Σαν σήμερα το 1945: Μια νέα ακροβάτις...

Στις 8 Αυγούστου 1945 διαβάζουμε στη στήλη "Θεατρικά Νέα" της εφημερίδας Βραδυνή:

Εις τα "Πεύκα" εμφανίζεται από προχθές, μια νέα ακροβάτις, η Άννα Βλαχοπούλου, μικροτέρα αδελφή της Ρένας Βλαχοπούλου.

Δυστυχώς, δεν έχω ως τώρα εντοπίσει περισσότερα στοιχεία για τη σταδιοδρομία της Άννας Βλαχοπούλου στα "Πεύκα" ή σε άλλα βαριετέ της Αθήνας. Πιθανώς η πρόσληψή της στα Πεύκα να οφειλόταν σε κάποιο βαθμό και στη Ρένα Βλαχοπούλου, η οποία ήταν τότε ήδη μεγάλο όνομα στην αθηναϊκή show biz, και μάλιστα στις αρχές της σεζόν είχε εμφανιστεί και η ίδια εκτάκτως για τέσσερις μέρες στο βαριετέ του Ζαππείου (η σταθερή της εργασία εκείνο το καλοκαίρι του '45 ήταν στο θέατρο Ακροπόλ), καθώς μόνιμος διευθυντής ορχήστρας των Πεύκων ήταν ο στενός της συνεργάτης Γιάννης Σπάρτακος. 

Από την εφημερίδα Βραδυνή (12-5-1945)

Υποθέτω όμως ότι η Άννα Βλαχοπούλου εγκατέλειψε σύντομα την καριέρα της ακροβάτιδας και αφοσιώθηκε στη μεγάλη της αγάπη, τη ζωγραφική. Το ζωγραφικό ταλέντο άλλωστε είχαν κληρονομήσει τόσο εκείνη όσο και ο αδελφός της Χρήστος Βλαχόπουλος από τον πατέρα τους, τον Γιάννη Βλαχόπουλο που πουλούσε ακουαρέλες στους τουρίστες της Κέρκυρας για να ζήσει τη μεγάλη του φαμίλια. Η Άννα Βλαχοπούλου σταδιοδρόμησε αργότερα ως ζωγράφος στην Αμερική με το όνομα Άννα Ντικάρλο. Έργα της (καθώς και έργα του Χρήστου Βλαχόπουλου) κοσμούσαν τους τοίχους του σπιτιού της Ρένας Βλαχοπούλου--ένα από αυτά απεικόνιζε την περίφημη βίλλα της ηθοποιού στη Δασιά της Κέρκυρας. Η Άννα Βλαχοπούλου-Ντικάρλο πέθανε στην Αμερική λίγο καιρό πριν πεθάνει η αδελφή της Ρένα.

Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε στην πάνω σειρά την Άννα Βλαχοπούλου-Ντικάρλο ανάμεσα στα αδέλφια της Μίμη και Σπύρο Βλαχόπουλο, ενώ στην κάτω σειρά η Ρένα Βλαχοπούλου κάθεται ανάμεσα στις αδελφές της Νίτσα Βλαχοπούλου-Έξαρχου και Κατίνα Βλαχοπούλου-Βαρδουλάκη. Η φωτογραφία τραβήχτηκε μάλλον στα μέσα της δεκαετίας του '90 και προέρχεται από το βιβλίο του Μάκη Δελαπόρτα Βίβα Ρένα (εκδόσεις Άγκυρα, 2002).

Φωτογραφία από το βιβλίο του Μ. Δελαπόρτα Βίβα Ρένα (εκδ. Άγκυρα, 2002)