Στις 8 Ιουλίου 1978 η Πρωινή Ελευθεροτυπία δημοσίευσε μια μίνι συνέντευξη της Ρένας Βλαχοπούλου στη Βάσω Βασιλαδιώτη, με αφορμή την επίσημη πρεμιέρα της επιθεώρησης Τρίχες και τρίχες... τρίχες που είχε δοθεί το προηγούμενο βράδυ στο Δελφινάριο (περισσότερες πληροφορίες εδώ).
"Δεν έκανα παιδιά για να μείνω στο θέατρο"
Επίσημη πρώτη χθες στο "Δελφινάριο". Κόσμος, φώτα, κέφι, λουλούδια, χαμόγελα, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις. (Όταν τα ταμεία πάνε καλά, όλα πάνε καλά). Στο θερινό θέατρο του Πειραιά παρουσιάζεται η επιθεώρηση των Νικολαΐδη-Πυθαγόρα "Τρίχες και τρίχες... τρίχες", από μια αλυσίδα γνωστών ονομάτων. Κυρίαρχη μορφή στη χτεσινοβραδινή πρεμιέρα η μεγάλη του μουσικού μας θεάτρου Ρένα Βλαχοπούλου, σ' όλο της το μεγαλείο. Η πρωταγωνίστρια, που 38 τόσα χρόνια ταύτισε τη ζωή της με το μουσικό θέατρο, δίνοντας στον κόσμο τον πηγαίο, μοναδικό εαυτό της, μιλά στην "Πρωινή Ε" για την παρουσία της στην επιθεώρηση του "Δελφινάριου".
"Είναι μια δουλειά σπάνια αυτή που γίνεται εδώ. Το έργο μας είναι μια καυτή σάτιρα της εποχής, που "δεν χαρίζει κάστανα" σε κανένα. Όλος ο θίασος, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, δίνει τον καλύτερο εαυτό του και, σε μια σωστή δουλειά, ο θεατής θα έρθει και θα χειροκροτήσει σίγουρα.
--Σας πλαισιώνουν αρκετοί νέοι ηθοποιοί. Τι έχετε να πείτε γι' αυτό;
--Μ' αρέσει νάχω κοντά μου νέους ηθοποιούς. Σε μια καλή δουλειά δεν είναι απαραίτητο να είναι όλοι πρωταγωνιστές. Ο νέος ηθοποιός, μέσα από μια καλή δουλειά, βρίσκει το σωστό του δρόμο.
--Έχετε αφιερώσει μια ολόκληρη ζωή στο μουσικό θέατρο. Πιστεύετε ότι πετύχατε την πραγμάτωση των στόχων σας;
--Δεν μπορώ να πω εγώ η ίδια τι έχω δώσει ακριβώς. Η αγάπη, ο σεβασμός του κοινού και η πίστη σ' αυτό που κάνω μού δίνουν δύναμη. Το θέατρο είναι όλη μου η ζωή. Δεν έκανα παιδιά για να μην αφήσω το θέατρο. Ήταν, βέβαια, ένα σφάλμα μου που τώρα αναγνωρίζω.
--Πώς βλέπετε τα πράγματα στο χώρο του θεάτρου;
--Το θέατρο έχει ζήτηση στην Ελλάδα. Το αγαπάει ο Έλληνας. Είναι η ψυχαγωγία του. Όχι, δεν βλέπω καμιά πτώση στο θέατρο. Απλώς, υπάρχουν καλές και άσχημες παραστάσεις. Το θέατρο δεν πρέπει να κομματικοποιείται. Είναι απαράδεκτο. Οι καλλιτέχνες ανήκουν σ' όλο το λαό.
Σκηνοθέτης της παράστασης ο Φώτης Μεταξόπουλος, που έκανε παράλληλα τις χορογραφίες και χορεύει ο ίδιος με τη Νάντια Φοντάνα και το μπαλλέτο τους, θα μας πει για την Ρένα Βλαχοπούλου:
--Χαίρεσαι να χορεύεις με μια αρτίστα σαν την Ρένα. Η Ρένα ξέρει να είναι βεντέτα στη σκηνή κι όχι στις πρόβες. Αυτό σε βοηθάει, αν είσαι σκηνοθέτης, να πετύχεις πολλά πράγματα. Δεν λογαριάζεις κούραση προκειμένου να πετύχει το τέλειο. Η προσφορά της στο θέατρο είναι μεγάλη. Μπορώ να πω ότι το θέατρο τη χρειάζεται περισσότερο, απ' ό,τι εκείνη.
--Ποιο είναι το μυστικό της;
--Η Ρένα δεν παίζει, δεν προσποιείται. Όπως είναι στη σκηνή, είναι και στην πραγματικότητα.
ΒΑΣΩ ΒΑΣΙΛΑΔΙΩΤΗ
Πρωινή Ελευθεροτυπία, 8-7-1978
Δεν είμαι σίγουρος ότι μετάνιωσε τελικά που δεν απέκτησε παιδιά. Προς το τέλος της ζωής της ομολογούσε πως δεν της ταίριαζε η μητρότητα. Δεν της πήγαινε να είναι ούτε μαμά ούτε, βέβαια, γιαγιά! Πάντοτε θεία...
Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου