Σαν σήμερα το 1957: Στο Κάστρο και στο Διάνα

Στις 7 Δεκεμβρίου 1957 στη δεύτερη σελίδα των Νέων συναντάμε το όνομα της Ρένας Βλαχοπούλου τρεις φορές. Αρχικά φιγουράρει στη διαφήμιση της επιθεώρησης πίστας Η γυναίκα είναι πύραυλος που παρουσιάστηκε στο Κάστρο, μαζί με το όνομα του Γιώργου Οικονομίδη σε ξεχωριστό πλαίσιο από τα υπόλοιπα ονόματα (το όνομα του Οικονομίδη βέβαια υπάρχει και στα δυο πλαίσια).

Έπειτα υπάρχει στη λεζάντα της φωτογραφίας που την παρουσιάζει, μαζί με τους συμπρωταγωνιστές της Νίκο Σταυρίδη και Αλέκο Λειβαδίτη, σε στιγμιότυπο από την πρόβα της επιθεώρησης Άλλος για το φεγγάρι που θα ανέβαινε σε λίγες μέρες στο θέατρο Διάνα-=και φυσικά το όνομά της υπάρχει και στην είδηση σχετικά με την πρεμιέρα.

Τα Νέα, 7-12-1957

Ωστόσο σήμερα θα ήθελα να σταθώ λίγο και στο έργο που παιζόταν για προτελευταία φορά στο θέατρο Διάνα και θα έδινε σε λίγο τη θέση του στο Άλλος για το φεγγάρι. Ήταν η μουσική κωμωδία με τον παράξενο τίτλο Ο Τζώνη έχει ετεροδικία της τριάδας Ασημακόπουλος-Σπυρόπουλος-Παπαδούκας με μουσική του Μενέλαου Θεοφανίδη. Για την ακρίβεια ο Μενέλαος Θεοφανίδης ήταν συνθιασάρχης μαζί με τον συμπατριώτη του Νίκο Σταυρίδη. Το πλήρες σχήμα της Διάνας ήταν: "Μουσική Κωμωδία Νίκου Σταυρίδη-Μενάλου Θεοφανίδη με πρωταγωνίστρια τη Ρένα Βλαχοπούλου και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Αλέκο Λειβαδίτη". Στον θίασο ανήκαν ακόμα η Σοφία Βερώνη (σύζυγος του Θεοφανίδη), η Πόπη Άλβα, ο Σταύρος Ιατρίδης, η νεαρή Άννα Φόνσου και άλλες/-οι ηθοποιοί.

Τα Νέα, 21-10-1957

Ο όρος "μουσική κωμωδία" αναφερόταν στην επίμονη και σχεδόν δονκιχωτική προσπάθεια του συνθέτη Θεοφανίδη να κάνει ξανά δημοφιλές το είδος που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό της Αθήνας στη δεκαετία του '40, και κυρίως στην Κατοχή. Το επιχείρησε και τη σεζόν 1953-54 (με το Ραντεβού στο καμπαρέ στο θέατρο Κυβέλης--η Ρένα Βλαχοπούλου και πάλι εκ των πρωταγωνιστριών) και θα το επιχειρούσε και την επόμενη χειμερινή σεζόν, πάλι στο Διάνα με τον Σταυρίδη, αλλά και με άλλους θιάσους της δεκαετία το '60 (πχ. με πρωταγωνίστρια την Άννα Μαντζουράνη). 

Το θιασαρχικό σχήμα της Διάνας: Νίκος Σταυρίδης, Αλέκος Λειβαδίτης,
Ρένα Βλαχοπούλου, Μενέλαος Θεοφανίδης τις μέρες της ανακοίνωσης
της συνεργασίας τους. Φωτογραφία του Κ. Μεγαλοκονόμου από το βιβλίο
Βασικά Θεατής. Ελληνικό Θέατρο 1950-1960 (εκδ. Τόπος, 1957)

Ωστόσο το κοινό της Αθήνας δεν φαίνεται να ανταποκρίθηκε ιδιαίτερα. Η μουσική κωμωδία ή φάρσα Ο Τζώνη έχει ετεροδικία βρισκόταν τις περισσότερες φορές στις τελευταίες (ενίοτε και στην τελευταία) θέσεις στον πίνακα των εισπράξεων των αθηναϊκών θεάτρων τον Νοέμβριο του 1957. Κάποια στιγμή ο θίασος καθιέρωσε τιμές λαϊκών παραστάσεων για όλες τις παραστάσεις της εβδομάδας. Και πάλι όμως τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν. Έτσι ο θίασος ανακοίνωσε ότι το επόμενο έργο του θα ήταν επιθεώρηση, των ιδίων συγγραφέων.

Έθνος, 26-10-1957

Η κριτική, όπως και το κοινό, δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον Τζώνη. Δεν έχω καταφέρει να εντοπίσω κριτικές--εκτός από την κριτική του (της) Άλκη Θρύλου στη Νέα Εστία που ήταν αρνητική (μια από τις λίγες σχετικά κριτικές που έγραψε για έργο του ελαφρού μουσικού θεάτρου). Από τον θίασο ξεχώριζε την Άννα Φόνσου (καμία αναφορά στη Ρένα Βλαχοπούλου), ενώ θεωρούσε κατάντια για το θέατρο το γεγονός ότι στην τελευταία εικόνα του έργου ένας πρωταγωνιστής ήταν ντυμένος γυναίκα. Ο Αχιλλέας Μαμάκης έγραψε την επομένη της πρεμιέρας (Έθνος, 23-10-1957) ότι ο Μενέλαος Θεοφανίδης "έγινε αντικείμενον ζωηροτάτων εκδηλώσεων εκ του κοινού της 'πρώτης'", ενώ ο "θίασος--με έκδηλον την σκηνοθετικήν παρουσίαν του Γιώργου Θεοδοσιάδη--έπαιξε με πολύ μπρίο". Για τη Ρένα Βλαχοπούλου ο Μαμάκης έγραψε ότι "εγνώρισε μια καινούργια ιδιαίτερη επιτυχία στα τραγούδια της". Τα τρία τραγούδια που ερμήνευε σε αυτό το έργο η Ρένα Βλαχοπούλου ήταν το "Βάλε το ράδιο, γλυκιά μου αγάπη" (έχει διασωθεί το ρεφραίν του χάρη στο αρχείο του παλιού ΕΙΡ", το "Όλα μου μιλάνε για σένα" (έχει διασωθεί και σε δίσκο 78 στροφών αλλά και σε ηχογραφήσεις του ΕΙΡ) και το "Να η Νέα Υόρκη" (από το οποίο φαίνεται ότι διασώθηκε μόνο... μια φωτογραφία που δημοσίευσε η Ελευθερία την 1η Νοεμβρίου 1957).

Ελευθερία, 1-11-1957

Δεν έχει σταθεί δυνατόν μέχρι τώρα να ανακαλύψω την υπόθεση του έργου Ο Τζώνη έχει ετεροδικία. Η ετήσια έκδοση του Θεόδωρου Κρίτα Θέατρο '58 αναφέρει πως το έργο ήταν μια "σάτιρα των Αμερικανών εν Ελλάδι".  Για να τραγουδάει το "Να η Νέα Υόρκη" υποθέτω πως η Ρένα Βλαχοπούλου υποδυόταν κάποια (Ελληνο)αμερικανίδα...