Σαν σήμερα το 1940: Άδεια ασκήσεως επαγγέλματος

Στις 22 Οκτωβρίου 1940 διαβάζουμε στη θεατρική στήλη των Αθηναϊκών Νέων:

--Αύριον αναχωρεί δια Θεσσαλονίκην το συγκρότημα των αδελφών Καλουτά, εις το οποίον προσελήφθη και η νέα ντιζέζ δις Ρένα Κοτοπούλου.

--Υπό της αρμοδίας επιτροπής εχορηγήθησαν χθες προσωριναί άδειαι εις την ντιζέζ δ. Ρένα Βλαχοπούλου, εις την χορεύτρια δ. Φαλτσένγκο, εις την χορωδόν Καίτη Καρασταμάτη και εις τον χορευτήν κ. Σπύρον Νικήταν.

Έχω βάσιμους λόγους να πιστεύω ότι και η πρώτη είδηση αφορά τη Ρένα Βλαχοπούλου και όχι τη Ρένα Κοτοπούλου, καθώς στον θίασο των αδελφών Καλουτά που ξεκίνησε παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη στις 25 Οκτωβρίου του 1940 ανήκε η Βλαχοπούλου και όχι η Κοτοπούλου. Άλλωστε αυτός ήταν προφανώς ο λόγος για τον οποίο η Ρένα Βλαχοπούλου έπρεπε να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος--μέχρι τότε εμφανιζόταν μόνο σε βαριετέ και θερινούς κινηματογράφους, ενώ στο Παλλάς της Θεσσαλονίκης επρόκειτο να εμφανιστεί, ως τραγουδίστρια πάντα, σε επιθεώρηση. Σχετικά με τις εξετάσεις που θα της επέτρεπαν να πάρει την απαραίτητη άδεια είχαν γράψει τα Αθηναϊκά Νέα και στις 17 Οκτωβρίου 1940:

--Ενώπιον της ειδικής επιτροπής, και εις την αίθουσαν της σχολής Μοριάνωφ, θα εξετασθή σήμερον μία ομάς χορευτριών και χορωδών.

--Επίσης σήμερον θα εξετασθή, και συγκεκριμένως εις τα θεωρητικά μαθήματα, η ντιζέζ δις Ρένα Βλαχοπούλου, προκειμένου να της δοθή άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Προφανώς η άδεια που της χορηγήθηκε αφορούσε αποκλειστικά το ελαφρό μουσικό θέατρο (επιθεωρήσεις, οπερέτες, μουσικές κωμωδίες), στο οποίο εργάστηκε για περισσότερο από τρεις δεκαετίες πριν δοκιμάσει τις δυνάμεις της στην πρόζα. Και φαίνεται ότι για να μπορέσει να εμφανιστεί σε έργο πρόζας, έπρεπε να έχει τη "Γενική άδεια ηθοποιού" που τελικά της χορηγήθηκε τριάντα χρόνια αργότερα, το 1970. Την άδεια αυτή δημοσίευσε ο Γιώργος Λαζαρίδης στο βιβλίο του Πάμε παρασκήνιο (εκδ. Νέα Σύνορα-Λιβάνη, 2000):

Ευχαριστίες στον φίλο του μπλογκ Αντώνη Ευθυμίου
για την αποστολή της εικόνας

Το πρώτο έργο πρόζας (ή τουλάχιστον έτσι το παρουσίασε ο Τύπος της εποχής, περιείχε πάντως τουλάχιστον ένα τραγούδι!) στο οποίο έπαιξε η Ρένα ήταν ο Σεΐχης της Καβάλας που αργότερα μετονομάστηκε(;) σε Παπαδόπουλος και CIA (1974), ενώ ακολούθησε η Χαρτοπαίχτρα (1975).

Για να πάμε όμως πίσω στον Οκτώβριο του 1940, πολύ θα ήθελα να ξέρω ποια ήταν τα θεωρητικά μαθήματα στα οποία εξετάστηκε  η νεαρή ντιζέζ (η οποία άλλωστε δεν τα πήγαινε και ιδιαίτερα καλά με το διάβασμα και τα μαθήματα του σχολείου!). Και βέβαια δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι όλα αυτά συνέβαιναν μια εβδομάδα πριν την κήρυξη του πολέμου: κανείς/καμιά δεν θα μπορούσε να φανταστεί πόσο θα άλλαζε η καθημερινότητα της Ελλάδας το επόμενο δεκαήμερο--και ειδικά η νεαρή αδειούχα καλλιτέχνιδα δεν φανταζόταν πόσο θα άλλαζε η δική της ζωή...