Σάββατο 15 Αυγούστου 2020

Σαν σήμερα το 1995: Πρόσωπα της ελληνικής showbiz

Στις 15 Αυγούστου 1995 αν αγοράζατε το εκατοστό τεύχος του περιοδικού Κλικ που κυκλοφόρησε εκείνο τον μήνα, θα διαβάζατε ένα εκτενές αφιέρωμα στους Έλληνες και τις Ελληνίδες star. Μέσα από κείμενα για την ελληνική showbiz, συνεντεύξεις, αναδρομές στο παρελθόν και κριτικά κείμενα για το παρόν, το δημοσιογραφικό επιτελείο του περιοδικού παρουσίασε πρόσωπα και όψεις του φαινομένου των star. Στις κεντρικές σελίδες του τεύχους  υπήρχε το "Portfolio" με τίτλο "Το πρόσωπο της Ελληνικής Showbiz" και παρουσίαζε φωτογραφικά πορτρέτα παλιότερων και νεότερων αστέρων από τον χώρο του θεάτρου, του σινεμά, του τραγουδιού και της τηλεόρασης. 

Το αφιέρωμα επιμελήθηκαν η Σοφία Κιντή και η Αθηνά Αϊδίνη. Οι φωτογράφοι που συνεργάστηκαν για τη δουλειά αυτή ήταν οι Τάκης Διαμαντόπουλος, Bill Georgoussis, Jonathan Glynn Smith, Γιώργος Καλφαμανώλης, Vishy Mogan και Ντίνος Διαμαντόπουλος. Τις φωτογραφίες συνόδευαν κείμενα που έγραψαν η Σοφία Κιντή και ο Γιώργος Πανόπουλος καθώς και μια δήλωση της/του κάθε σταρ. 

Ανάμεσα στις/στους σταρ που φιλοξενήθηκαν στις σελίδες αυτού του "Portfolio" ήταν και η Ρένα Βλαχοπούλου. Ο Γιώργος Καλφαμανώλης τη φωτογράφισε στην κουζίνα του σπιτιού της, στην οδό Υψηλάντου, στη Βούλα. Φορώντας μια τουαλέτα του Μιχάλη Ασλάνη, η Ρένα στάθηκε μπροστά από τον πάγκο της, όπου μπορούμε να δούμε συσκευές, σκεύη, φλιτζάνια που χρησιμοποιούσε καθημερινά--και βέβαια το τασάκι με το τσιγάρο της. Είναι εξαιρετικές αυτές οι φωτογραφίες, καθώς απαθανατίζουν τις θαυμάσιες αντιθέσεις που χαρακτήριζαν τη Ρένα, η οποία ήταν ακριβώς αυτό: μια λαμπερή σταρ και ταυτόχρονα μια καθημερινή γυναίκα που το βασίλειό της είναι τόσο η δουλειά της όσο και το σπιτικό της. 

Δεν ήταν τυχαίο το ότι ο τίτλος του κειμένου που συνόδευε τις φωτογραφίες της Ρένας Βλαχοπούλου ήταν "Queen Mother". Το κείμενο ήταν το εξής:

Ένα ταλέντο Βεζούβιος με εκρήξεις γέλιου. Στην περίπτωσή της ο όρος "one woman show" μας φαίνεται ελάχιστος για τη Γυναίκα Υπερθέαμα. Το Φαινόμενο Ρένα διασχίζει τις δεκαετίες αναλλοίωτο. Είναι από τους συγγενείς μας που ευχόμαστε ο Θεός να τους έχει καλά, για να βρίσκεται πάντα δίπλα μας σαν πληθωρική Tinkerbell, με το μαγικό άγγιγμα κεφιού, αισιοδοξίας γέλιου.

Ενώ στη δήλωσή της η Ρένα Βλαχοπούλου συνόψιζε τα συναισθήματα που είχε την εποχή εκείνη:

"Έζησα 52 χρόνια στο θέατρο και θέλω την ησυχία μου πλέον. Έβλεπα πριν μια ρεκλάμα από ελληνικά νησιά και θα 'θελα να 'μουν εκεί."
 (Είχε βέβαια ζήσει 54 χρόνια στο θέατρο, αλλά... λεπτομέρειες!)

Αργότερα, ο Γιώργος Καλφαμανώλης συμπεριέλαβε άλλη μια φωτογραφία από εκείνη τη φωτογράφιση στο λεύκωμα που εξέδωσε το 2002 με τίτλο Πορτραίτα (εκδόσεις Καστανιώτης), η οποία υπήρχε και στην παλιότερη ιστοσελίδα που διατηρούσε ο φωτογράφος (η τωρινή του ιστοσελίδα περιλαμβάνει την πρόσφατη δουλειά του και μπορείτε να τη δείτε εδώ).

Φωτογραφία από την παλιότερη ιστοσελίδα
του Γιώργου Καλφαμανώλη

Πολύς κόσμος παρέλασε από εκείνο το αφιέρωμα. Σταχυολόγησα κάποιες φωτογραφίες αγαπημένων μου προσώπων (τις αναπαράγω με ερασιτεχνικό τρόπο φυσικά, αλλά σκέφτηκα ότι αυτό που έχει σημασία είναι να σας δώσω μια ιδέα από την ατμόσφαιρα εκείνου του εορταστικού τεύχους).

Για τον Ντίνο Ηλιόπουλο οι επιμελητές έγραψαν:

Ο πιο elegant, τρυφερός και brillante κωμικός μας με class. Είμαστε ευτυχισμένοι που τον έοχυμε τόσα χρόνια κοντά μας, αν και μερικές φορές σκεφτόμαστε μήπως αυτή η αγάπη μας τον εμπόδισε να ανοίξει τα φτερά του στο Χόλυγουντ που στο πρόσωπό του θα έβρισκε έναν έτοιμο λαμπερό σταρ. Η συνάντησή μας μαζί του υπήρξε η πιο συγκινητική στιγμή που μας επιφύλαξε αυτό το φωτογραφικό αφιέρωμα. Δέχτηκε να φωτογραφηθεί παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις ότι "είναι μεγάλος και τι δουλειά έχει αυτός σ' ένα νεανικό περιοδικό". "Κύριε Ηλιόπουλε, σας αγαπάμε, σας θαυμάζουμε, θα μας τιμήσετε". "Φεύγω για το εξοχικό μου, θα το σκεφτώ και θα σας τηλεφωνήσω Κυριακή στις 2.00". Κυριακή στις 2.00 ακριβώς τηλεφώνησε. Με τη δήλωσή του επέμεινε να μας ευχαριστήσει. Τιμή μας.

Και η δήλωση του Ντίνου Ηλιόπουλου: 

"Αν είχα μάθει εγκαίρως ότι κάποτε θα έβγαινε το ΚΛΙΚ, θα είχα φροντίσει να μείνω νέος".

Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης

Για τον "καλό μας άνθρωπο" Θανάση Βέγγο οι επιμελητές έγραψαν:  

Το τρυφερό alter-ego όλων των Ελλήνων. Η αστεία πλευρά της ελληνικής ψυχής που εμπεριέχει το τραγικό. Το συγκινημένο του πρόσωπο στο ντεμπούτο του στην Επίδαυρο ήταν η αντανάκλαση του κύματος αγάπης που του στέλνουμε τόσα χρόνια θεατές του, και η λαοθάλασσα στις κερκίδες μιας υπόκλισή μας μπροστά σ' έναν από τους τελευταίους των ιερών τεράτων.

 Και η δήλωση του Θανάση Βέγγου:

"Δεν κάθομαι ποτέ ακίνητος εγώ, δεν αντέχω να ποζάρω".

Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης

Τέλος, για τις "εντιμότατες φίλες μας" Άννα Παναγιωτοπούλου και Δήμητρα Παπαδοπούλου οι επιμελητές σημείωσαν: 

Γλωσσοκοπάνες και ανασφαλείς, νευρωτικές και βαρεμένες, με τσαγανό και απόλυτες, πληθωρικές και εκρηκτικές, γυναίκες με μυαλό και ταμπεραμέντο, οι δύο αυτές κυρίες παίζουν, γράφουν, ερμηνεύουν το ροκ του παρόντος μας.

Και οι δηλώσεις τους:

"Η μαμά μου, όταν με πρωτοείδε στο θέατρο, είπε: 'Εγώ της το 'λεγα να μη γίνει ηθοποιός'. Το λέει ακόμα" (Άννα Παναγιωτοπούλου).

"Άλλ' αντ' άλλα, της Παρασκευής το γάλα" (Δήμητρα Παπαδοπούλου). 

Φωτογραφία: Bill Georgoussis

Το ροκ του παρελθόντος και του παρόντος εν έτει 1995. Παντοτινό ροκ τελικά...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου