Σάββατο 17 Απριλίου 2021

Σαν σήμερα το 1968: Μήλον της έριδος και για τους κινηματογραφικούς παραγωγούς...

Στις 17 Απριλίου 1968 η εφημερίδα Έθνος δημοσίευσε το τρίτο από τα πέντε μέρη μιας έρευνας του Ανδρέα Δεληγιάννη με τίτλο "Οδηγείται εις αφανισμόν ο ελληνικός κινηματογράφος;" Ο βασικός λόγος για τον οποίο διαφαινόταν ο αφανισμός, σύμφωνα με τους παραγωγούς, ήταν τα αποκλειστικά συμβόλαια τα οποία υπέγραφαν, ή λεγόταν ότι υπέγραφαν, οι δημοφιλείς ηθοποιοί. 


Στο πρώτο μέρος της έρευνας ο παραγωγός Τζαίημς Πάρις υποστήριξε ότι όταν οι ηθοποιοί υπογράφουν συμβόλαια των 200.000 ή 500.000 υπογράφουν και την καταδίκη τους. γιατί βάζουν το ταλέντο τους σε καλούπια. Επιπλέον οι "ελεύθεροι παραγωγοί" που έχουν καλές προθέσεις και καλά σενάρια στα χέρια τους δεν βρίσκουν πλέον ηθοποιούς να τα γυρίσουν. Στο δεύτερο μέρος της έρευνας ο Ντίμης Δαδήρας προέβλεψε ότι τα αποκλειστικά συμβόλαια θα οδηγήσουν σε οικονομικό κραχ τον ελληνικό κινηματογράφο, αφού θα οδηγούν στο διαρκώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής των ταινιών. 

Ο Κώστας Καραγιάννης παραδέχτηκε ότι έχει υπογράψει συμβόλαια αποκλειστικής συνεργασίας με τους Λάμπρο Κωνσταντάρα, Ντίνο Ηλιόπουλο, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Γιάννη Βόγλη και Τζένη Ρουσσέα, αλλά δεν αρνείται τις "ανταλλαγές": για παράδειγμα επέτρεψε στον Λάμπρο Κωνσταντάρα να συνεργαστεί σε μια ταινία με τη Φίνος Φιλμ (Κάτι κουρασμένα παλικάρια) παρόλο που τελικά ζημιώθηκαν και οι δυο εταιρίες γιατί η Φίνος Φιλμ "έβγαλε" την ταινία την ίδια εβδομάδα που "έβγαλε" μια ταινία του Κωνσταντάρα και ο οργανισμός Καραγιάννης-Καρατζόπουλος. Δήλωσε πάντως πως δίνει την έγκρισή του μόνο αν μπορεί να ελέγξει το σενάριο και να είναι σίγουρος ότι η ταινία που θα γυρίσει ο ηθοποιός του με άλλη εταιρία θα έχει επιτυχία. Τόνισε πάντως ότι οι άλλοι παραγωγοί φοβούνται την άμιλλα και αν τους ζητούσε ο ίδιος έναν ηθοποιό, δεν θα του τον παραχωρούσαν.

Λάμπρος Κωνσταντάρας, Κώστας Καραγιάννης, Ρένα Βλαχοπούλου και Νίκος Ρίζος
στα γυρίσματα της ταινίας 
Βίβα Ρένα, παραγωγή του οργανισμού Καραγιάννης-Καρατζόπουλος,
 που προβλήθηκε εκείνη τη σεζόν (1967-68),
Ο Κωνσταντάρας, όπως ανέφερε ο Καραγιάννης, είχε αποκλειστικό συμβόλαιο
με την εταιρία, όχι όμως και η Ρένα Βλαχοπούλου.
Είναι η εποχή που η Ρένα αμείβεται με 350.000 δρχ. για την κάθε της ταινία
(η δεύτερη πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός μετά την Αλίκη Βουγιουκλάκη
που αμειβόταν με 500.000 δρχ. την ταινία)  

Το τρίτο μέρος της έρευνας ξεκινούσε με δύο αποκαλύψεις. Πρώτον, ότι ο Κώστας Βουτσάς επιθυμούσε να "σπάσει" το συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας που είχε με τη Φίνος Φιλμ και πιθανότατα η λύση θα δινόταν στα δικαστήρια.
Δεύτερον: "Μήλον της έριδος" γίνεται η Ρένα Βλαχοπούλου. Ήδη επικρατεί η σκέψις να συμβληθούν 4-5 παραγωγοί, να συμπληρώσουν ένα άλφα ποσόν (υπέρογκο φυσικά) για ν' αποκτήσουν την Ρένα Βλαχοπούλου που, όπως φαίνεται, δεν δεσμεύεται με συμβόλαιο αποκλειστικότητος με καμμία εταιρία. Αλλά και η Βλαχοπούλου έχει, τελευταία, αφίσει να διοχετευθή στους κινηματογραφικούς κύκλους ότι θα κάνη ταινίες με όποιον παραγωγό της προσφέρει τα περισσότερα...

