει το νοικοκυριό και πίστευε ότι ο Δήμος της Αθήνας χρειαζόταν νοικοκύρεμα. Ίσως μάλιστα η απόφασή της να μην εργαστεί στο θέατρο τη χειμερινή περίοδο 1986-87 (πραγματοποίησε μόνο μια σύντομη περιοδεία στις ΗΠΑ το φθινόπωρο του '86) να έδειχνε τη διάθεσή της να ασχοληθεί σοβαρά με τα κοινά (βέβαια, οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου γίνονταν Δευτέρα, συνεπώς κανένας/καμιά ηθοποιός δεν θα είχε πρόβλημα να τις παρακολουθήσει, αφού η Δευτέρα είναι ημέρα αργίας για τα θέατρα). Μετά την εκλογή της δήλωνε σε συνεντεύξεις της πως την ενδιαφέρει πολύ η καθαριότητα του Δήμου ενώ πρόθεσή της ήταν να ασχοληθεί και με τα προβλήματα των νέων, ιδιαίτερα το ζήτημα των ναρκωτικών. Και βέβαια, σε μια συνέντευξη που έδωσε στον Αρτέμη Μάτσα, τόνισε πως θέλει να σταθεί κοντά στην τρίτη ηλικία, ιδιαίτερα στους καλλιτέχνες και τις καλλιτέχνιδες μεγάλης ηλικίας που έδωσαν όλη τους τη ζωή στο θέατρο και αντιμετώπιζαν πλέον δυσκολίες (σ' αυτόν τον τελευταίο τομέα είναι αλήθεια πως η Βλαχοπούλου πρόσφερε αρκετά, όχι βέβαια με την ιδιότητα της δημοτικής συμβούλου, αφού η στήριξη που πρόσφερε σε παλιούς συναδέλφους της ήταν συνεχής τόσο πριν όσο και μετά την εκλογή της).

Με την έναρξη της θητείας της, τον Γενάρη του 1987, η δημοτική σύμβουλος Ρένα Βλαχοπούλου δίνει το "παρούσα" στην πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία στη Μητρόπολη της Αθήνας, μαζί με τον δήμαρχο και όλο το δημοτικό συμβούλιο, και γίνεται περιζήτητη για την κοπή βασιλόπιτας διαφόρων συλλόγων και οργανώσεων. Στη διάρκεια της θητείας της ήταν συχνά παρούσα σε εκδηλώσεις του Δήμου Αθηναίων και σε επισκέψεις επισήμων, ωστόσο φαίνεται πως η συμβολή της στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν υπήρξε ιδιαίτερα ουσιαστική. Μετά το τέλος της θητείας της δήλωσε σε κάποιες συνεντεύξεις της ότι η εμπειρία της από τον Δήμο δεν ήταν πολύ θετική. Την ενοχλούσε η κομματική αντιπαράθεση ανάμεσα στις παρατάξεις καθώς και η πολυλογία κάποιων δημοτικών συμβούλων: "Ας πούμε ότι είχαμε να μιλήσουμε για έναν αναπτήρα", έλεγε στον Κ. Π. Παναγιωτόπουλο, σε μια συνέντευξη του περιοδικού Και. "'Αναπτήρας είναι', έλεγα εγώ. 'Ναι, αλλά αυτός ο αναπτήρας δεν είναι απλός αναπτήρας, είναι...' έλεγε ο σύμβουλος της άλλης παράταξης. 'Μα, χρυσέ μου, αναπτήρας είναι!' απαντούσα εγώ"... Ενώ, το 1992, όταν ο--συνάδελφός της στον Δήμο--Τέρενς Κουίκ τη ρώτησε σε μια τηλεοπτική συνέντευξη σχετικά με την εμπειρία της στην αίθουσα συνεδριάσεων, τού απάντησε: "Είναι δυνατόν εμείς οι άνθρωποι να 'χουμε τέτοιο μίσος μεταξύ μας; Δηλαδή ήτανε σαν να θέλει να πάρει ένα πιστόλι να σκοτώσει... Πω πω, λέω, Χριστέ μου... Δεν με είδες ποτέ να μιλήσω καταρχήν. Κάποτε μου λέει κάποιος ((γιατί δεν μιλάς)), 'εγώ ακούω', τού λέω. Ας μην τα συζητούμε αυτά..." Ήταν πλέον η εποχή που η Ρένα άφηνε σιγά-σιγά πίσω της τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και δεν ήθελε πλέον να ασχολείται με κομματικά ζητήματα, μετανιώνοντας ίσως και για κάποιες από τις κινήσεις της στη δεκαετία του '80.

Δεν γνωρίζω αν οι σημερινές δημοτικές εκλογές θα οδηγήσουν τελικά και σε βουλευτικές. Αφήνω όμως για μια μελλοντική ανάρτηση την κινηματογραφική και θεατρική ενασχόληση της Ρένας με βουλευτικές εκλογές, δηλαδή την πασίγνωση Βουλευτίνα και το λιγότερο γνωστό αλλά πολύ διασκεδαστικό νούμερο "Η αλλαγή της Ρένας" στην επιθεώρηση του 1981-82 Δεν θέλω ου...