Στις 6 Ιανουαρίου 1947 η εφημερίδα Ταχυδρόμος της Αιγύπτου δημοσίευσε μια κριτική για το πρωινό ρεσιτάλ που είχαν δώσει την προηγούμενη μέρα η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Γιάννης Σπάρτακος στο κινηματοθέατρο Ριάλτο της Αλεξάνδρειας.
Η Ρένα και ο Σπάρτακος εμφανίζονταν στο νυχτερινό κέντρο Carlton της Αλεξάνδρειας από τις 14 Δεκεμβρίου (αφού προηγουμένως είχαν θριαμβεύσει επί ενάμιση μήνα στο Κάιρο). Ωστόσο, πολλοί, ομογενείς κυρίως, δεν είχαν καταφέρει ακόμα να τους θαυμάσουν όχι επειδή αδιαφόρησαν, όπως είχε γράψει στις 4 Ιανουαρίου ο Ταχυδρόμος, "αλλά λόγω της αδυναμίας των να εγκαταλείψουν την στέγην τας νύκτας ή και της αδυναμίας των όπως αγρυπνήσουν". Για αυτόν τον λόγο προγραμματίστηκε το ρεσιτάλ της Ρένας Βλαχοπούλου "τη συμπράξει του κ. Σπαρτάκου" για τις 11 το πρωί της Κυριακής 5 Ιανουαρίου και ο συντάκτης δήλωνε βέβαιος πως "η ευρεία αίθουσα και τα θεωρεία [του Ριάλτο] θα πληρωθούν κόσμου ποθούντος να απολαύση το τραγούδι της διασήμου Ελληνίδος και του εξαιρετικού συνεργάτου της".
Την επομένη του ρεσιτάλ η εφημερίδα επανήλθε με ένα ενθουσιώδες κείμενο:
ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΡΕΣΙΤΑΛ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ "ΡΙΑΛΤΟ"
Εξαιρετική επιτυχία εσημείωσε το χθεσινό ρεσιτάλ της Ρένας Βλαχοπούλου και του Γιάννη Σπαρτάκου στο "Ριάλτο". Η Ρένα έχει πολύμορφο τάλαντον. Ετραγούδησε Ελληνικά και ξένα τραγούδια, ετραγούδησε σαν αριστοκράτισσα καλλιτέχνις του σαλονιού και σαν μόρτισσα των σοκακιών της Πλάκας, ετραγούδησε Αγγλικά, Ισπανικά, Αράπικα, μεταμορφώθηκε από Ευρωπαία σε Ανατολίτισσα, σ' Αμερικάνα κι από Αμερικάνα σε χωριατοπούλα της Μακεδονίας, άλλαξε χίλιους τόνους η φωνή της και μύριες φάσεις η φυσιογνωμία της και μας φάνηκε απαράλλακτη σαν εκείνο το πουλί που ξέρει να μιμήται τις φωνές όλων των άλλων πουλιών--από του αηδονιού ως της κουκουβάγιας--πράγμα που δεν το εμποδίζη νάχη και δική του προσωπικότητα απάνω από όλες αυτές τις ξένες προσωπικότητες που υποδύεται.
Κι ο Γιάννης Σπάρτακος ήρεσεν επίσης πολύ και εχειροκροτήθη. Ήρεσε και ως συνθέτης και ως εκτελεστής. Πολλά από τα τραγούδια που είπε η Ρένα ήταν δικά του. Κι ο ίδιος έπαιξε επανειλημμένως στο πιάνο διάφορα σόλα.
Άλλα τραγούδια που ήρεσαν πολύ ήσαν του κ. Στέλιου Χριστοφίδη (Διογένη) με μουσική του Σπαρτάκου.
Εξαίσια κόνιστρα με άνθη επετέλεσαν το πλαίσιον, μέσα στο οποίον η Ρένα ετραγουδούσε καθ' όλο το δεύτερο μέρος του προγράμματος.
****
Χθες το απόγευμα ο ιμπρεσάριος της Κας Βλαχοπούλου, κ. Στραβελάκης, ανεχώρησεν αεροπορικώς εις Κύπρον διά να προετοιμάση τόσον την εκεί άφιξιν της Ρένας και του Σπαρτάκου, όσον και της μεγάλης μας καλλιτέχνιδος Κατερίνας Ανδρεάδη και του θιάσου της.
Ταχυδρόμος της Αιγύπτου, 6-1-1947
 |
| Η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Γιάννης Σπάρτακος γιορτάζουν την επιτυχία τους τη βραδιά της αλεξανδρινής τους πρεμιέρας στο Carlton |
Η Κατερίνα Ανδρεάδη εμφανιζόταν επίσης με τον θίασό της στην Αλεξάνδρεια, στο θέατρο Μοασσάτ. Την ίδια εκείνη μέρα που δόθηκε το ρεσιτάλ στο Ριάλτο, η Κατερίνα έδωσε μια λαϊκή μεσημεριανή παράσταση με την κωμωδία Κυριακή αργία και στη συνέχεια δυο παραστάσεις με την κωμωδία του Λουί Βερνέιγ Ο έρως διατάσσει, ενώ σαν σήμερα, στις 6 Ιανουαρίου, ο θίασος έπαιξε το έργο του Γρ. Ξενόπουλου Ο ποπολάρος. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως, για τον Rena Fan τουλάχιστον, θα παρουσίαζε η "ντόπια επιθεώρηση" του Αντώνη Πλωμαρίτη Η Σουσού στην Αλεξάνδρεια, που παρουσίασε ο θίασος της Κατερίνας στις 10 Ιανουαρίου.
Και για να ολοκληρώσουμε την περιγραφή του μουσικού κλίματος της Αλεξάνδρειας εκείνης της περιόδου, να αναφέρω ότι το απόγευμα της Κυριακής 5 Ιανουαρίου οι φίλες και οι φίλοι της κλασικής μουσικής είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα ρεσιτάλ του πιανίστα Γιώργου Θέμελη, ο οποίος απέδωσε τέσσερις σονάτες του Μπετόβεν στο Lycée Français, ενώ λίγες μέρες μετά, στις 11 Ιανουαρίου, τραγούδησε στο Ωμπέρζ Μπλε ο Ζωρζ Γκεταρί...
Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου