Σαν σήμερα το 1971: "Αυλαία" για ένα θέατρο...

Την 1η Ιουλίου 1971 διαβάζουμε στην εφημερίδα Τα Νέα:

ΔΙΑΒΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΗΠΟ

Η Ρένα Βλαχοπούλου, ο συνθέτης Γιώργος Μουζάκης και ο συγγραφέας Κώστας Νικολαΐδης, ως εκπρόσωποι των καλλιτεχνών και τεχνικών που έχουν συμβληθή με το θέατρο του Εθνικού Κήπου, επεσκέφθησαν τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως κ. Στυλ Παττακό κι εζήτησαν την παρέμβασή του για να λειτουργήση το θέατρο. Ο κ. Αντιπρόεδρος απήντησε ότι επί του θέματος θα αποφασίση το Υπουργικό Συμβούλιο. 

Κατόπιν τούτου, η ως άνω επιτροπή απέστειλε τηλεγραφική έκκληση προς τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως να την δεχθή σε ακρόαση "προ του αμέσου κινδύνου να παραμείνουν άνεργοι 150 καλλιτέχναι, ηθοποιοί, μουσικοί κι εργάτες θεάτρου, άπαντες οικογενειάρχαι".

Τα Νέα, 1-7-1971

Φωτογραφία από την ιστοσελίδα της Φίνος Φιλμ

Το θέμα της άδειας λειτουργίας του Θεάτρου του Εθνικού Κήπου για το καλοκαίρι του 1971 ανέκυψε το τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου. Παρόλο που οι επιχειρήσεις του Βασίλη Μπουρνέλλη διοχέτευαν στον Τύπο την είδηση ότι η πρεμιέρα της επιθεώρησης Αθήνα-Ρώμη-Παρίσι που θα παρουσιαζόταν εκείνη τη σεζόν θα δινόταν στο τέλος του μήνα, στις εφημερίδες δημοσιεύτηκε επίσης η είδηση ότι δεν είχε ακόμα χορηγηθεί στο θέατρο άδεια λειτουργίας. Έτσι οι τρεις εκπρόσωποι του θιάσου αποφάσισαν να απευθύνουν έκκληση στον Παττακό για να επιτραπεί η λειτουργία του και να μη ματαιωθεί το ανέβασμα της επιθεώρησης.

Δεν γνωρίζω αν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος δέχτηκε να συναντήσει την τριμελή αντιπροσωπεία. Δυο μέρες μετά πάντως τα Νέα δημοσίευσαν την επιστολή ενός αναγνώστη που ζούσε στην περιοχή του θεάτρου και συγκεκριμένα στην οδό Αμαλίας 26: ο πολιτικός μηχανικός Γεώργιος Γιοτσαλίτης επισήμανε ότι η δικαιολογία για την ανεργία των 150 εργαζομένων των επιχειρήσεων Μπουρνέλλη δεν ευσταθούσε, από τη στιγμή που ο επιχειρηματίας διέθετε το θέατρο Ακροπόλ που μπορούσε να λειτουργήσει και ως θερινό και συνεπώς μπορούσε να φιλοξενήσει την επιθεώρηση που προοριζόταν για τον Κήπο--αλλά προφανώς ο επιχειρηματίας γνώριζε πως το δροσερό περιβάλλον του Εθνικού Κήπου θα έφερνε περισσότερα κέρδη στα ταμεία του εν μέσω καλοκαιριού. Στη συνέχεια ο αναγνώστης θύμιζε ότι ο Μπουρνέλλης είχε προκαλέσει την Κοινή Γνώμη κόβοντας αιωνόβια δέντρα για να επεκταθεί το θέατρο. Ο τότε (1962) Υπουργός Γεωργίας είχε ανακοινώσει ότι θα προβεί σε δίωξη του επιχειρηματία. Ωστόσο η Επιτροπή Κήπων και Δεντροστοιχιών επικαλέστηκε ως... ελαφρυντικό για τον Μπουρνέλλη την υποθετική ζημία που θα είχε το Δημόσιο αν δεν εκμεταλλευόταν οικονομικά το θέατρο. Παρόλο, δε, που το 1963 ανακοινώθηκε ότι η τιμωρία του Μπουρνέλλη θα ήταν να μην του ανανεωθεί η σύμβαση που έληγε το 1965, ώστε να αποκατασταθούν και οι ζημιές στον Κήπο, "χάρις εις τα τότε φλέγοντα αθηναϊκά επεισόδια του θέρους του 1965 ανενεώθη, άδηλον πώς, η σύμβασις λειτουργίας του θεάτρου". Ο Γιοτσαλίτης επισημαίνει ακόμα πως αντί η κυβέρνηση να προβεί σε δίωξη των ανθρώπων που προκαλούν θόρυβο στη γειτονιά, επέτρεψε "να συσταθή θίασος διώξεως της παλαιάς γαλήνης του Εθνικού Κήπου". Και καταλήγει: "Και πράγματι θα πρέπει να απορή κανείς πώς δεν κατασκευάσθησαν πέντε και εξ ακόμη θέατρα εν τω Κήπω διά να εργασθούν όχι 150 αλλά 1500 συμπαθείς καλλιτέχναι. Το πώς εν τη λοιπή Ευρώπη κατορθώνουν και ανοικοδομούν ειδικώς κτίρια θεάτρων λειτουργούντων υπό οιασδήποτε καιρικάς συνθήκας είναι βεβαίως αληθές επιστημονικόν μυστήριον!!! Έχουν τόσα πάρκα και οι ευλογημένοι δεν ακολούθησαν το παράδειγμά μας..."

Και ο καιρός περνούσε και η απόφαση δεν εκδιδόταν. Μέχρι τα μέσα Ιουλίου οι εφημερίδες έγραφαν πως "λέγεται" πως τελικά το θέατρο του Εθνικού Κήπου δεν θα λειτουργήσει. Και τελικά δεν λειτούργησε. Η τελευταία παράσταση που έμελλε να παιχτεί εκεί ήταν η τεράστια επιθεωρησιακή επιτυχία του προηγούμενου καλοκαιριού Έρχονται δεν έρχονται με τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Σταύρο Παράβα, ο θρίαμβος της οποίας ενόχλησε τη χούντα και έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει προβλήματα στις δυο πρεμιέρες που επρόκειτο να δοθούν στο Ακροπόλ τη σεζόν 1970-71 (η επανάληψη του Έρχονται δεν έρχονται και η πρεμιέρα του Λέγονται δεν λέγονται). Η τρίτη και... φαρμακερή για τις επιχειρήσεις του Μπουρνέλλη ήταν η ματαίωση του Αθήνα-Ρώμη-Παρίσι και το οριστικό κλείσιμο του Θεάτρου Εθνικού Κήπου. Να ήταν άραγε και αυτή η απαγόρευση αποτέλεσμα της μεγάλης επιτυχίας του Έρχονται δεν έρχονται; Και τελικά ούτε η παρουσία της Ρένας Βλαχοπούλου, που της προσάπτουν διαρκώς ότι υποστήριζε τη δικτατορία (και βέβαια έχουμε δει ότι ως ένα σημείο αυτό όντως συνέβαινε) κατάφερε να "σώσει" την κατάσταση και να δοθεί η άδεια λειτουργίας;

Φωτογραφία από την ιστοσελίδα της Φίνος Φιλμ

Για την ιστορία, αξίζει να αναφέρουμε τα ονόματα που θα στελέχωναν τον θίασο ή, μάλλον, τους... θιάσους που θα παρουσίαζαν το Αθήνα-Ρώμη-Παρίσι. Επικεφαλής του συγκροτήματος θα ήταν φυσικά η Ρένα Βλαχοπούλου. Και "προς τακτοποίηση τυχόν αντιζηλιών ως προς τη σειρά των ονομάτων", όπως έγραψαν Τα Νέα, θα χρησιμοποιούνταν η νέα φόρμουλα των δύο θιάσων: "Έτσι στη μετόπη του θεάτρου θα φιγουράρουν (μετά το όνομα της Ρένας Βλαχοπούλου) οι επωνυμίες 'Θίασος Σωτήρη Μουστάκα, Γιάννη Βογιατζή, Γιώργου Κάππη' και 'Θίασος Ζωζώς Σαπουντζάκη'"... Μάλιστα μέχρι τα μέσα Ιουνίου στο συγκρότημα ανήκε και η Ελένη Ανουσάκη που τελικά αποχώρησε--άγνωστο αν δεν ικανοποιήθηκε κάποιο αίτημά της για ένταξή της σε ένα από τα δύο θιασαρχικά σχήματα... (Για την ιστορία επίσης να αναφέρω πως αρχικά επρόκειτο να συστεγασθούν στο Θέατρο του Εθνικού Κήπου ένας θίασος που θα παρουσίαζε στο πρώτο μέρος επιθεώρηση με επικεφαλής τη Ρένα και τον Μουστάκα και ένας θίασος που θα παρουσίαζε στο δεύτερο μέρος μιούζικαλ με επικεφαλής τη Ζωή Λάσκαρη και τον Τόλη Βοσκόπουλο. Και αυτό θα ήταν ενδιαφέρον...).

Η επιθεώρηση Αθήνα-Ρώμη-Παρίσι ανέβηκε τελικά τη χειμερινή περίοδο 1971-72 χωρίς τη Ρένα Βλαχοπούλου που είχε στο μεταξύ αποχωρήσει από τις επιχειρήσεις του Μπουρνέλλη για να συνεργαστεί με τον Τάκη Μακρίδη στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ. Δεν ξέρω αν στην απόφασή της αυτή συνετέλεσαν οι... αλλεπάλληλες περιπέτειες του επιχειρηματία με τη δικτατορία οι οποίες προκάλεσαν προβλήματα σε τρεις πρεμιέρες της--ακυρώνοντας μάλιστα εντελώς την τρίτη! Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι ανακοινώθηκε η συνεργασία της με το Κοτοπούλη-Ρεξ και τον Μακρίδη επίσης στο τέλος Ιουνίου, όταν ενδεχομένως η δαιμόνια Κερκυραία είχε... ψυλλιαστεί ότι θα μείνει χωρίς δουλειά το καλοκαίρι!

Για την ιστορία επίσης να αναφέρω ότι όλο αυτό το διάστημα το όνομα του Βασίλη Μπουρνέλλη αναφερόταν πολύ συχνά στον Τύπο, όχι για το ζήτημα του Εθνικού Κήπου αλλά σε σχέση με το θέατρο Πάνθεον που οι επιχειρήσεις του διαχειρίστηκαν για ένα διάστημα και όταν έληξε η μίσθωση, οι ιδιοκτήτες ανακάλυψαν ότι το θέατρο βρισκόταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και κατηγόρησαν τον επιχειρηματία για τις ζημιές που είχε προκαλέσει. Ο επιχειρηματίας φυσικά αρνήθηκε τις κατηγορίες. Χαρακτηριστικό είναι πάντως πως ο θίασος Παξινού-Μινωτή που θα παρουσίαζε εκεί τη Μάνα Κουράγιο αναγκάστηκε να κάνει την ανάγνωση του έργου στο διπλανό εστιατόριο που είχε επίσης το όνομα Πάνθεον...

Όσο για τη Ρένα Βλαχοπούλου, αφού δεν είχε πλέον επαγγελματικές υποχρεώσεις στην Αθήνα, μπόρεσε να φύγει για την Κέρκυρα, όπου τον Αύγουστο άρχισε τα γυρίσματα της ταινίας Η κόμησσα της Κέρκυρας με σκηνοθέτη τον Αλέκο Σακελλάριο...

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.