Έξι χρόνια χωρίς τη Δανάη Στρατηγοπούλου

Συμπληρώθηκαν σήμερα έξι χρόνια από τον θάνατο της Δανάης Στρατηγοπούλου. Της αγαπημένης μας "γιαγιάς" Δανάης, που διέθετε σπάνια φωνή, ξεχωριστή μουσική προσωπικότητα, πλούσια παιδεία, ιδιαίτερη γραφή και ατέλειωτη αγάπη για τα νιάτα, την ομορφιά, τη ζωή.

Η προσφορά της Δανάης Στρατηγοπούλου φαίνεται πως δεν παύει να αποτελεί αντικείμενο μελέτης και βέβαια θαυμασμού. Τα τραγούδια της ακούγονται πάντα, η ζωή της έγινε παράσταση που γνώρισε επιτυχία εμπορική (αν και το καλλιτεχνικό της αποτέλεσμα δεν με ικανοποίησε), οι μεταφράσεις της είναι κλασικές, η ποίηση και τα γραπτά της της αναζητούν μάλλον λίγη παραπάνω προσοχή... Το "σκεπτόμενο αίσθημά της" (φράση της κόρης της, Λήδας Χαλκιαδάκη) είναι εδώ: μας ποτίζει με την ομορφιά του αλλά και μας παρακινεί με τη σοφία του.

Για άλλη μια φορά θα αναρτήσω εδώ την απαγγελία ενός ποιήματός της από την ίδια. Νιώθω περήφανος που κατέγραψα με το ερασιτεχνικό μου κασετοφωνάκι αυτή τη σπάνια στιγμή της μεγάλης Δανάης όταν τον Αύγουστο του 2000, στη δύση της ζωής της θέλησε να κλείσει όλους τους ανθρώπους που αγάπησε σε λίγους στίχους: "Το τελευταίο μου ποίημα" ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων στον Άη-Νικόλα της Ραφήνας, στη διάρκεια μιας μουσικοποιητικής βραδιάς που επιμελήθηκε η Λήδα Χαλκιαδάκη: η 87χρονη Δανάη, ντυμένη με μια ωραία τουαλέτα, με μαλλιά "σαν της Μέδουσας" λόγω του αέρα (όπως είχε πει η ίδια--δεν της έλειπε ποτέ ο αυτοσαρκασμός) συγκίνησε το κοινό (γείτονές της οι περισσότεροι/ες αλλά και φίλοι/ες από όλη την Ελλάδα) με λίγους ανθρώπινους, απλούς και γι' αυτό συγκινητικούς στίχους... Η κόρη της, τα εγγόνια της, η ανάμνηση του άντρα της, οι έγνοιες της, οι αγάπες της, η καθημερινότητά της. Ήταν σπάνιο το χάρισμα της Δανάης να αναδεικνύει ποιητικά την καθημερινότητα--όπως ακριβώς αναδείκνυε μουσικά τα αισθήματα των στίχων που ερμήνευε--κι αυτό ίσως θα'πρεπε να το αναδείξουμε λίγο περισσότερο στο μέλλον...

Προς το παρόν όμως, ας αφεθούμε στη μαγεία του μουσικού της κόσμου, που τις πόρτες του μάς άνοιγε διάπλατα για να χαθούμε στα μονοπάτια του και στις εικόνες του.

Κυρία Δανάη Στρατηγοπούλου, σας ευχαριστούμε για όλα!


(Διαβάστε εδώ μια αρκετά εκτενή ανάρτηση του Rena Fan για τη ζωή και το έργο της Δανάης Στρατηγοπούλου)