Σαν σήμερα το 1989: Παριζιάνα... μεταμεσονύχτια...

Στις 29 Απριλίου 1989, Μεγάλο Σάββατο, στις 2 τα ξημερώματα (δηλαδή ξημέρωμα Κυριακής του Πάσχα) η ΕΡΤ 1 πρόβαλε την Παριζιάνα με τη Ρένα Βλαχοπούλου. Δεν ήταν συνηθισμένο τότε να προβάλλεται μια ελληνική ταινία τέτοια ώρα (στις μέρες μας συμβαίνει), ενδεχομένως να ήταν και η πρώτη φορά που συνέβαινε αυτό. Βέβαια δεν ήταν ένα οποιοδήποτε βράδυ Σαββάτου, ήταν ένα εορταστικό βράδυ και ενδεχομένως οι ιθύνοντες της ΕΡΤ να πίστεψαν πως το κοινό θα έβλεπε ευχάριστα την απολαυστική ταινία της Ρένας για να... χωνέψει τη μαγειρίτσα. 

Μια από τις αφίσες της Παριζιάνας. Όπως έχουμε πει όσες αφίσες
της ταινίας έχουν εντοπιστεί έχουν τον τίτλο Παριζιάνα απ' τα Τρίκαλα... 

Ο Τύπος της εποχής βέβαια επισήμανε ότι η Παριζιάνα ήταν μια εύκολη και φτηνή λύση που γλίτωνε την ΕΡΤ από τα έξοδα ενός πασχαλινού show (αν και αμέσως μετά την Ανάσταση προβλήθηκε μια μουσική εκπομπή με τίτλο Τραγούδια αγάπης που δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήταν...): "Ποιος είδε άραγε την 'Παριζιάνα' με την Ρένα Βλαχοπούλου 2-4 το πρωί; Μη χειρότερα" έγραψε η στήλη "Το τρίτο κανάλι" των Νέων στις 4 Μαΐου, ενώ ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης αναρωτιόταν στις 28 Απριλίου "γιατί την έβαλαν στις 2 το πρωί; Την πέρασαν για θρίλερ ή για πορνό; Και να σκεφτεί κανείς πως είναι η πιο διασκεδαστική περίπτωση της ημέρας". Για την ιστορία, οι υπόλοιπες ταινίες του Μεγάλου Σαββάτου ήταν το Θα σε κάνω βασίλισσα με Βέγγο-Κωνσταντάρα-Λινάρδου, το Μέχρι χτες ήμαστε ξένοι με Ρίτσαρντ Γκιρ-Βανέσα Ρεντγκρέιβ αλλά και η Μελωδία του Νότου, η πρώτη ταινία στην οποία ο Ντίσνεϊ συνδύασε ηθοποιούς και κινούμενα σχέδια (τεχνική που απογείωσε αργότερα με τη Μαίρη Πόππινς)--μια ταινία που δεν προβάλλεται πια (και δεν κυκλοφορεί ούτε σε DVD) γιατί περιέχει στερεοτυπικές εικόνες για τους αφροαμερικανούς/τις αφροαμερικανίδες...

Η κριτική του Τιμογιαννάκη για την Παριζιάνα ανέφερε τα εξής:

Υπέροχη μουσική κωμωδία του  Γιάννη Δαλιανίδη με ρεσιτάλ της Ρένας Βλαχοπούλου σε μία από τις καλύτερες στιγμές της. Το τραγούδι "Μη γίνετε μοδίστρες" και η σκηνή της δεξίωσης που καταφθάνει ο πραγματικός ιδιοκτήτης της βίλας είναι πια κλασικές. Άσχετο αν οι θεωρητικοί του ελληνικού κινηματογράφου δεν καταπιάνονται με αυτά.

Τα Νέα, 28-4-1989

Ευτυχώς οι εποχές άλλαξαν και οι θεωρητικοί του ελληνικού κινηματογράφου καταπιάνονται και με αυτές τις ταινίες! Σημειώνω, για την ιστορία και πάλι, ότι η προηγούμενη προβολή της Παριζιάνας από την κρατική τηλεόραση είχε γίνει τον Ιούνιο του 1985. Δεν ήταν δηλαδή και τόσο συχνές οι προβολές των ταινιών, παρόλο που ήδη τότε λεγόταν ότι οι ταινίες ήταν χιλιοπαιγμένες και ο κόσμος τις βαριόταν πλέον. Πού να ήξεραν όσες/-οι το έλεγαν αυτό τι θα γινόταν λίγο αργότερα, με τον ερχομό της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Τέλος, επίσης για την ιστορία, να αναφέρω πως η επόμενη μεταμεσονύχτια προβολή ταινίας της Ρένας Βλαχοπούλου καταγράφεται την άνοιξη του 1998, όταν ο ANT1 πρόβαλε τις Πρωτευουσιάνικες Περιπέτειες (η δεύτερη τηλεοπτική προβολή τους στη... νεότερη εποχή) ένα ξημέρωμα Παρασκευής, την ώρα που είχε αρχικά ανακοινώσει ότι θα πρόβαλλε την παράσταση του Βυσσινόκηπου με την Κάτια Δανδουλάκη (ή μήπως ήταν ο Γλάρος--συγχωρήστε τον Rena Fan για αυτό το κενό της μνήμης του...).

Η παρούσα ανάρτηση, όπως και όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας. Είναι υποχρεωτική η ρητή αναφορά στο ιστολόγιο, όταν χρησιμοποιείται υλικό από τις αναρτήσεις του.