Ετοίμαζα μια ανάρτηση για τον Κώστα Γιαννίδη, που χτες συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από τον θάνατό του, και, γράφοντας για την πρώτη του μεγάλη επιτυχία, το "Θα ξανάρθεις", έστελνα χαιρετίσματα στην αγαπημένη μας γιαγιά Δανάη. Λίγη ώρα μετά μου τηλεφώνησε ένας φίλος για να μου πει ότι η Δανάη, η μεγάλη μας Δανάη Στρατηγοπούλου πέθανε σήμερα το πρωί, πλήρης ημερών, στα 96 της χρόνια. Θα ακολουθήσει φυσικά αφιέρωμα στη Δανάη λίγο αργότερα. Προς το παρόν, ας την ακούσουμε από την τελευταία της δισκογραφική δουλειά να μας τραγουδάει το πρώτο της τραγούδι, το "Θα ξανάρθεις" των Κώστα Γιαννίδη-Αλέκου Σακελλάριου. Γιαγιά Δανάη, καλό σου ταξίδι...
10 σχόλια:
Μεγάλη φωνή, ωραία κυρία...Καλό της ταξίδι.
Εκτός από υπέροχη φωνή ήταν και ένας υπέροχος άνθρωπος. Θα μας λείψει.
Ειχα αφήσει ενα σχόλιο στον bosko κι απλα πέρασα από δω, γνωρίζοντας...
Αλλά δεν μπορώ να μη σημειώσω ότι είναι αξεπέραστα συγκλονιστική η ερμηνεία της στο " Θα ξανάρθεις"
το θα ξανάρθεις πιστεύω και εγώ ότι είναι μια από τις πιο κλασσικές ερμηνείες ελληνίδας τραγουδίστριας...
Έφυγε τουλάχιστον πλήρης ημερών και πλήρης έργου, υποθέτω.
Περιμένουμε ανάρτηση βιογραφίας και δισκογραφίας.
*"Αισθηματική ηλικία",
Σ' ευχαριστώ που πέρασες κι από δω. Υπέροχο το σχόλιό σου στον Bosko. --για όποιον/αν ενδιαφέρεται βρίσκεται εδώ:
http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2009/01/rip-1913-2009.html
*Θράσο,
Ανάρτηση πλήρους δισκογραφίας, είναι πρακτικώς αδύνατο να ετοιμάσω αυτή τη στιγμή. Μια επιλεκτική όμως σίγουρα θα την παρουσιάσω. Δεν έγραψα ακόμα κάτι, γιατί αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα σε κάτι "ακαδημαϊκό" και κάτι πιο προσωπικό...
"Renaki" (ακούγεται κάπως όταν απευθύνεις το λόγο σε έναν κύριο),
Πολύ όμορο τα αφιέρωμα σου στη μεγάλη Δάναη! Πάντοτε μου αρέσουν τα αφιερώματα σου, τα οποία αν και μακροσκελή είναι ακριβή ως προς τις πληροφορίες τους!
Σε διαβάζω, άλλοτε με μεγάλη συχνότητα κι άλλοτε αραιότερα αλλά μαζικότερα! Έχω την αίσθηση ότι από σήμερα θα μπεις στη λίστα των blog που επισκέπτομαι!
Σε φιλώ,
Σείριος !
Έλαχε να πληροφορηθώ από το δικό σας blog, τη θλιβερή είδηση του χαμού της αγαπημένης μου Δανάης. Λίγο αργά βέβαια, αλλά πάλι, όταν το αντίο είναι από καρδιάς, δύσκολα απευθύνεται εγκαίρως. Τέτοιοι άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ… ΑΘΑΝΑΤΗ !
*Σείριος,
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αυτή ήταν μια απλή αναφορά στην απώλεια της "γιαγιάς" Δανάης. Αφιέρωμα στη μεγάλη Δανάη Στρατηγοπούλου θα ακολουθήσει αργότερα. Μακροσκελές, ως συνήθως, και ελπίζω-και για αυτό-με ακριβείς πληροφορίες!
ΥΓ. "Ρενάκι" δεν με έχει πει κανείς/καμιά ως σήμερα! Ωστόσο το "κανονικό" όνομά μου είναι Ρένα Φαν, χωρίς περικοπές!
*Χρονοστιβάδα,
Σας ευχαριστώ επίσης. Τα λόγια σας μου θύμισαν το τραγούδι "Το δάκρυ το πικρότερο" του Αττίκ που τόσο υπέροχα έχει τραγουδήσει η Δανάη.
Ελπίζω στο μπλογκ μου, από δω και πέρα, να περνάτε όμορφα.
ΥΓ. Εξαιρετικό το δικό σας "όνομα"!
Φίλτατε Rena Fan, συμβαίνει όλο και πιο συχνά πια, να αναφερόμαστε σε αγαπημένους καλλιτέχνες βάζοντας μπροστά ένα "ήταν". Λυπηρό βέβαια, γιατί οι περισσότεροι είναι αναντικατάστατοι, από την άλλη όμως, εξακολουθούμε να περνάμε όμορφα με την κληρονομιά που μας άφησαν, μεγάλο μέρος της οποίας, με τόσο σεβασμό και φροντίδα φιλοξενείτε στο ιστολόγιό σας. Εμείς σας ευχαριστούμε λοιπόν… και μιας κι ο λόγος για τα "ονόματα", επιτρέψτε μου ένα αστειάκι γύρω απ’ το δικό σας, καλοπροαίρετα πάντα και χωρίς να υπονοώ τίποτα για την επιλογή σας. Άλλωστε κι η λατρεμένη μας Κερκυραία, πάντα χορατατζού, τα συνήθιζε και τα εκτιμούσε δεόντως κάτι τέτοια…
Τι καλά που είστε φαν της Ρένας Βλαχοπούλου !!! Φαντάζεστε να ήσασταν φαν της –συμπαθούς κατά τ’ άλλα- Πίτσας Παπαδοπούλου ? :-) :-)
Καλόοο!!! :)
Δημοσίευση σχολίου