Στις 23 Ιουλίου 1969 η Ρένα Βλαχοπούλου εμφανιζόταν στην επιθεώρηση Αθήνα Λας Βέγκας που παρουσίαζε στο θερινό θέατρο Μπουρνέλλη από τις 3 Ιουλίου ο "Θίασος Ρένας Βλαχοπούλου-Γιώργου Πάντζα-Νινής Τζάνετ και ο Γιάννης Βογιατζής" (ο τραγουδιστής). Για κάποιον λόγο ο Βασίλης Μπουρνέλλης "μετακόμισε" τη Ρένα και την Τζάνετ από το Θέατρο Εθνικού Κήπου στο θέατρο που έφερε το όνομά του, ενώ τον Κήπο τον παραχώρησε στη Ρένα Ντορ και τον Αλέκο Λειβαδίτη, που επέστρεφαν στις επιχειρήσεις του έπειτα από αρκετά χρόνια (το σπουδαίο ζευγάρι είχε στο μεταξύ συνεργαστεί κυρίως με το θέατρο της Σοφίας Βέμπο αλλά και τις επιχειρήσεις του Τάκη Μακρίδη).
 |
| Μακέτα του Γιώργου Ανεμογιάννη για την έναρξη της επιθεώρησης Αθήνα Λας Βέγκας Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Γιώργου Ανεμογιάννη |
Η συγγραφική τριάδα Γιώργος Ασημακόπουλος, Βασίλης Σπυρόπουλος και Παναγιώτης Παπαδούκας έδωσαν αυτόν τον τίτλο στην επιθεώρηση, επειδή, υποστήριζαν, με τον τζόγο που παίζεται στα αθηναϊκά σπίτια, δεν διαφέρει και πολύ η Αθήνα από το Λας Βέγκας. Ο Άγγελος Δόξας έγραψε πως πρόκειται για μια "δροσερή επιθεώρηση με πολύ χιούμορ κι ενδιαφέρουσα επικαιρότητα που αξιοποιούνται από ένα επιτελείο 'άσσων' μ' επικεφαλής την 'υπερπρωταγωνίστρια' Ρένα Βλαχοπούλου" η οποία είναι ασύγκριτη "σε δυναμισμό, προσωπικότητα, νεανικότητα, τραγούδι και χορό" και "αποσπά τα πιο ενθουσιώδη χειροκροτήματα".
 |
| Μακέτα του Γιώργου Ανεμογιάννη για το νούμερο "Μέντιουμ Ρένα" Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Γιώργου Ανεμογιάννη |
Το βασικό νούμερο της Ρένας είχε τίτλο "Μέντιουμ Ρένα". Δεν ξέρω δυστυχώς τι προέβλεπε και για ποιους ή ποιες, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν απολαυστική, κρίνοντας και από την εμφάνισή της ως μέντιουμ τον επόμενο χρόνο στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη Μια Ελληνίδα στο χαρέμι. Στην πρώτη πράξη είχε και μια τραγουδιστική εμφάνιση με τίτλο "Ένα τραγούδι ακόμα". Η αίσθησή μου είναι ότι τραγουδούσε παλιότερα ρεφρέν του Μενέλαου Θεοφανίδη, που ήταν ο ένας από τους δύο συνθέτες της παράστασης--ο άλλος ήταν ο Γιώργος Θεοδοσιάδης, που λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε ντεμπουτάρει ως θεατρικός συνθέτης στο πλευρό της Ρένας, στην επιθεώρηση Από την Αθήνα με αγάπη στο θέατρο Αυλαία της Θεσσαλονίκης και τώρα εμφανιζόταν για πρώτη φορά ως θεατρικός συνθέτης και στην Αθήνα (διηύθυνε μάλιστα και την ορχήστρα του θεάτρου).
 |
| Φωτογραφία από το φινάλε "Ο Άνθρωπος που ήρθε για τα πιάτα" και από το χορευτικό του Μανώλη Καστρνού Πηγή: Βραδυνή, 4-7-1969 |
Το Αθήνα Λας Βέγκας ήταν μια από τις πρώτες επιθεωρήσεις που μετέφεραν το μεγάλο φινάλε με ολόκληρο τον θίασο επί σκηνής στη δεύτερη πράξη του έργου. Η δεύτερη πράξη ξεκινούσε όμως με ένα ντουέτο Ρένας Βλαχοπούλου και Γιώργου Πάντζα με τίτλο "Ανδρόγυνο ώρα μηδέν". Στο σκετς αυτό οι δύο σύζυγοι θυμούνταν όλα τα προβλήματά τους μόλις έπεφταν να κοιμηθούν και τσακώνονταν στον ύπνο τους. Μετά το σκετς εμφανιζόταν η λαϊκή τραγουδίστρια Υβόννη (με τη συνοδεία του 15χρονου Σπύρου Ιωαννίδη στο μπουζούκι) και η επιθεώρηση ολοκληρωνόταν με το φινάλε "Ο Άνθρωπος που ήρθε για τα πιάτα" (λογοπαίγνιο πάνω στον τίτλο της κωμωδίας των Ν. Τσιφόρου-Π. Βασιλειάδη Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα). Σ' αυτό ένας Αμερικανός πιατοεργοστασιάρχης ερχόταν στην Ελλάδα ν' αγκαζάρει μπουζούκια για να μεταφυτεύσει και στην Αμερική το σπάσιμο των πιάτων...
Όπως ανέφερα παραπάνω στην παράσταση συμμετείχε και ο τραγουδιστής Γιάννης Βογιατζής. Στο μέσον της πρώτης πράξης (ακριβώς πριν το "Μέντιουμ Ρένα") τραγουδούσε το "Έίναι ένα βουνό" των Λυκούργου Μαρκέα και Βασίλη Σπυρόπουλου, που είχε πρωτοτραγουδήσει στην Ολυμπιάδα Τραγουδιού εκείνης της χρονιάς. Εμφανιζόταν επίσης στο νούμερο "Φεγγαράκι μου λαμπρό" μαζί με τη Νινή Τζάνετ, τον Βαγγέλη Πλοιό και τη Μίνα Βατούγιου--σημειώνοντας επιτυχία και στην πρόζα του νούμερου, όπως σημείωνε ο Δόξας.
 |
| Μακέτα του Γιώργου Ανεμογιάννη για το σόλο του Γιώργου Πάντζα "Αυτός είμαι" Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Γιώργου Ανεμογιάννη |
Ο Δόξας χαρακτήρισε τον Γιώργο Πάντζα "κομψό και γοητευτικό" "θερινό μετανάστη από την πρόζα"--αν και, τελικά, ο Πάντζας γνώρισε τόση επιτυχία εκείνο το καλοκαίρι στο θέατρο Μπουρνέλλη, που συνέχισε τις εμφανίσεις του και στις χειμερινές επιθεωρήσεις του θεάτρου Ακροπόλ. Το σόλο του στο Αθήνα Λας Βέγκας είχε τίτλο "Αυτός είμαι", στο οποίο υποδυόταν "με πληθωρικό μπρίο" έναν άνθρωπο της σύγχρονης εποχής που δεν λέει πολλά λόγια και σε όλα απαντά με τη βαρύγδουπη φράση "Αυτός είμαι".
 |
| Μακέτα του Γιώργου Ανεμογιάννη για το νούμερο "Ανάθεμα τα γράμματα" Από την ιστοσελίδα του Μουσείου Γιώργου Ανεμογιάννη |
Από τα υπόλοιπα νούμερα του Αθήνα Λας Βέγκας ξεχώριζε το "Ανάθεμα τα γράμματα" με τον Γιώργο Παπαζήση, τον Σωτήρη Τζεβελέκο και τον Κώστα Καφάση να αναλογίζονται πως είναι καλύτερα να γίνεται κανείς μπουζουξής ή ποδοσφαιριστής παρά να σπουδάζει (τρία χρόνια μετά ο Σωτήρης Τζεβελέκος θα συζητούσε το ίδιο δίλημμα με τη Ρένα Βλαχοπούλου στο φιλμ Η Ρένα είναι οφ-σάιντ του Αλέκου Σακελλάριου). Στο σόλο της "Ανθόσπαρτος βίος" η Νινή Τζάνετ παρουσίαζε τα παθήματα των αντρών από τις συζύγους τους, ενώ ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης και η Ελένη Προκοπίου είχαν ένα ντουέτο με τίτλο "Οθέλλοι του 69" στο οποίο ζήλευαν φριχτά ο ένας τον άλλο. Η Ελένη Προκοπίου εμφανιζόταν επίσης με τους Τζεβελέκο, Καφάση, Π. Βούλγαρη και Γ. Νικητάκη στο νούμερο "Η νέα τράπεζα" (ή "Τράπεζα μελών") ως νεαρά άτομα από την επαρχία που έρχονται στην πρωτεύουσα και σκοπεύουν να πλουτίσουν πουλώντας κάθε τόσο και από ένα μέλος του σώματός τους για μεταμόσχευση... Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης, τέλος, παρουσίαζε μια "καντσονέτα" με τίτλο "Απ' τα δεκάξι κι έπειτα"...
Τις χορογραφίες και τη σκηνοθεσία του Αθήνα Λας Βέγκας υπέγραφε ο Μανώλης Καστρινός που παρουσίαζε με το μπαλέτο και το χορευτικό "Δειλινό στη γειτονιά". Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπέγραφε ο Γιώργος Ανεμογιάννης που επίσης επέστρεφε στις επιχειρήσεις του Βασίλη Μπουρνέλλη (αν και ο επιχειρηματίας συνέχιζε να έχει σχέση με τη σκηνογράφο Ριακόνι). Το έργο μάλλον δεν είχε την εμπορική επιτυχία που είχαν οι θερινές επιθεωρήσεις των επιχειρήσεων Μπουρνέλλη τα προηγούμενα χρόνια και για αυτό, προς το τέλος Αυγούστου, ο θίασος παρουσίασε και δεύτερη επιθεώρηση με τον τίτλο Αστροναύτισσα. Εκείνη φαίνεται πως σημείωσε μεγαλύτερη επιτυχία και γι' αυτόν τον λόγο μεταφέρθηκε και στο χειμερινό θέατρο Ακροπόλ...
Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.
3 σχόλια:
Χαίρεται.Παρακολουθώντας και αυτό το πολύ ενδιαφέρον σου post μου γεννήθηκε η απορία πότε μπορούσε η Βλαχοπούλου να φεύγει για τα γυρίσματα των ταινιών της. Η Παριζιάνα μέρος της οποίας γυρίστηκε στη Μύκονο έγινε το καλοκαίρι του 1969. Δεδομένου ότι η Βλαχοπούλου ανέβαζε την παράσταση, τα γυρίσματα έγιναν ΔευτερόΤριτα ή μήπως τότε δεν υπήρχαν καν ΔευτερόΤριτα ελεύθερα για τους ηθοποιούς? Επίσης από ότι κατάλαβα στην εν λόγω παράσταση δεν υπήρχαν πολιτικά σχόλια ούτε ευμενή ούτε δυσμενή προς το καθεστώς. Το επισημαίνω γιατί σε ένα προηγούμενο ποστ σου έγραψες ότι η κριτική στάση απέναντι στο καθεστώς ξεκίνησε δειλά το 1969 για τα θέατρα και δη τις επιθεωρήσεις. Εκ των προτέρων σε ευχαριστώ για το χρόνο σου και την άψογη δουλειά.
Αγαπητέ φίλε, και πάλι απαντώ με καθυστέρηση, λόγω διακοπών!
Δεν φαίνεται να είχε τρομερή πολιτική σάτιρα η εν λόγω επιθεώρηση, αλλά όσο δεν έχουμε κείμενα, δεν μπορούμε να ξέρουμε.
Όσο για τα γυρίσματα: τότε υπήρχε μόνο αργία της Δευτέρας, οπότε η Ρένα είχε στη διάθεσή της όλη τη Δευτέρα και το πρωί της Τρίτης για γυρίσματα εκτός Αθήνας. Αν προσέξεις οι εξωτερικές σκηνές εκτός Αθήνας είναι πολύ λίγες. Πχ στη Μύκονο η Ρένα έχει μόνο μια βόλτα με την άμαξα και το τραγούδι στο μπαλκόνι, οπότε μπορούσε σίγουρα να τις ολοκληρώσει σε μια μέρα (όλες οι υπόλοιπες σκηνές είναι σε στούντιο). Στα "Κορίτσια για φίλημα" έλειψε τέσσερις μέρες από την Αθήνα για τις σκηνές της Ρόδου. Στο "Κάτι να καίει" έλειπε άνετα στη Θεσσαλονίκη γιατί δεν είχε θέατρο εκείνη τη σεζόν. Το ίδιο συνέβη και με την "Κόμησσα της Κέρκυρας", εκείνο το καλοκαίρι δεν είχε θέατρο, άρα μπορούσε να μείνει στην Κέρκυρα όσο ήταν απαραίτητο.
Σ' ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια και για τη σταθερή σου παρουσία :)
Είσαι εξαιρετικός. Και δεδομένου ότι σε λίγο καιρό ολοκληρώνεται το σαν σήμερα που ξεκίνησε πέρσι το καλοκαίρι ομολογώ έχω ήδη πέσει σε κατάθλιψη.Τα σέβη μου!
Δημοσίευση σχολίου