Στις 7 Ιανουαρίου 1988 οι αθηναϊκές εφημερίδες δημοσίευσαν την αισιόδοξη είδηση ότι η υγεία της Ρένας Βλαχοπούλου, που νοσηλευόταν από την Πρωτοχρονιά στο Κεντρικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης λόγω γαστρορραγίας, είχε βελτιωθεί και η πρωταγωνίστρια βρισκόταν πλέον εκτός κινδύνου. Μάλιστα τονίστηκε ότι η Ρένα δεν έχασε το κέφι της ακόμα και στις δύσκολες στιγμές.
Ελεύθερος Τύπος και Απογευματινή, 7-1-1988 |
Αρχικά οι γιατροί αποφάσισαν πως η Ρένα θα νοσηλευόταν με την ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί να γίνει κάποια επέμβαση. Γράφτηκε μάλιστα, αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά, ότι θα εξεταζόταν το ενδεχόμενο να επιστρέψει στη σκηνή του θεάτρου Χατζώκου, όπου παρουσίαζε, μαζί με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τη Μάρω Κοντού, την επιθεώρηση Αντρέα, μας τελείωσες. Ωστόσο τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα ("γρουσούζικος τίτλος" έγραψε κάποια εφημερίδα...). Το βράδυ της παραμονής των Φώτων μια νέα γαστρορραγία ανάγκασε τους γιατρούς να τη χειρουργήσουν εσπευσμένα.
Όλες οι εφημερίδες δημοσίευσαν ειδήσεις για την πορεία της υγείας της, και έστειλαν τις ευχές τους για ταχεία ανάρρωση. Ωστόσο, το πιο πλήρες ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Εικόνες (όταν βέβαια η Ρένα είχε ήδη επιστρέψει στην Αθήνα) που περιείχε μάλιστα μια αποκλειστική φωτογραφία της στο κρεβάτι του νοσοκομείου (δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να διασώσω την έγχρωμη φωτογραφία που είναι πολύ καλύτερη από τη μαυρόασπρη ανατύπωση που ακολουθεί και θα μας έδινε την ευκαιρία να θαυμάσουμε και την ωραία μαξιλαροθήκη που πιθανότατα δεν ήταν μαξιλαροθήκη του νοσοκομείου!).
Δεν έφυγα γιατί χρωστάω γέλιο
Το χιούμορ, το κέφι, η διάθεση για προσφορά χαράς και γέλιου, δεν άφησαν τη Ρένα Βλαχοπούλου ούτε στις στιγμές που πραγματικά κινδύνευε... Έτσι κατάφερε να ξεπεράσει το σοβαρό κίνδυνο που την απείλησε. Και τώρα, μας υπόσχεται γρήγορη επιστροφή και πολύ, μα πολύ γέλιο!...
Από τη Γωγώ Τέτου--Φωτογραφίες Μιχ. Πάππου-Κ. Ευαγγελίδη
Ψυχορραγούσε κι αγωνιωδώς ζητούσε να μάθει από τους γιατρούς πότε θα πάει στο θέατρο να παίξει.
Έμεινε μια νύχτα στο ράντζο, χωρίς να διαμαρτυρηθεί, εκμεταλλευόμενη την επωνυμία της.
Η Ρένα Βλαχοπούλου στο δωμάτιο 359 του Κεντρικού Νοσοκομείου, στη Θεσσαλονίκη, την περασμένη εβδομάδα, προσπαθεί να συνέλθει και να ξεχάσει τις κρίσιμες στιγμές της ζωής της.
Η περιπέτεια της υγείας της δημοφιλούς ηθοποιού ξάφνιασε τον κόσμο, που την είχε δει λίγες ημέρες νωρίτερα να ποζάρει σε φωτογραφίες αγκαλιά με τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κων. Καραμανλή στο χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν του "Μακεδονία Παλλάς".
Οι Θεσσαλονικείς ήξεραν ότι έπαιζε, με μεγάλη επιτυχία, στην επιθεώρηση "Μας τελείωσες" σε κεντρικό θέατρο της πόλης.
--Έγιναν τόσο ξαφνικά, θα μας πει η ίδια. Πρόβλημα με το στομάχι είχα από χρόνια. Αλλά τελευταία γαστρορραγούσα, χωρίς να το ξέρω. Ένιωθα μόνο κάποια εξάντληση, που την απέδιδα στην κούραση από την τουρνέ που κάναμε σε όλη την Ελλάδα.
Η τουρνέ της Ρένας μαζί με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τη Μάρω Κοντού είχε ξεκινήσει στις 16 Οκτωβρίου και η Θεσσαλονίκη ήταν για το θίασο ο προτελευταίος σταθμός. Θα ακολουθούσε η Χίος και η Μυτιλήνη.
Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, η Ρένα αμέσως μετά την παράσταση αισθάνθηκε αδιαθεσία και είπε στον άντρα της να πάνε γραμμή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
--Βρε Γιώργο, του λέω όταν φθάσαμε, δεν νιώθω καθόλου καλά. Όταν κατάλαβα ότι έχανα αίμα, με έπιασε πανικός. Σε λίγο ήρθαμε στο νοσοκομείο αυτό, που διανυκτέρευε.
Η γνωστή ηθοποιός μπήκε αμέσως σε ράντζο, αφού όλα τα κρεβάτια, την ώρα εκείνη, ήταν κατειλημμένα.
--Α... Δεν παραπονιέμαι γι' αυτό... Είναι γεγονός ότι το νοσοκομείο ήταν γεμάτο...
Ακόμη κι εκείνη τη στιγμή, που η Ρένα κινδύνευε και η αιμορραγία συνεχιζόταν, δεν έχασε τη διάθεσή της για χιούμορ κι ας φώλιαζε μέσα της ο φόβος.
--Ε... μου λέει μια φτωχιά γυναίκα. Σε ράντζο σε βάλανε εσένα, που μας κάνεις και γελάμε; Καλύτερα σε ράντζο, της απαντώ, με γαστρορραγία παρά σε σουίτα με κανέναν καρκίνο. Το προτιμώ!
Το πρωί της επομένης, ο καθηγητής της Β' χειρουργικής κλινικής του ΑΠΘ Νικόλαος Γαλάνης επισκέφθηκε στο ράντζο την ηθοποιό και αμέσως έδωσε εντολή να μπει σε δωμάτιο του δευτέρου ορόφου, το οποίο είχε αδειάσει.
Οι ώρες και οι μέρες περνούν, αλλά η Ρένα πάει από το κακό στο χειρότερο. Χάνει αίμα συνεχώς. Και το βράδυ της παραμονής των Φώτων παθαίνει και... τρίτη γαστρορραγία.
Οι γιατροί αποφασίζουν επειγόντως να τη χειρουργήσουν.
--Κάναμε γαστροσκόπηση, λέει στις "Εικόνες" ο καθηγητής κ. Γαλάνης, και βρήκαμε ένα μεγάλο έλκος. Δεν υπήρχαν άλλα χρονικά περιθώρια. Στις 12 τα μεσάνυχτα τη χειρουργήσαμε και τώρα μπορούμε να πούμε ότι η μετεγχειρητική της πορεία πάει τέλεια. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα έχει πάρει εξιτήριο.
Για την εγχείρηση η Ρένα θα πει:
--Ήταν τρομερά δύσκολη επέμβαση, χωρίς όμως να το ξέρω. Δεν είχα προλάβει να συνειδητοποιήσω ότι ήμουν τόσο άσχημα. Προσευχήθηκα στον Άγιο Σπυρίδωνα κι όλα πήγαν καλά.
Από την πρώτη στιγμή που η είδηση της εισαγωγής της Ρένας στο νοσοκομείο κυκλοφόρησε, δεκάδες Θεσσαλονικείς προσφέρθηκαν να δώσουν αίμα, τηλεφωνώντας στο θέατρο και στο Κεντρικό, λοκατζήδες, αστυνομικοί, απλοί άνθρωποι κάθε ηλικίας.
--Α... Πώς θα τους το ξεπληρώσω... Ήταν πολύ συγκινητικό. Νιώθω ότι αυτή η πόλη είναι ένα κομμάτι από τον εαυτό μου. Την αγαπώ. Όμως ειλικρινά, δεν περίμενα τόση αγάπη από τον κόσμο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, λέει και ξεσπάει σε κλάματα.
Λίγο αργότερα θα στείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους αυτούς, που με οποιονδήποτε τρόπο εκδήλωσαν τη συμπαράστασή τους και θα υποσχεθεί:
--Μόλις γίνω καλά, θα τους κάνω να γελάσουν ακόμη περισσότερο!
Όση ώρα μιλάμε μαζί της, στο δωμάτιο καταφθάνουν τηλεγραφήματα με ευχές για ταχεία ανάρρωση και στο τηλέφωνο συνάδελφοι και θαυμαστές της εύχονται περαστικά.
Πάνω στο κομοδίνο ένα τεράστιο μπουκέτο λουλούδια από το δήμαρχο Αθηνών Μιλτιάδη Έβερτ [σημείωση του Rena Fan: η Ρένα ήταν τότε δημοτική σύμβουλος στον συνδυασμό του].
--Λίγο άργησε να τα στείλει, θα πει κοιτάζοντάς τα, αλλά τον συγχωρώ!
Στο συρτάρι πακέτο τα τηλεγραφήματα: του προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη, του δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Κούβελα, βουλευτών... Και αυτό του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της της αξιωματικής αντιπολίτευσης Θανάση Κανελλόπουλου που γράφει:
"Σιδερένια. Καλύτερα εν γαστρί παρά εν Καστρί. Φιλιά" [Σημείωση του Rena Fan: αχ αυτός ο πολιτικός φανατισμός των 80s...]
Η Ρένα θα επαναλάβει πολλές φορές ότι το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της φέρθηκε άψογα, γι' αυτό και στο τέλος θα πει στο θεατρικό επιχειρηματία Μάρκο Τάγαρη:
--Πες στο Λαζόπουλο, που έχει προβλήματα με το στομάχι του, να έρθει να κάνει εδώ εγχείρηση. Στο Κεντρικό. [Σημείωση του Rena Fan: Ο Λάκης Λαζόπουλος βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη την Πρωτοχρονιά και την επισκέφτηκε στο νοσοκομείο πριν χειρουργηθεί.]
Μετά την περιπέτειά της, η δημοφιλής ηθοποιός θα πάει για ξεκούραση στο σπίτι της, στην Κέρκυρα, για να ξαναγυρίσει στο σανίδι με περισσότερο κουράγιο και να χαρίσει στον κόσμο αυτό που προσφέρει 40 χρόνια τώρα. Πολύ γέλιο!
Εικόνες, 20-1-1988
Δεν γνωρίζω την ακριβή ημερομηνία του εξιτηρίου της Ρένας. Ο θίασος πάντως συνέχισε τις παραστάσεις του στο θέατρο Χατζώκου χωρίς εκείνη μέχρι τις 10 Ιανουαρίου (δεν γνωρίζω αν την αντικατέστησε κάποιος ή κάποια στο βασικό της νούμερο ούτε αν η εμπορική επιτυχία της παράστασης επηρεάστηκε από την απουσία της). Η Ρένα πάντως ανάρρωσε και άρχισε σιγά-σιγά να επιστρέφει στην ενεργό δράση. Συνδύασε δουλειά και διακοπές το καλοκαίρι γυρίζοντας στην Κέρκυρα τη βιντεοταινία Όρμα Ρένα στην αρένα και το φθινόπωρο του '88 επανεμφανίστηκε στην αθηναϊκή θεατρική ζωή παίζοντας στην επιθεώρηση Οι τελευταίοι ΠΑΣΟΚράτορες στο θέατρο Καλουτά. Έχει γραφτεί ότι μετά τη γαστρορραγία του 1988 άρχισε να μειώνεται η ενέργειά της στη σκηνή και σταδιακά αποφάσισε να εγκαταλείψει το σανίδι--αν και νομίζω ότι ο βασικός λόγος της αποχώρησής της από τη σκηνή ήταν ο σακχαρώδης διαβήτης που την ταλαιπώρησε πολύ ως το τέλος. Πάντως από εκείνη την περιπέτεια της Πρωτοχρονιάς του '88 κράτησε για πάντα την ανάμνηση της αγάπης του κόσμου και την πολύτιμη παρουσία του γιατρού Νικόλαου Γαλάνη που, όπως έλεγε, την έσωσε. Και βέβαια έμεινε ιστορική η ατάκα της που δημοσιεύτηκε σε αρκετά έντυπα: "Καλύτερα σε ράντζο με γαστρορραγία παρά σε σουίτα με καρκίνο!"...
΄Μάρω Κοντού, Ντίνος Ηλιόπουλος και Ρένα Βλαχοπούλου στην επιθεώρηση Αντρέα, μας τελείωσες το 1987 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου