Σαν σήμερα το 1943: Στο Κάπιτολ του Πειραιά

Στις 18 Οκτωβρίου 1943 το μουσικό συγκρότημα Ηρώς Χαντά-Γιάννη Σπάρτακου, στο οποίο συμμετείχε η Ρένα Βλαχοπούλου, ξεκίνησε παραστάσεις στο θέατρο Κάπιτολ του Πειραιά. Βρισκόμαστε μέσα στην Κατοχή, οπότε είναι δύσκολο το κοινό του Πειραιά να πηγαίνει στην Αθήνα για να παρακολουθήσει θεατρικές παραστάσεις (τα έξοδα και η απαγόρευση της κυκλοφορίας το βράδυ καθιστούσαν πρακτικώς αδύνατη μια τέτοια κίνηση), οπότε αρκετοί θίασοι μετέφεραν τα έργα τους για λίγες μέρες σε πειραιώτικες σκηνές. Όπως βλέπουμε στη διαφήμιση, οι παραστάσεις του συγκροτήματος Χαντά-Σπάρτακου θα διαρκούσαν μια εβδομάδα.

Η Ηρώ Χαντά και ο Γιάννης Σπάρτακος είχαν εγκαινιάσει τη συνεργασία τους στο Περοκέ το καλοκαίρι του '43 (εκεί που ακούστηκαν για πρώτη φορά οι επιτυχίες "Αγάπη μου, πού να'σαι;" και "Το φιλί που χθες μου έδωσες στο στόμα") και εκεί φαίνεται πως πλέχτηκε και το ειδύλλιο ανάμεσά τους, ένα ειδύλλιο που συζητήθηκε πολύ (ο Θόδωρος Κρίτας θυμόταν κάθε βράδυ, μετά το θέατρο, το ζευγάρι αγκαλιασμένο πάνω στη μοτοσικλέτα του Σπάρτακου να διασχίζει την Πατησίων ως το τέρμα που βρισκόταν το σπίτι της Χαντά). Ο Γιώργος Θίσβιος μάλιστα τους αφιέρωσε και ένα οκτάστιχο:

Ειδύλλιον

Ο Σπάρτακος με την Χαντά ειδύλλιον επλέξανε
κι εδώ και μέρες αρκετές επίσημα τα μπλέξανε.
Φρονούν δε όσοι προσέχουνε το πράγμα ιδιαιτέρως
πως ανεπτύχθη ξαφνικά κεραυνοβόλος έρως.
Το ζεύγος θέλει ο έρως του να μείνει αφανής
αλλ' οι περί το θέατρον το πήρανε χαμπάρι.
Κι εφόσον πρόκειται για... τζαζ, μπορεί να πει κανείς
ο κόσμος το'χει... τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι

Καλλιτεχνικός Κόσμος, 30-10-1943

Πάμε πίσω στο Κάπιτολ του Πειραιά. Το θέαμα βαριετέ που παρουσίαζε το συγκρότημα Χαντά-Σπάρτακου--στο οποίο, εκτός από τη Βασίλισσα της Τζαζ Ρένα Βλαχοπούλου, συμμετείχαν επίσης η Μαρίκα Νέζερ, η Λίτσα Λαζαρίδου, ο Γιώργος Γαβριηλίδης, ο Τάκης Χατζηχρήστος, το χορευτικό ντουέτο Κώστας-Μαντελέν και ο τραγουδιστής Βάγγος Μαράς (μια σπουδαία, όπως λέγεται, φωνή, που σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα στα Δεκεμβριανά)--γνώρισε θριαμβευτική επιτυχία. Συγκεκριμένα, όπως έγραψαν τα Αθηναϊκά Νέα στις 20 Οκτωβρίου 1943, η καθημερινή είσπραξη των δυο παραστάσεών του άγγιζε τα 9 εκατομμύρια δραχμές. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η επιτυχημένη μουσική ηθογραφία των Σακελλάριου-Χαιρόπουλου Φτερό στον άνεμο--που παρουσίαζε στο θέατρο Κυβέλης ο μεγάλος "Θίασος των Άσσων" αλλά εμείς γνωρίσαμε από τον κινηματογράφο ως Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν--είχε στις 19 Οκτωβρίου είσπραξη 5.800.000 δραχμές (με τιμή εισιτηρίου 10.000 δραχμές στην πλατεία και 7.000 στον εξώστη, την ίδια εποχή που μια εφημερίδα κόστιζε 1.000 δραχμές).

Εξώφυλλο της παρτιτούρας με σκίτσο της Ηρώς Χαντά
που τότε την αποκαλούσαν "Πρωταγωνίστρια της Τζαζ"
(και όχι "Βασίλισσα της Τζαζ" όπως λανθασμένα αναφέρει η
ίδια στη συνέντευξη που θα δείτε παρακάτω).
Τη μεγάλη αυτή επιτυχία του Σπάρτακου 
που τραγούδησαν πρώτοι στο Περοκέ η Ηρώ Χαντά
και ο Κώστας Μανιατάκης μάς θύμισαν στον Λυκαβηττό
το 1984 η Ρένα με τον Σπάρτακο και τελικά ηχογραφήθηκε
για τη δισκογραφία από τη Ρένα και τον Γιάννη Βογιατζή το 1997 

Μετά το Κάπιτολ του Πειραιά, το συγκρότημα Χαντά-Σπάρτακου ξεκίνησε εμφανίσεις στο θέατρο Μοντιάλ της οδού Πανεπιστημίου--όχι όμως πάντα με την ίδια επιτυχία. Μαζί τους εμφανιζόταν σταθερά και η Ρένα Βλαχοπούλου, η οποία ετοιμαζόταν για τον δεύτερο γάμο της με τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο. Όσο για το ειδύλλιο Χαντά-Σπάρτακου, αυτό δεν κατέληξε σε γάμο, γιατί, όπως δήλωσε πολλά χρόνια αργότερα η Χαντά, δεν ήθελε να αλλάξει επώνυμο!...