Στις 10 Μαΐου 1943 η Ρένα Βλαχοπούλου εμφανιζόταν στην επιθεώρηση του θεάτρου Πάνθεον Ταμπλ Ντοτ, το τέταρτο έργο που παρουσίασε εκείνη τη σεζόν ο "θίασος Μάνου Φιλιππίδη-Μαρίκας Κρεββατά, Σύμπραξις Κώστα Δούκα, Καλλιτεχνική Διεύθυνσις Γιάννη Στυλιανόπουλου, Και η Μαρίκα Νέζερ". Ο τίτλος ήταν εμπνευσμένος προφανώς από το ότι την άνοιξη του 1943 λειτουργούσαν αρκετά εστιατόρια στην Αθήνα--πλέον στην αγορά έβρισκες τα πάντα, αλλά σε απλησίαστες τιμές--και κάποια από αυτά διαφήμιζαν "ταμπλ ντοτ" για τις μέρες του Πάσχα. Ένα από τα οικονομικότερα "ταμπλ ντοτ" ήταν αυτό του εστιατορίου Γρίλια που κόστιζε 6.000 δραχμές--ενώ το εισιτήριο για την επιθεώρηση Ταμπλ Ντοτ κόστιζε 2.000 δραχμές...
 |
| Το εξώφυλλο του τρίπτυχου προγράμματος της επιθεώρησης Ταμπλ Ντοτ από το αρχείο του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ |
Η πρεμιέρα της επιθεώρησης είχε δοθεί την Κυριακή του Πάσχα 25 Απριλίου. Δυο μέρες μετά δημοσιεύτηκε στη Βραδυνή μια κριτική του Γιάννη Φερμάνογλου που σημείωσε με θαυμασμό ότι το έργο "πλημμυρίζει ένας χείμαρρος μοντέρνας μουσικής και χορού--αλήθεια αυτός ο πλούτος των χορευτριών με επικεφαλής το περίφημο Ουγγαρέζικο Βίο Φρανκ συναρπάζει και τον πιο δύσκολο θεατή--δίδει την εντύπωσι μιας ευρωπαϊκής ρεβύ και αποτελεί αναμφισβήτητα το πιο φαντασμαγορικό πασχαλινό θέαμα της Αθήνας". Ωστόσο, επισημαίνει ότι το έργο του Γιαλαμά έχει αξία και "από λογοτεχνικής πλευράς". Ειδικά το φινάλε με τίτλο "Συνέδριο των εντόμων" το χαρακτήρισε "καθαρώς λογοτεχνικόν" που μπορεί να μην ικανοποιήσει το πλατύ κοινό, "αποτελεί όμως μία από τις ασυνήθιστες πρωτοτυπίες που ξεχωρίζει από το στυλ των καθιερωμένων επιθεωρησιακών φινάλε". Ορισμένα νούμερα, μάλιστα, όπως "Η ερωτική Οδύσσεια του Ρωμιού" (Κρεββατά-Φιλιππίδης), "Παλιές αναμνήσεις" (Στυλιανός-Δούκας-Κοντογιάννης) και "Αν έλειπαν οι άνδρες" (Νέζερ) "έχουν την ιδιόρρυθμη εκείνη πρωτοτυπία που χαρακτηρίζει τα τελευταία ευρήματα του συγγραφέως, με σπινθηροβόλο και λεπτή σάτιρα, τολμηρή μεν πάντα όμως μέσα στο πλαίσιο της ανεκτικότητος". Μέχρι να ανοίξει το Θεατρικό Μουσείο και να καταφέρουμε να αποκτήσουμε πρόσβαση στο αρχείο του Ασημάκη Γιαλαμά που φυλάσσεται εκεί, δεν μπορούμε δυστυχώς να ξέρουμε αν σώζεται κάτι από εκείνες τις κατοχικές του επιθεωρήσεις...
 |
| Η Μαρίκα Κρεββατά και ο Μάνος Φιλιππίδης στο Πάνθεον, σε μια από τις επιθεωρήσεις της σεζόν 1942-43 (δεν αποκλείεται να πρόκειται για το νούμερο "Ερωτική Οδύσσεια" του Ταμπλ Ντοτ Φωτογραφία από το βιβλίο της Γκέλυς Μαυροπούλου Όσα δεν είπαμε τότε (εκδ. Σμπίλιας, 1999) |
Από τις ερμηνείες ο Φερμάνογλου ξεχώρισε της Μαρίκα Κρεββατά που "με τας δύο εξαιρετικάς εμφανίσεις της απέδειξε ότι εξακολουθεί πάντοτε να κατέχη μία από τις πρώτες θέσεις στο μουσικό θέατρα" και της Μαρίκας Νέζερ που "παραμένει μοναδική εις το είδος της". Για την Πάολα γράφει ότι "διατηρεί πάντοτε θαυμάσια την ωραία φωνή της"--η Πάολα ήταν πιο παραγκωνισμένη σε σχέση με τις προπολεμικές της εμφανίσεις: σε αυτή την επιθεώρηση είχε μόνο ένα ντουέτο με τον Ερρίκο Κονταρίνη (τον σύζυγο της Μαρίκας Νέζερ που ήταν και ο κομπέρ του θιάσου) με τίτλο "Η Άνοιξη και ο φτωχός". Ο Φερμάνογλου είχε καλά λόγια να πει και για τους άντρες του θιάσου Μάνο Φιλιππίδη, Κώστα Δούκα, Γιάννη Στυλιανόπουλο και Β. Κοντογιάννη, καθώς και για το μπαλέτο του Μπαρκουιλιέρο που ήταν "περισσότερο εμφανίσιμο από κάθε άλλη φορά" και μοιραζόταν τη σκηνή με το ουγγρικό μπαλέτο στο χορευτικό "Grand Hotel". Παίνεψε επίσης τη σολίστ του ουγγρικού μπαλέτου Κλαρέτα για τη σόλο εμφάνισή της με τίτλο "Φαντασία Βαλς" στην οποία επέδειξε μοναδική δεξιοτεχνία" με το "ιλιγγιώδες ακροβατικό της στροβίλισμα". Και βέβαια υπήρχε και το ακροβατικό τρίο των κλόουν Καβαλλίνι που ενίσχυε το θέαμα "που αξίζει τον κόπο να ιδή όλη η Αθήνα".
Μόνο για τη Ρένα Βλαχοπούλου ξέχασε να γράψει ο Φερμάνογλου. Δεν ξέρω δυστυχώς ποια τραγούδια έλεγε σε αυτή την επιθεώρηση (στο πρόγραμμα αναφέρεται απλώς ότι εμφανίζεται σε "τραγούδια τζαζ"), ξέρω όμως ότι για κάποιο λόγο στο Ταμπλ Ντοτ δεν εμφανιζόταν ο Γιάννης Σπάρτακος και την ορχήστρα διηύθυνε ο συνθέτης του έργου Μιχάλης Σουγιούλ.
Οι παραστάσεις του Ταμπλ Ντοτ κράτησαν για έναν μήνα και στη συνέχεια ο θίασος ανασυγκροτήθηκε με τον ερχομό του Βασίλη Αργυρόπουλου για να παρουσιάσει το καλοκαίρι την επιθεώρηση Ακουαρέλλες. Αυτά όμως θα τα πούμε σε μερικές εβδομάδες...
Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου