Αλέκος Τζανετάκος

Άλλος ένας ηθοποιός του παλιού σινεμά "αποχώρησε" διακριτικά την Κυριακή 11 Απριλίου. Ο Αλέκος Τζανετάκος ήταν μια χαρακτηριστική φιγούρα του εμπορικού κινηματογράφου, στενά δεμένος με τα πρώτα μιούζικαλ του Δαλιανίδη στα οποία γνώρισε επιτυχία ως... καρπαζοεισπράχτορας (θύμα κυρίως του Κώστα Βουτσά), ενώ πήρε μέρος και σε αρκετά από τα κοινωνικά δράματα της εποχής (πχ. Νόμος 4000, Εγωισμός). Γεννήθηκε το 1937 και σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν αλλά και στη Σχολή Κινηματογράφου του Λυκούργου Σταυράκου. Διαβάζω ότι το 1956 συμμετείχε σε ρόλο κομπάρσου στον Δράκο του Νίκου Κούνδουρου, ενώ η πρώτη του επίσημη εμφάνιση έγινε στην ταινία Η απαργή της Περσεφόνης την ίδια χρονιά. Το 1957 πραγματοποίησε και τα πρώτα του βήματα στο θέατρο, στον θίασο του Νίκου Χατζίσκου.

Βλαχοπούλου-Βουτσάς-Τζανετάκος στο Κάτι να καίει.

Η αναγνωρισιμότητα για τον Αλέκο Τζανετάκο ήρθε φυσικά με τις ταινίες του Φίνου. Μετά τον Ηλία του 16ου, ήρθαν οι ταινίες του Δαλιανίδη. Εκεί συναντήθηκε και με τη Ρένα Βλαχοπούλου: σεζόν 1962-63: Μερικοί το προτιμούν κρύο, σεζόν 1963-64: Ένα κορίτσι για δύο και Κάτι να καίει, σεζόν 1964-65: Κορίτσια για φίλημα. Οι δυο τους βρέθηκαν επίσης και στη Βουλευτίνα του οργανισμού Καραγιάννης-Καρατζόπουλος. Από τις πιο απολαυστικές εμφανίσεις του Τζανετάκου σε ταινίες εκείνης της περιόδου είναι νομίζω στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου Μια τρελή-τρελή οικογένεια, όπου έπαιξε τον σύντροφο της Κατερίνας Γώγου: οι δυο τους ήταν ένα αχτύπητο ντουέτο και νομίζω ότι ήταν ζευγάρι και στη ζωή. Χαρακτηριστικές ήταν επίσης οι κινματογραφικές εμφανίσεις του Αλέκου Τζανετάκου στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα (Τρελοπενηντάρης, Πατέρα, κάτσε φρόνιμα) αλλά και του Θανάση Βέγγου. Ερμήνευε ιδανικά τον τέντυ-μπόυ, τον χαραμοφάη γιο ή αδελφό (πχ. στο Καλώς ήρθες το δολλάριο του Αλέκου Σακελλάριου), τον φουκαρά που προσπαθεί να πιάσει την καλή. Δεν έγινε ποτέ πρωταγωνιστής αλλά ήταν ένας απαραίτητος "δεύτερος" στις ταινίες της περιόδου εκείνης. Όταν το λαϊκό σινεμά άρχισε να παρακμάζει, αναπόφευκτα πήρε μέρος σε φτηνότερες ταινίες, ενώ δεν έμεινε μακριά από τον κόσμο του βίντεο: λέγεται ότι έγραψε δεκάδες σενάρια για βιντεοταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε. Οι τίτλοι κάποιων από αυτές δεν αφήνουν πολλά περιθώρια... ποιότητας, οπότε είναι καλύτερα να μείνουμε με την ανάμνηση του ανέμελου τύπου μιας κινηματογραφικά ανέμελης εποχής. 

Βλαχοπούλου-Τζανετάκος και πίσω τους η Νίτσα Μαρούδα, στη Βουλευτίνα

Συμμετείχε ακόμα σε τηλεοπτικές παραγωγές και σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις, κυρίως κωμωδίες και επιθεωρήσεις. Σε τέσσερις μάλιστα επιθεωρήσεις της δεκαετίας του '60 συνεργάστηκε και με τη Ρένα Βλαχοπούλου: το καλοκαίρι του 1966 στο θέατρο Μετροπόλιταν, στα έργα Σκούπα και φαράσι και Ο γάιδαρος του χότζα που παρουσίασε ο θίασος Ρένας Βλαχοπούλου, Γιώργου Κωνσταντίνου και Γιάννη Βογιατζή, και τον χειμώνα 1966-67 στο θέατρο Ακροπόλ στα έργα Βρε πού πάμε και Λαγοί με πετραχήλια που παρουσίασε ο θίασος Ρένας Βλαχοπούλου-Βασίλη Αυλωνίτη-Μπέτυς Μοσχονά και Νινής Τζάνετ. Η Νινή Τζάνετ ήταν αδελφή του (έχει δουλέψει αρκετά στο θέατρο με τη Ρένα και μπορείτε να τις δείτε μαζί στην ταινία Φωνάζει ο κλέφτης), όπως επίσης και η Κάση Τζάνετ που έκανε καριέρα στο μουσικό θέατρο και στο τραγούδι.

 Ρένα Βλαχοπούλου και Νινή Τζάνετ στο Φωνάζει ο κλέφτης

Ο Αλέκος Τζανετάκος γνώρισε μεγάλη επιτυχία περιοδεύοντας στην Αμερική με το έργο Ο τρελός του Λούνα Παρκ του Γιώργου Λαζαρίδη. Αγαπούσε την ταχύτητα και συμμετείχε σε αγώνες αυτοκινήτων και μοτοσυκλέτας, κερδίζοντας μετάλια και βραβεία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του εμφανιζόταν περιστασιακά σε τηλεοπτικές εκπομπές και μιλούσε για τις επιτυχημένες εμφανίσεις του στα χρόνια του '60 και του '70. Θα τον θυμόμαστε πάντα σαν τέντυ-μπόυ, ζηλεύοντας ίσως κρυφά τους χαρακτήρες που ερμήνευε για την ξεγνοιασιά τους και ενίοτε την παλαβομάρα τους...