Έθνος, 17-4-1968 

Στο ίδιο μέρος μίλησαν ο Φιλοποίμην Φίνος και ο Γιώργος Τζαβέλλας. Ο πρώτος δήλωσε ότι στην εταιρία του οι ηθοποιοί είναι ελεύθεροι--εκτός από 3-4 ονόματα που είναι δημιουργήματα της εταιρίας του, ανάμεσά τους και ο Βουτσάς. Δήλωσε πως είναι κατά των αποκλειστικών συμβολαίων γιατί οδηγούν όντως σε αφανισμό των παραγωγών και πως δεν θα έμπαινε στη διαδικασία της "δημοπρασίας" για να πάρει ένα μεγάλο όνομα από άλλη εταιρία. Παραδέχτηκε ότι δίνει μεγάλες αμοιβές μόνο σε έναν ή δύο ηθοποιούς που είναι "εξαγωγήσιμοι", μπορούν δηλαδή να εγγυηθούν την επιτυχία μιας ταινίας στο εξωτερικό, ενώ κρατά τους άλλους σε λογικά οικονομικά επίπεδα για ταινίες που θα προβληθούν αποκλειστικά στην Ελλάδα. Ο Τζαβέλλας επίσης δήλωσε κατά των αποκλειστικών συμβολαίων που μετατρέπουν τον κινηματογράφο σε χρηματιστήριο και βλάπτουν και την καλλιτεχνική εξέλιξη των ηθοποιών, που αναγκάζονται να παίξουν ό,τι τους ζητήσει ο παραγωγός. Επισήμανε επίσης ότι τα αποκλειστικά συμβόλαια θα αποδειχτούν επιζήμια και για το θέατρο.

Στο τέταρτο μέρος της έρευνας ο Αλέκος Σακελλάριος έριξε την ευθύνη για τα αποκλειστικά συμβόλαια στους αιθουσάρχες που ζητούν από την αρχή της σεζόν να ξέρουν τα ονόματα των πρωταγωνιστών/-στριών των ταινιών που θα προβάλουν. Εξέφρασε επίσης τη γνώμη ότι το πρόβλημα των αποκλειστικών συμβολαίων θα λυθεί μόνο όταν οι εταιρίες αποφασίσουν να επενδύσουν σε καινούρια ονόματα: η ανανέωση θα τις απαλλάξει από την ανάγκη των μεγάλων σταρ.

Τέλος, στο πέμπτο μέρος της έρευνας ο σκηνοθέτης Βασίλης Μαριόλης τάχθηκε κατά των αποκλειστικών συμβολαίων γιατί ζημιώνουν παραγωγούς, ηθοποιούς και κοινό, ενώ ο Δημήτρης Νικολαΐδης τάχθηκε υπέρ των συναδέλφων του "που καλά κάνουν όσοι κερδίζουν περισσότερα" και δήλωσε πως δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον των παραγωγών: "Αν εξαφανισθούν μερικοί, θα βγουν, οπωσδήποτε, άλλοι που ίσως να είναι καλύτεροι". Ο Γιώργος Μούτσιος επισήμανε πως τα αποκλειστικά συμβόλαια είναι μίμηση του star system της Αμερικής, αλλά αυτό που θα έπρεπε να ενδιαφέρει τους παραγωγούς και τις/τους ηθοποιούς είναι να μιμηθούν την ποιότητα των σεναρίων και τη σοβαρότητα της δουλειάς των αμερικανικών κινηματογραφικών εταιριών. Στο πέμπτο μέρος της έρευνας, τέλος, διαψεύστηκε η φήμη ότι η Ζωή Λάσκαρη αποχωρεί από τη Φίνος Φιλμ επειδή άλλη εταιρία της πρότεινε διπλάσια αμοιβή. "Ποτέ δεν πρόκειται να αποχωρισθώ την Φίνος, την εταιρία που με ανέδειξε" δήλωσε η ηθοποιός--και όντως κράτησε τον λόγο της...



Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: