Φώτης Πολυμέρης

Απόψε το θέατρο Badminton παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στον Φώτη Πολυμέρη. Ο 91 χρονος τραγουδιστής είναι ένας από τους ελάχιστους, αν όχι ο μόνος, εκπροσώπους του ελαφρού τραγουδιού που βρίσκονται κοντά μας και θεωρώ πολύ σημαντική την κίνηση των διοργανωτών να τον τιμήσουν. Η ιδέα ανήκε στον Ανδρέα Μαζαράκη και η διεύθυνση παραγωγής είναι του Μιχάλη Κουμπιού. Στην εκδήλωση θα πάρουν μέρος η Δημοτική Αθηναϊκή Μαντολινάτα Εξαρχείων-Νεαπόλεως "Διονύσιος Λαυράγκας" (διευθύνεi ο Απόλλων Κουσκουμβεκάκης) και οι Γιολάντα Αθανασοπούλου, Μπάμπης Βελισσάριος, Νίκος Δημητράτος, Θάνος Πολύδωρας, Κώστας Τζέμος, Ειρήνη Τουμπάκη, Μπάμπης Τσέρτος, Γιάννης Χριστόπουλος.

Ο Φώτης Πολυμέρης υπήρξε μια από τις δημοφιλέστερες αντρικές φωνές της Ελλάδας: μαζί με τον Νίκο Γούναρη και τον Τώνη Μαρούδα αποτελούσαν τη σημαντικότατη τριανδρία του ελαφρού τραγουδιού που για μια τριακονταετία περίπου δέσποζε στον χώρο της ελληνικής μουσικής. Ηχογράφησε πολλούς δίσκους στις 78 στροφές αλλά άφησε αρκετές ηχογραφήσεις και στις 45 και 33 στροφές. Κάποιοι τίτλοι που μου 'ρχονται τυχαία στο μυαλό: "Μικρή χωριατοπούλα", "Μ' αρέσεις" (με την Άννα Καλουτά), "Άσ' τα τα μαλλάκια σου" (από την περίφημη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν), "Παλιοζωή, παλιόκοσμε και παλιοκοινωνία". Μάλιστα, αρκετά από τα τραγούδια που ηχογράφησε ήταν δικά του:  "Γέλα, αγάπα και τραγούδα", "Η κιθάρα του πατέρα", "Το τραγούδι του αλήτη", "Το βεσπάκι, το κορίτσι μου κι εγώ"...

Ο Φώτης Πολυμέρης και η Ρένα Βλαχοπούλου συνεργάστηκαν στενά στα χρόνια της Κατοχής. Εκείνος είχε δημιουργήσει μαζί με τους αδελφούς Γιώργο και Χαράλαμπο Μαλλίδη το "Τρίο Μουτσάτσος". Εκείνη έκανε ακόμα τα πρώτα της βήματα στα βαριετέ της Κατοχής, λίγο πριν ξεκινήσει τη συνεργασία της με τον Γιάννη Σπάρτακο. Στην αυτοβιογραφία του (Των αναμνήσεων η λιτανεία, εκδ. Άγκυρα, 2003), ο Πολυμέρης παρουσιάζει κάποια περιστατικά από τη συνεργασία τους στην Αθήνα, σε μια περιοδεία τους στην Πάτρα, τη Ναύπακτο και το Αγρίνιο και έπειτα στο "Πάνθεον" (όπου πλέον η Ρένα είχε... στεφθεί "Βασίλισσα της Τζαζ"). Αν και οι χρονολογίες που αναφέρει ο Πολυμέρης δεν είναι απόλυτα σωστές, οι μαρτυρίες του είναι πολύτιμες τόσο για το κλίμα της εποχής όσο και για τη Ρένα εκείνης της εποχής (μια εποχή που η Ρένα δεν ήθελε ίσως να θυμάται--ήταν ακόμα παντρεμένη με τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου--και γι' αυτόν τον λόγο δεν υπάρχουν οι σχετικές αναφορές στην επίσημη βιογραφία της). Όπως γράφει ο Πολυμέρης, "η Ρένα ήταν ένα παράξενο πλάσμα. Ήταν μια πάρα πολύ ωραία κοπέλα που εξέπεμπε από τα μάτια της κάποιες ακτίνες, ας πούμε... λέιζερ". Μια γυναίκα, όπως προκύπτει από τα λόγια του, με χιούμορ, ζωντάνια, πονηριά, καπατσοσύνη, όρεξη για ζωή, έρωτες και.. πλάκες, μια γυναίκα πολύ ερωτεύσιμη.

Η Ρένα Βλαχοπούλου και το Τρίο Μουτσάτσος στη Ναύπακτο το 1942

Ευχόμαστε στον Φώτη Πολυμέρη να είναι γερός, να ζήσει πολλά και καλά χρόνια για να χαρίζει την ευαισθησία του και την αγάπη του στους οικείους του. Και ελπίζουμε να απολαύσει την αποψινή βραδιά στο Badminton (διαβάστε λεπτομέρειες εδώ)!

Ακούστε ένα δημοφιλές τραγούδι του Φώτη Πολυμέρη με τίτλο "Το βαλς της μοναξιάς" εδώ. Πρόκειται για ένα βίντεο που είχε ανεβάσει ο καλός φίλος desmich στο κανάλι του στο youtube πριν κλείσει και το διέσωσε κάποιο άλλο κανάλι (σας ενημερώνω ωστόσο ότι--ευτυχώς για όλους εμάς που αγαπούμε το ελαφρό τραγούδι,--το κανάλι του desmich επαναλειτουργεί στο greektube...)

Τέλος, χαρείτε ένα ακόμα τραγούδι του Φώτη Πολυμέρη που τραγουδούσε ο Γιάννης Μηλιώκας στη Ρένα Βλαχοπούλου τη σεζόν 1991-92 στη σκηνή του "Ρεξ". Το βεσπάκι, το κορίτσι μου κι εγώ"...

Οι φωτογραφίες προέρχονται από την αυτοβιογραφία του Φ. Πολυμέρη (Των αναμνήσεων η λιτανεία, εκδ. Άγκυρα, 2003, επιμέλεια: Φανή Πολυμέρη-Τσεμπερούλη) και από την ιστοσελίδα www.e-orfeas.gr, όπου αναρτήθηκε πρόσφατα μια συνέντευξη του Φ. Πολυμέρη στον Μιχάλη Κουμπιό.