Η Ρένα Βλαχοπούλου επιστρέφει στην Αθήνα... Σίγουρα δεν μαθαίνετε από μένα ότι εδώ και 3 εβδομάδες έχουν ξεκινήσει στο θέατρο "Πόρτα" οι παραστάσεις της Χαρτοπαίχτρας του Δημήτρη Ψαθά με τον Τάκη Ζαχαράτο ως... Ρένα Βλαχοπούλου στον ρόλο της Αλέκας...
Η είδηση για την παράσταση αυτή ανακοινώθηκε πριν από μερικούς μήνες και όπως ήταν φυσικό προκάλεσε πολλές και ποικίλες αντιδράσεις. Η αλήθεια είναι πως πρέπει να είναι ένα εγχείρημα που δεν έχει προηγούμενο. Δεν γνωρίζω, και ας με διορθώσει όποιος/α ξέρει κάτι, αν έχει άλλη φορά πραγματοποιηθεί κάτι ανάλογο, να ανέβει έναν έργο με πρωταγωνιστή έναν καλλιτέχνη που μιμείται την ηθοποιό που έχει ταυτιστεί με το έργο και τον ρόλο... Φυσικά είναι πολύ συνηθισμένο σε επιθεωρήσεις, τηλεοπτικές εκπομπές, drag shows να υπάρχουν καλλιτέχνες που μιμούνται μεγάλες σταρ του παρελθόντος σε ιστορικούς τους ρόλους. Ο Τάκης Ζαχαράτος ασφαλώς πρωτοστατεί στη χώρα μας στον τομέα αυτόν. Έχει μιμηθεί, με εξαιρετική επιτυχία, πολλές φορές τη Ρένα Βλαχοπούλου (όπως και τόσες άλλες σταρ), δηλώνοντας κάθε φορά την αγάπη του για τη μεγάλη καλλιτέχνιδα και τιμώντας, τα τελευταία χρόνια, τη μνήμη της.
Ωστόσο είναι άλλο πράγμα να μιμείσαι μία σταρ σε ένα δεκάλεπτο νούμερο και άλλο πράγμα να μιμείσαι επί δύο ώρες τη σταρ παίζοντας έναν ολοκληρωμένο ρόλο σε ένα έργο που ταυτίστηκε μαζί της. Ομολογώ ότι δέχτηκα την είδηση μουδιασμένος και φυσικά δεν έχω ακόμα ολοκληρωμένη άποψη για το όλο εγχείρημα γιατί δεν είδα την παράσταση (σκοπεύω να το κάνω στο άμεσο μέλλον και να επανέλθω με λεπτομέρειες...). Ακούστηκαν όμως αρκετές φωνές, από τότε που πρωτοακούστηκε η είδηση μέχρι σήμερα, που εκφράστηκαν αρνητικά (πχ ο δημοσιογράφος Γιώργος Σαρηγιάννης στα Νέα της 16ης Ιουλίου 2009, η Έλντα Πανοπούλου και ο Στάθης Ψάλτης ("Βλαχοπούλου ήταν μόνο μία") σε ρεπορτάζ και πάλι του Γ. Σαρηγιάννη στα Νέα της 29ης Αυγούστου 2009, αλλά και πολλοί θεατές/θεάτριες που είδαν την παράσταση και έγραψαν τη γνώμη τους στο site του Αθηνοράματος. Βέβαια στο ίδιο site πολύς κόσμος έχει γράψει και θετικά σχόλια για την παράσταση, τονίζοντας ότι η προσπάθεια τιμά τη Βλαχοπούλου και ότι η παράσταση είναι καλή, ο δε Ζαχαράτος απολαυστικός. Από ένα βιντεάκι που παρακολούθησα και που παραθέτω παρακάτω, φαίνεται ότι πρόκειται για μια φροντισμένη παραγωγή, από τις πρώτες, νομίζω, στην Ελλάδα που χρησιμοποιούν συστηματικά την τεχνική των προβολών αντί για σκηνικά (τεχνική που ενισχύει την κινηματογραφική προέλευση του εγχειρήματος). Ο σκηνοθέτης Βασίλης Μυριανθόπουλος, που είχε σκηνοθετήσει και το ανέβασμα του έργου από το ΔΗΠΕΘΕ Χίου με την Υρώ Μανέ το 2003, έχει διασκευάσει το έργο, ώστε να θυμίζει πιο πολύ την ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη (στο βίντεο βλέπουμε ότι υπάρχει η σκηνή της παρτίδας στο σπίτι της κυρίας Μπάρδακα, ενώ στην πρωτότυπη εκδοχή του Ψαθά το έργο ξεκινάει στο σπίτι της Αλέκας, με την κυρα-Μαριγώ να απαντά στο τηλέφωνο...). «Είναι πολύ συγκεκριμένο το ζητούμενό μας: η "Χαρτοπαίχτρα" της Ρένας Βλαχοπούλου», επιβεβαιώνει στην Ελεθεροτυπία και στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη ο Μυριανθόπουλος. «Δεν γίνεται μόνο μίμηση, παρ' όλο που η Βλαχοπούλου είναι αδιαμφισβήτητα το μεγάλο μας ατού», ενώ ο Ζαχαράτος σπεύδει να προσθέσει: «το στοίχημα δεν ήταν να κάνω τη Ρένα. Θυμίζω τη Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά υποδύομαι την Αλέκα Οικονομίδου. Ξεκινώ από τη Ρένα αλλά οδηγούμαι αλλού. Η δυσκολία είναι, δηλαδή, ότι βλέπουμε μια άλλη... Ρένα». Από τις σκηνές που είδα στο βίντεο, σαφώς θα πω ότι ο Ζαχαράτος παρουσιάζει μια άλλη Ρένα, αλλά αυτό έκανε πάντα: μπορεί να μην είμαι αντικειμενικός, αλλά ποτέ ο Ζαχαράτος δεν μπόρεσε--ή δεν θέλησε--να μιμηθεί τόσο πιστά τη Ρένα Βλαχοπούλου όσο μιμήθηκε, για παράδειγμα, την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ίσως επειδή η Ρένα ήταν τόσο μοναδική και άρα... αμίμητη;
Σε κάθε περίπτωση, θα περιμένω να δω την παράσταση και θα επανέλθω. Προς το παρόν πάρτε κι εσείς μια γεύση από αυτήν μέσα από το βίντεο του «Πάμε θέατρο»:
Στο Badminton
Ωστόσο η Ρένα δεν επιστρέφει(?) φέτος μόνο στο θέατρο «Πόρτα». Όπως ακούστηκε πριν από έναν μήνα και επιβεβαιώθηκε πριν από λίγες μέρες από την εφημερίδα Λοιπόν (2-11-2009), η Ρένα θα επιστρέψει και μέσα από μια έκθεση που θα οργανώσει ο Μάκης Δελαπόρτας τον Ιανουάριο στο θέατρο Badminton (τη διεύθυνση του οποίου, όπως και του θεάτρου «Πόρτα» έχει ο Μιχάλης Αδάμ). Εκεί θα εκτεθούν προσωπικά αντικείμενα της Ρένας, θεατρικά της κοστούμια, χειρόγραφά της και άλλα κειμήλια. Εκτός από την έκθεση, θα παρουσιαστεί στο Badminton και μια μεγάλη συναυλία στην οποία θα πάρουν μέρος οι Τάνια Τρύπη, Μπέσυ Μάλφα, Νίνα Λοτσάρη και Παναγιώτης Πετράκης, ενώ γκεστ σταρ θα είναι η Κλειώ Δενάρδου. Θα εμφανιστούν επίσης άνθρωποι που συνεργάστηκαν στενά μαζί της: ο Γιάννης Δαλιανίδης, η Μάρθα Καραγιάννη, ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιώργος Κατσαρός και ο Φώτης Μεταξόπουλος. Τέλος θα είναι παρών και πάλι ο Τάκης Ζαχαράτος τον οποίο ο Μ. Δελαπόρτας αποκαλεί «μετεμψύχωση της Ρένας». Κάθε εκδήλωση προς τιμήν της Ρένας Βλαχοπούλου παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και έτσι περιμένουμε με ανυπομονησία την εκδήλωση αλλά κυρίως την έκθεση των προσωπικών αντικειμένων μιας σπουδαίας γυναίκας και καλλιτέχνιδας.
Επιστροφή της Ρένας Βλαχοπούλου λοιπόν; Μα δεν έχει λείψει ούτε μια στιγμή από αυτό το blog και, θέλω να πιστεύω, και από τη σκέψη όλων των θαυμαστριών/στών της. Μένει να δούμε πόσο «παρούσα» είναι στο θέατρο «Πόρτα» και φυσικά να υποδεχτούμε τον «κόσμο» της στο θέατρο «Badminton»...
6 σχόλια:
Μιλάμε το θεωρώ αυτοκτονία το τόλμημα. Μπορεί ο Ζαχαράτος να είναι απολαυστικός αλλού, αλλά εδώ, όπως είδα στο βίντεο κι όπως άκουσα και στο ραδιόφωνο σε κάποια διαφήμιση, ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ! Όπως ουδεμία σχέση και όλο το καστ.
Μερικά πράγματα στη ζωή είναι μοναδικά κι ανεπανάληπτα. Και έτσι πρέπει να μείνουν. Ρένα είναι μόνο μία. Και Λελέ ήταν μόνο μία. Η κλασάτη Λίλη Παπαγιάννη. Όσο για τη Θεά Σαπφώ, η Τζέσυ; Θα τρελαθούμε; Ή Κωνσταντάρας ο Μποσταντζόγλου;
Όπως ατύχησε ο Πέτρος Φιλιππίδης στον Ζήκο-Μπακαλόγατο και λίγο λιγότερο ο Σπύρος Παπαδόπουλος με την Κατερίνα Λέχου στο Αλίμονο στους νέους.
Γελάω μόνη μου τώρα... βγάζω στριτζιά ε; :))))
Καλησπέρες!
Μαριάννα, δεν έχω δει τον Φιλιππίδη και δεν μπορώ να έχω γνώμη. Είχα δει τον Σπ. Παπαδόπουλο στο "Αλίμονο στους νέους" και είχα βρει το αποτέλεσμα συμπαθητικό, όπως είχα βρει συμπαθητικό και το "Η γυνή να φοβήται τον άντρα" με τον Παρτσαλάκη και την Τζομπανάκη.
Γενικά, δεν είμαι κατά του να αναβιώνονται οι κλασικές κωμωδίες και να δοκιμάζονται οι νέοι/ες ηθοποιοί στους ρόλους αυτούς. Έχουν τα κότσια να "ανταγωνιστούν" τις κλασικές ερμηνείες και αν "τους αντέξει το σκοινί"... μαγκιά τους. Δεν μπορούν να φτάσουν το πρωτότυπο, το γνωρίζουν και οι ίδιοι/ες νομίζω, έχει καταγραφεί τις πιο πολλές φορές στο DNA μας, τι να λέμε τώρα...
Η περίπτωση του Ζαχαράτου είναι λίγο διαφορετική όμως. Δεν έχουμε απλώς έναν ηθοποιό που αναμετριέται με εναν ρόλο που σφράγισε μια παλιά ηθοποιός. Έχουμε μίμηση της ίδιας της ηθοποιού που έπαιξε τον ρόλο αυτόν. Μ' άλλα λόγια αυτό που δοκιμάζεται δεν είναι η υποκριτική ικανότητα του καλλιτέχνη, αλλά η μιμική του ικανότητα. Αυτό δεν ξέρω πόσο θεμιτό είναι για μια δίωρη παράσταση (ενώ το δέχομαι ανεπιφύλακτα για ένα δεκάλεπτο νούμερο). Όσο και να χαίρομαι, ως Rena Fan, που μ' αυτή την κίνηση ο Ζαχαράτος θέλει να τιμήσει τη Ρένα Βλαχοπούλου, αναρωτιέμαι αν αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει: δηλαδή μπορεί κάποιος μίμος στο εξωτερικό να ανεβάσει στο θέατρο μια παράσταση του "Cabaret" μιμούμενος τη Minelli ή να κάνει ένα remake ταινίας της Monroe μιμούμενος τη Monroe? Ή μπορεί εδώ ο Ζαχαράτος του χρόνου να ανεβάσει το "Cabaret" ή το "Ωραία μου κυρία" μιμούμενος τη Βουγιουκλάκη που τα έπαιξε εδώ; Ή ακόμα να παρουσιάσει ένα remake του "Ποτέ την Κυριακή" μιμούμενος τη Μελίνα; Όσο πετυχημένη και να είναι η μίμηση, όσο και να υπαγορεύεται από αγάπη για τη σταρ, πόσο μπορεί να δικαιώσει το αποτέλεσμα και την προσπάθεια και τις προθέσεις;
Θα δω τη "Χαρτοπαίχτρα" κάποια στιγμή και θα επανέλθω (θέλω να δω συνολικά την προσπάθεια, πέρα από την παρουσία του Ζαχαράτου), αν και πρέπει να πω εδώ ότι το εισιτήριό της είναι λίγο τσουχτερό. Εφόσον ο Ζαχαράτος αποφάσισε να παίξει στο θέατρο, θα έπρεπε να συμβιβαστεί λίγο και με τους οικονομικούς όρους του θεάτρου και να μη διεκδικήσει μια αμοιβή αντίστοιχη της πίστας που, υποθέτω, ανάγκασε τον επιχειρηματία να ανεβάσει τις τιμές των εισιτηρίων. Στο κάτω-κάτω, πέρα από τον Ζαχαράτο, τα υπόλοιπα ονόματα του θιάσου δεν δικαιολογούν τέτοιες τιμές. Όλα αυτά, επαναλαμβάνω, τα γράφω αναγνωρίζοντας το ταλέντο του Ζαχαράτου σε αυτό το είδος που μέχρι τώρα μας έχει παρουσιάσει.
Καλά, είσαι μεσα στο μυαλό μου Απόστολε!
Ήθελα από καιρό να σε ρωτήσω γι' αυτό, γιατί ήθελα να ακούσω από τα χείλη -ή να διαβάσω το κείμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση- ενός αληθινά ειδικού, γιά το εγχείρημα Ζαχαράτου.
Όπως κι εσύ δεν το έχω δει και, μάλλον, θα ήθελα να το δω. Με πολλές επιφυλάξεις. Γιά όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρθηκαν, άλλα και γιά πολλούς άλλους ακόμα.
Εν πάση περιπτώσει, αναμένω την ανάρτησή σου, αφού έχεις δει την παράσταση...
Rena Fan για την όλη υπόθεση στο Badminton τί έχεις να πεις;
Έτσι όπως το θέτεις, ηθικό είναι το θέμα Αποστόλη. Νομικό δεν ξέρω όντως αν τίθεται. Η αλήθεια είναι ότι δεν το συναντάς εύκολα. Έχω την αίσθηση ότι μόνο στην Μονρόε έχει συμβεί, αλλά δεν θυμάμαι σε ποιά ταινία.
Φυσικά συμφωνώ μαζί σου απολύτως.
Ηλία, ναι, καλό είναι να το δούμε!
Μαριάννα, ναι, ηθικό είναι το θέμα κυρίως, έχεις δίκιο.
Ανώμυμε/Ανώνυμη, δεν έχω γνώμη για το Badminton, αν δεν δω το αποτέλεσμα. Γενικά υποστηρίζω κάθε κίνηση/εκδήλωση που τιμάει τη Ρένα Βλαχοπούλου, αλλά σαφώς δεν κρίνουμε μόνο τις προθέσεις, κρίνουμε και το αποτέλεσμα. Θα τα πούμε τον Γενάρη!
Δημοσίευση σχολίου