Πριν από 65 χρόνια...

Αυτές τις μέρες σε διάφορες γωνιές της Ελλάδας γιορτάζεται η Εθνική Αντίσταση. Πολλοί και πολλές εκπρόσωποι από τον χώρο του θεάτρου και του τραγουδιού πολέμησαν στον αγώνα κατά των Γερμανών: η Δανάη Στρατηγοπούλου, η Αλέκα Παϊζη, η Ασπασία Παπαθανασίου, η Καίτη Ντιριντάουα, είναι κάποια από τα μεγάλα ονόματα που αγωνίστηκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και εκδιώχθηκαν από τις αρχές Κατοχής ή από τους Έλληνες δοσίλογους που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς.

Με την αφορμή αυτή ταξιδεύουμε σήμερα 65 χρόνια πίσω. Ενάμιση μήνα μετά την απελευθέρωση διαβάζουμε στον Τύπο:

ΠΑΛΛΑΣ, Κυριακή 26 Νοεμβρίου 1944
Τιμητική
ΛΙΤΣΑΣ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ
ΡΕΝΑΣ ΝΤΟΡ
Των δυο ηθοποιών αι οποίαι συνελήθφησαν
υπό των Γερμανών και παρέμειναν
επί 7μηνον εις Χαίδάρι

Συμμετέχουν:
από το θέατρο Κοτοπούλη: Λογοθετίδης, Τ. Μυράτ
από το θέατρο Πάνθεον: Μαίρη Αρώνη, Τάκης Χορν
από το θέατρο Μουσούρη: Κ. Μουσούρης, Α. Λώρη, Νανά Σκιαδά, Γαβριηλίδης, Χριστοφορίδης
από το θέατρο Κυβέλης: Άννα και Μαρία Καλουτά, Μίμης Κοκκίνης, Ρένα Βλαχοπούλου, Ορέστης Μακρής
από το θέατρο Βρετάννια: Γιώργος Παππάς
από το θέατρο Απόλλων: Μαρίκα Κρεβατά, Ντιριντάουα, Μαυρέας, Αυλωνίτης, Ιατρίδης, Μαρίκα Νέζερ
από το θέατρο Αργυροπούλου: Χαντά, Φιλιππίδης, Δούκας, Μανιατάκης, Ανακτορίδης, Αναστασιάδης, Γαβριηλίδης, Θηβαίος
από τη Λυρική Σκηνή: Πέτρος Επιτροπάκης
Χορεύουν: Φλερύ-Άλμα-Μοσχόπουλος
Ορχήστρα: Γιάννη Σπάρτακου
Κονφερανσιέ: Γιώργος Οικονομίδης

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι εκείνο το φθινόπωρο στο θέατρο Κυβέλης της Πλατείας Συντάγματος, γνωστό και ως "UFA" επειδή εκεί προβάλλονταν ταινίες της γνωστής γερμανικής εταιρίας όταν λειτουργούσε ως κινηματογράφος, παιζόταν η επιθεώρηση Welcome των Αλέκου Σακελλάριου-Δημήτρη Ευαγγελίδη-Γιάννη Σπάρτακου, με τις αδελφές Καλουτά, τον Μίμη Κοκκίνη, τον Ορέστη Μακρή και τη Μαρίκα Νέζερ. Βασικό μοτίβο της επιθεώρησης ήταν το τραγούδι "Θα σε πάρω να φύγουμε" που τραγουδούσε κάθε βράδυ η Ρένα Βλαχοπούλου. Οπότε, υποθέτω, αυτό το τραγούδι θα ερμήνευσε και στην κυριακάτικη εκείνη παράσταση του "Παλλάς".

Σύσσωμο το ελληνικό θέατρο λοιπόν βρέθηκε στο πλευρό των δυο ηθοποιών που φυλακίστηκαν από τους κατακτητές. Δυστυχώς οι ηθοποιοί δεν έδειξαν την ίδια σύμπνοια για την περίπτωση της τραγωδού Ελένης Παπαδάκη που λίγες μέρες αργότερα, στη διάρκεια των Δεκεμβριανών, θα οδηγούνταν στην εκτέλεση, θύμα, καθώς λένε, κάποιων ύποπτων κινήσεών της στη διάρκεια της Κατοχής (απόρροιας της φημολογούμενης αλλά όχι αποδεδειγμένης σχέσης της με τον κατοχικό πρωθυπουργό Ράλλη) αλλα κυρίως της μισαλλοδοξίας των συναδέλφων της που όπλισε τα χέρια των εκτελεστών της...

Ας επιστρέψουμε όμως στα του μουσικού θεάτρου, αφού οι δυο τιμώμενες καλλιτέχνιδες της συγκεκριμένης παράστασης προέρχονταν από τα σπλάχνα του. Η Λίτσα Λαζαρίδου, λησμονησμένη σήμερα, υπήρξε πρωταγωνίστρια της μουσικής σκηνής στα χρόνια πριν τον πόλεμο. Μαζί με τη Σοφία Βέμπο υποδέχτηκε στο θεάτρο "Μοντιάλ" το φθινόπωρο του 1940 τη νεαρή Ρένα Βλαχοπούλου χαρίζοντάς της ένα φόρεμα "άσπρο με δαντελίτσες ροζ", κίνηση που η Ρένα θυμόταν με ευγνωμοσύνη ως το τέλος. Η Ρένα Ντορ είχε λίγο καλύτερη τύχη στη μνήμη μας γιατί άφησε πίσω της μερικές ταινίες, οι οποίες όμως φαίνεται πως δεν αποτελούν αντιπροσωπευτικές καταγραφές του ταλέντου της και της προσωπικότητάς της. Κορυφαία πρωταγωνίστρια και θιασάρχισσα για πολλά χρόνια, συναντήθηκε αρκετές φορές με τη Ρένα Βλαχοπούλου από το 1945 ως το 1959 σε επιθεωρησιακά θέατρα της Αθήνας, ενώ πραγματοποίησαν μαζί και μία περιοδεία στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Κωνσταντινούπολη, τη σεζόν 1953-54. Στη Ρένα Ντορ αξίζει να αφιερώσουμε κάποια στιγμή μια ξεχωριστή ανάρτηση. Σήμερα ας τιμήσουμε τις δυο πρωταγωνίστριες και μαζί τους όλα εκείνα τα μικρά και μεγάλα ονόματα του θεάτρου και του τραγουδιού που έβαλαν το λιθαράκι τους στην Εθνική Αντίσταση.


Η Ρένα Ντορ, η Μπέτυ Μοσχονά και η Ρένα Βλαχοπούλου
στο θέατρο Ακροπόλ, το 1958.