Σαν σήμερα το 1944: Πρωινή συναυλία στο θέατρο Καπρίς

Στις 14 Μαΐου 1944 δόθηκε στο καινούριο θέατρο Καπρίς μια "μεγάλη μουσικοχορευτική" συναυλία του συνθέτη Τάκη Μωράκη και του χορευτή Μάγκρελ με τίτλο "Μελωδίες και ρυθμοί". Συμμετείχε ορχήστρα που αποτελούνταν από 25 όργανα και τραγούδησαν η Ρένα Βλαχοπούλου, η Κούλα Νικολαΐδου, ο Πιέρρο Λοβάττι, ο βαρύτονος Βουκίδης και η Ελίζα Κανόνι. Χόρεψαν ο Μάγκρελ και η Ήρα Μαρκοπούλου. Εμφανίστηκε επίσης ο ηθοποιός Φραγκίσκος Μανέλλης. Το πρόγραμμα περιλάμβανε 25 καινούριες συνθέσεις του Τάκη Μωράκη.

Ο συνθέτης και μαέστρος Τάκης Μωράκης
Η Ρένα Βλαχοπούλου ερμήνευσε τραγούδια του
στη δισκογραφία, το ραδιόφωνο και τη σκηνή,
με κορυφαίο όλων το "Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη".
Ο Μωράκης ήταν επίσης από τους πρώτους Αθηναίους
που την άκουσαν να τραγουδάει στην Κέρκυρα
πριν από τον πόλεμο...

Όπως είχε γράψει η Βραδυνή στις 5 Μαΐου, με αυτή την παράσταση "ο κ. Μωράκης θα διεκδικήση τον τίτλο του αυτοκράτορος της Τζαζ, προκαλεί δε οιονδήποτε Έλληνα συνθέτη να τον συναγωνισθή". Δεν νομίζω ότι ο εξαίρετος συνθέτης κατόρθωσε να καταγραφεί στη συνείδηση του κοινού με αυτόν τον τίτλο--ο Γιάννης Σπάρτακος μάλλον παρέμεινε ο αδιαφιλονίκητος "Βασιλιάς της Τζαζ" και Βασίλισσά της, σε κάθε περίπτωση, η Ρένα Βλαχοπούλου. Ο τίτλος της "Αυτοκράτειρας της Τζαζ" πάντως είχε χρησιμοποιηθεί για την Άννα Καλουτά στο ομότιτλο νούμερο της επιθεώρησης Τζαζ που ανέβηκε το καλοκαίρι του 1943. Θα μιλήσουμε όμως άλλη φορά για αυτήν. Προς το παρόν θυμίζω ότι το θέατρο Καπρίς είχε ξεκινήσει τη λειτουργία του το Πάσχα του 1944 και στο εναρκτήριο έργο του, τις Ανθισμένες πασχαλιές, εμφανιζόταν και η Ρένα Βλαχοπούλου...

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.