Στις 25 Αυγούστου 1966 τρεις αθηναϊκές εφημερίδες έγραψαν για την τελευταία πρεμιέρα του καλοκαιριού του 1966, δηλαδή για την πρεμιέρα της επιθεώρησης Σκούπα και φαράσι που δόθηκε την προηγούμενη μέρα, στις 24 Αυγούστου 1966 στο θέατρο Μετροπόλιταν.
 |
| Τα Νέα, 24-8-1966 |
Τα Νέα, σχετικά λακωνικά, έγραψαν:
Χθες το βράδυ δόθηκε με επιτυχία η πρεμιέρα της νέας επιθεωρήσεως των Γ. Γιαννακόπουλου-Κ. Νικολαΐδη-Γ. Μουζάκη "Σκούπα και φαράσι" στο Μετροπόλιταν, από τον θίασο Ρένας Βλαχοπούλου, Γιώργου Κωνσταντίνου, Γιάννη Βογιατζή. Στη νέα ρεβύ τραγουδούν η Βλαχοπούλου, ο Βογιατζής και η Έλσα Λάμπο και χορεύουν ο Φώτης Μεταξόπουλος, η Νάντια Φοντάνα και μπαλέτο.
Τα Νέα, 25-8-1966
Η Απογευματινή όμως διαφωνούσε:
Η χθεσινή πρεμιέρα του "Μετροπόλιταν" εδόθη με πολύ (sic) προχειρότητα. Συγκεκριμένα η παράστασις επαρουσιάσθη εις τους θεατάς ελλιπής. λόγω της απουσίας του τραγουδιστού Γ. Βογιατζή και την (sic) μη εκτέλεσι του σκετς των κ.κ. Γ. Βογιατζή-ηθοποιού και Γ. Κωνσταντίνου ως επίσης και όλου του φινάλε της επιθεωρήσεως. Μετά το πέρας (;) της παραστάσεως οι θεαταί--οι πλείστοι των οποίων δεν το... αντελήφθησαν--διεμαρτυρήθησαν εντονώτατα, δημιουργήσαντες μικροεπεισόδια.
Απογευματινή, 25-8-1966
Η Απογευματινή δεν διευκρίνισε βέβαια αν αυτό συνέβη και στις δύο παραστάσεις ή μόνο σε μια από τις δύο. Πάντως ο (Γιάννης) Φερμάν(ογλου) στη Βραδυνή επισήμανε τις ατέλειες της πρεμιέρας πιο κομψά:
Παρ' ότι άγουρη, σε εντελώς μοντέρνα γραμμή και (sic) πολλήν επικαιρότητα η νέα επιθεώρησις των κ.κ. Γ. Γιαννακόπουλου-Κ. Νικολαΐδη "Σκούπα και φαράσι" που παρουσιάζει από χθες το "Μετροπόλιταν" αποτελεί την έκπληξιν της καλοκαιρινής περιόδου.
Με νούμερα που ξεφεύγουν από την συνηθισμένη ρουτίνα της επιθεωρήσεως όπως την: "Αράπικη διαμαρτυρία" με τον Γ. Κωνσταντίνου με ευρωπαϊκή φινέτσα [που] ως... νέγρος διαμαρτύρεται για τη γνωστή σατιρική μελωδία του Ζαμπέτα, τα "Θύματα της απεργίας" με ένα έκτακτο Γιάννη Βογιατζή και τα "Πολιτικά νανουρίσματα" με την πολυσύνθετη Ρένα Βλαχοπούλου ως νταντά που ψάλλει τα εξ αμάξης κατά του Α. Παπανδρέου και του Μ. Θεοδωράκη. Η ίδια εχειροκροτήθη ακόμη με πολλή διάθεσι σε ένα παραστατικό τραγούδι με τον τίτλο "Αθήνα του 66" που θα επιβληθή ασφαλώς σύντομα σαν μία από τις ωραιότερες δημιουργίες της τραγουδιστικής καρριέρας της. Συναρπάζουν απ' αρχής μέχρι τέλους οι μελωδίες του Γ. Μουζάκη καθώς και δύο πονεμένα τραγούδια του, που ερμηνεύει όπως πάντα η εξαίρετη Έλσα Λάμπο.
Με πολλή φαντασία τέλος, το θεαματικό γκαγκστερικό χορευτικό του Φώτη Μεταξόπουλου με την Νάντια Φοντάνα και το ξένο μπαλλέτο του που αβαντάρεται από άφθονα φωτιστικά εφφέ, δικαιολογημένα απέσπασε τα περισσότερα χειροκροτήματα της χθεσινής πρεμιέρας.
Βραδυνή, 25-8-1966
Δεν ανακάλυψα ακόμα κάποια κριτική από τον αντικαραμανλικό τύπο, για να ξέρω αν τουλάχιστον το νούμερο της Ρένας Βλαχοπούλου ήταν μονόπλευρο όπως αφήνει να εννοηθεί η κριτική της φιλοκαραμανλικής Βραδυνής (η προηγούμενη επιθεώρηση που ανέβηκε πάντως στο "Μετροπόλιταν" εκείνο το καλοκαίρι με τίτλο Ο γάιδαρος του Χότζα είχε ικανοποιήσει τον κριτικό της Αυγής Στ. Δρομάζο). Πάντως στη βιογραφία της Ρένας (Βίβα Ρένα, εκδόσεις Άγκυρα, 2002), ο Μάκης Δελαπόρτας διασώζει δυο τετράστιχα από τα "Πολιτικά νανουρίσματα". Ένα για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή:
Παναγιά μου ένα μωρό
που ήταν λίγο ζωηρό
και το κάναν ντάτσι ντάτσι
κι έφυγε αλλού να κάτσει.
Κι ένα για τον Ανδρέα Παπανδρέου:
Οπαλάκια, οπαλάκια
στέλνει στην ΕΔΑ φιλάκια,
οπαλάκια, οπαλούκια
μην πηδάς πολλά παλούκια.
 |
| Βλαχοπούλου-Βογιατζής-Κωνσταντίνου στο Σκούπα και Φαράσι. Τα σκηνικά της παράστασης ήταν του Γιώργου Ανεμογιάννη. Από την έκδοση Θέατρο '66 του Θ. Κρίτα |
Όσο για το τραγούδι "Αθήνα του '66" δεν είναι άλλο από το πασίγνωστο "Βουαλά η Αθήνα" που όντως έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της τραγουδιστικής καριέρας της Ρένας Βλαχοπούλου--καθώς κυκλοφόρησε και σε δίσκο 45 στροφών μαζί με το τραγούδι "Ο παράς" που τραγουδούσε η Ρένα στην ταινία Η βουλευτίνα. Η δισκογραφημένη εκδοχή είναι λίγο διαφορετική από την εκδοχή που τραγουδούσε η Ρένα στη σκηνή του Μετροπόλιταν (είναι διαφορετικό το πρώτο μισό της δεύτερης στροφής--έχει διασωθεί μια ραδιοφωνική ηχογράφηση αυτής της εκδοχής) και ακόμα πιο διαφορετική από την εκδοχή που δημοσίευσε στο βιβλίο του Πάμε Παρασκήνιο; ο Γιώργος Λαζαρίδης (και υποθέτω την αντέγραψε από το πρόγραμμα της παράστασης που δυστυχώς δεν έχω στα χέρια μου). Η δισκογραφημένη εκδοχή είναι η εξής:
Αθήνα καινούρια, του κόσμου καμάρι,
τραγούδι του ήλιου, της νύχτας φεγγάρι.
Θεότρελη πόλη με ξένους πολλούς
και δυο εκατομμύρια ντόπιους τρελούς.
Σαν να'ναι παγόνι, φτερούγες απλώνει.
Στο σούνιο αρχίζει, στη Θήβα τελειώνει.
Και οι κάτοικοί της οι πρωτεουσιάνοι
που είναι απ' τα Κιούρκα, Σουφλί και Κοζάνη
και μένουν Αγάμων, Κανάρη και Σίνα
Γαστούνη Λαμία, βουαλά η Αθήνα.
Γλεντζέδικια πόλη, της νύχτας βεντέτα,
με τον Παρθενώνα και με του Ζαμπέτα.
Κυρίες του κόσμου με μάγκες en frac
Τα σπάν' και ζητούν τον Αράπη τον black.
Περφέκτια, Σελέκτια, και σνομπ και Σουσούδες
και μ' άδειες τις τσάντες οι κουμκανατζούδες.
Και οι Αθηναίες, δυο πόντους φουστίτσα
και μοιάζουν τσολιάδες από την Καρδίτσα.
Κι η νύχτα γεμάτη μ' αρώματα φίνα
γαρδένια, τζατζίκι, βουαλά η Αθήνα!
Και η δεύτερη στροφή όπως την τραγουδούσε η Ρένα στη σκηνή του Μετροπόλιταν:
Κομψή πολιτεία, κομψές συνοικίες
με δυόμισι πάρκα και τρεις ακακίες.
Σουβλάκια, καϊμάκια, μπαράκια τρε σικ,
σε κάθε τετράγωνο δέκα μπουτίκ.
Αστέρια, Κουίντες, Δη Ροκς, Κάβο Ντ' Όροι
με κούρσες φλορίντες γυρίζουν οι φλώροι.
Και οι Αθηναίες... κτλ.
 |
| Απογευματινή, 1-9-1966 |
Εκτός από τα "Πολιτικά νανουρίσματα" και το "Βουαλά η Αθήνα", η Ρένα Βλαχοπούλου είχε δύο ακόμα εμφανίσεις στο Σκούπα και φαράσι (ειρήσθω εν παρόδω, ο τίτλος αναφερόταν στο γεγονός ότι "σκούπα και φαράσι" ήταν αυτό που χρειαζόταν στα πολιτικά πράγματα του τόπου): συμμετείχε στο Φινάλε του Α' μέρους (που δεν παίχτηκε το βράδυ της πρεμιέρας) που είχε τίτλο "Ελληνικές παγοδρομίες": σε αυτό όλος ο θίασος με ιμπρεσάριο τον Γιώργο Κωνσταντίνου πήγαινε να καταλάβει το Στάδιο και να δώσει μια παράσταση τύπου "Holiday on Ice". Στο τέλος η Ρένα Βλαχοπούλου χόρευε ένα εξωφρενικό ταγκό με τον Φώτη Μεταξόπουλο.
 |
| Από το βιβλίο του Μ. Δελαπόρτα Βίβα Ρένα, εκδόσεις Άγκυρα, 2002 |
Και, τέλος, στο δεύτερο μέρος, η Ρένα και όλος ο θίασος έπαιζαν στο σκετς "Κολιάτσου-Παγκράτι"--βρίσκονταν όλοι/ες μαζί σε ένα λεωφορείο που εκτελούσε αυτή τη διαδρομή και συνέβαιναν διάφορα κωμικοτραγικά...
 |
| Τα Νέα, 13-8-1966 |
 |
| Απογευματινή, 26-8-1966 |
Τέλος, για την ιστορία, ένα απόσπασμα από το νούμερο "Μεσάνυχτα και κάτι" που εκτελούσαν η Κατερίνα Γώγου και ο Αλέκος Τζανετάκος (οι οποίοι νομίζω πως ήταν ζευγάρι και στη ζωή εκείνη την περίοδο). Υποδύονταν δυο δημοσιογράφους που ασχολούνταν με την κίνηση της νυχτερινής Αθήνας. Τους παρακάτω στίχους διέσωσε ο... συνάδελφός τους Άγγελος Μηλιάδης στη... συνονόματη στήλη της Απογευματινής "Μεσάνυκτα και κάτι--Η νυκτερινή ζωή της Αθήνας" (26-8-1966).
Μεσάνυχτα και κάτι
κανείς δεν κλείνει μάτι.
Τη νύχτα όλοι χαίρονται ξανά.
Μια Τζάγκουαρ μαρσάρει,
ρολάρει μια Φερράρι
κι η κοσμική Αθήνα ξεκινά.
Αθηναία, Σίλβερ Χάουζ, Κάβο Ντ' Όρο,
Πλαίη μπόυς, ζιγκολό, λιμοκοντόροι.
Και στα κέντρα οι Μερσέντες κι οι Οπελάρες
ξεφορτώνουν και κοντές και κοπελάρες.
Βουλιαγμένες, Βάρκιζες και Καλαμάκια
τα γερά πηρούνια πέφτουν σαν καμάκια.
Κι οι κοψές κυρίες πέφτουν σαν μαινάδες
στα σπληνάντερα και στις μακαρονάδες.
 |
| Απογευματινή, 20-8-1966 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου