Στις 12 Ιανουαρίου 1977 η Καθημερινή δημοσίευσε την κριτική του Στάθη Δρομάζου για την επιθεώρηση Ευτυχέστα κι άσ'τα που παιζόταν στο θέατρο Βέμπο από τις 6 Νοεμβρίου με πρωταγωνίστρια τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Επιθεώρηση στο Βέμπο
ΤΩΝ Κ. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΑ
Μουσική: Ζακ Ιακωβίδη. Σκηνοθεσία-χορογραφία: Φώτη Μεταξόπουλου.
Σκηνικά-κοστούμια: Νίκου Πετρόπουλου
ΤΟΥ ΣΤ. ΙΩ. ΔΡΟΜΑΖΟΥ
Τόσο η συγγραφική δυάδα όσο και ο θεατρικός παραγωγός Β. Λιβαδάς, όλο και κάποια έκπληξη μας επιφυλάσσουν κάθε "σαιζόν" με την Επιθεώρηση. Τόσο που ίσως πιστέψουμε πως το λαϊκό αυτό είδος θεάτρου πάει να ξαναβρή το σκηνικό του δρόμο. Τα κείμενα γενικά από καλά ως πολύ καλά και η εκτέλεση πολλές φορές δημιουργική. Με κύριο άξονα την πολιτική σάτιρα ξεσηκώνουν στη σκηνή ό,τι απασχολεί το κοινό, μη παραμελώντας ούτε τα καθημερινά. Ισοζυγισμένη η επιθεώρηση σε ενδιαφέροντα νούμερα, ντυμένα με οικεία μουσική, στηρίζεται όχι μόνο στους νουμερίστες, αλλά και σε συλλογικώτερη ερμηνεία.
Το αθυρόστομο λεξιλόγιο της καθημερινής μας ζωής, περασμένο στην καλλιτεχνική φόρμα, διασκεδάζει παρά ενοχλεί. Το σύνολο των ηθοποιών, ανδρών και γυναικών, διαλεγμένο, ξέρει να σταθή σ' έναν νουμερίστα ή να πλαισιώση μια εντυπωσιακή πασαρέλλα. Πρέπει να τη δήτε.
Το ωραιότερο νούμερο με τη δημιουργικώτερη ερμηνεία είναι ο "πεθαμένος" με τον Χρόνη Εξαρχάκο. Ο λαμπρός ηθοποιός ξαναφέρνει στο σανίδι το γνήσιο επιθεωρησιακό παίξιμο, μ' έναν ανανεωμένο τύπο "αφελούς" και δήθεν άσχετου Ρωμιού. Σάτιρα πολιτική (ακόμα και εθνική), σάτιρα ηθών, ξεσηκώνει όλα τα βάσανα του Ρωμιού, που μόνον όταν είναι πεθαμένος είναι... ευτυχισμένος. Με διαρκή αυτοσχεδιασμό, με εκφραστικώτατες "μούτες", μ' ένα λόγο που η σαφήνειά του μπερδεύεται με το κωμικό ακατάληπτο, στέκεται μοναδικός ερμηνευτής, σκορπώντας πηγαίο γέλιο. Δίπλα του δίνει θαυμάσιες "πάσες" ο καλός Ντάνος Λυγίζος. Η Ρένα Βλαχοπούλου, κυρίαρχη του επιθεωρησιακού στυλ, στο νούμερο "Η Ρένα του Πεζικού", διακωμώδησε τη στράτευση των γυναικών με σπαρταριστή δεξιοτεχνία. Ο Β. Τσιβιλίκας στο νούμερο "Προσευχή στον Καραμανλάχ", όπου η πολιτική σάτιρα γλιστράει σαν χέλι προς όλες τις κατευθύνσεις και η αντιαμερικανική βρίσκει απήχηση στο κοινό, υπήρξε ένας λαμπρός βιρτουόζος, που έπαιζε σαν σωστός ηθοποιός μ' όλο του το κορμί. Ο Ντάνος Λυγίζος, στο "Χαζοκούτι και χαζοκουταμάρες", έδωσε κωμικές μιμήσεις μεγάλων και... μικρών ανδρών. Ο Γιάννης Βογιατζής στη "Βίλλα... Ψωροκώσταινα", έδωσε με πολλή τόλμη την... ιστορική μας σάτιρα.
Η εκμετάλλευση των λαϊκών παροιμιών από τους συγγραφείς στο νούμερο αυτό υπήρξε επιθεωρησιακό επίτευγμα. Η Άννα Παϊτατζή, που ξαφνικά βρέθηκε στην επιθεώρηση, έπαιξε με αέρα το νούμερό της και σιγοντάρησε στο "Νυφικό κρεβάτι" (Ν. Τσούκας-Χ. Φιδάνη), που ήταν μάλλον από τα συνηθισμένα. Στο χορευτικό παρουσιάστηκε ένα καλογυμνασμένο και καλαίσθητο μπαλλέτο, όπου ο Φώτης Μεταξόπουλος--με παρτεναίρ τη Ν. Φοντάνα--έδειξε πόσο ευαίσθητος χορευτής είναι και χορογράφος που πολλές φορές εντυπωσιάζει.
Θαυμάσια ήταν όλα τα σκηνικά και τα κοστούμια. Το κοστούμια, τόσο στο άνοιγμα όσο και στην πασαρέλλα, δημιούργησαν καλαίσθητη εμφάνιση, αν και κατά τη γνώμη μας η επιθεώρηση μπορεί να ζήση και χωρίς το "σόου". Ο Γιάννης Πάριος, με το τραγούδι του, δεν μπορεί, νομίζουμε, να κρατήση ολόκληρο δεύτερο μέρος, παρά τις αλλεπάλληλες σκηνογραφίες και την έντονη προβολή, που ήταν αντίθετη προς το υπόλοιπο καλλιτεχνικό ήθος της παράστασης.
Καθημερινή, 12-1-1977
 |
| Διαφημιστικά κλισέ για την πρεμιέρα της επιθεώρησης Ευτυχέστα κι άσ'τα στα Νέα Ξεχωριστά πλαίσια με φωτογραφία για τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Γιάννη Πάριο |
Είναι εντυπωσιακό πάντως ότι, παρόλο που ο Δρομάζος γράφει ότι η αθυροστομία της παράστασης δεν ενοχλεί, αλλά διασκεδάζει, δεν αναφέρει πουθενά στην κριτική τον τίτλο της παράστασης. Αντίθετα, ο Αλκιβιάδης Μαργαρίτης, στη δική του κριτική που δημοσίευσαν Τα Νέα δυο μήνες μετά, αναφέρει τον τίτλο και κατηγορεί τους συγγραφείς για χυδαιολογία... Επίσης αξίζει να σημειωθεί η διαφορετική άποψη που έχει για τις ερμηνείες της Άννας Παϊταζή και της Ρένας Βλαχοπούλου.
"Ευτυχέστα κι άστα"
ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΕΜΠΟ
Γράφει ο ΑΛΚ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Και η επιθεώρηση του θεάτρου "Βέμπο" θα μπορούσε να καταταχθή στις πιο πετυχημένες, εάν οι κ.κ. Κώστας Νικολαΐδης και Πυθαγόρας δεν είχαν παρασυρθή σε αρκετή χυδαιολογία, που τα τελευταία χρόνια είχε περιορισθή, ενίοτε και εξαφανισθή. Διότι η επιθεώρηση "Ευτυχέστα κι άστα" έχει πολλά τα έξυπνα και μεγάλης σατιρικής ευθυβολίας νούμερα. Αλλά και μερικών μετρίων γίνεται η αξιοποίηση χάρις σε μια λαμπρή ερμηνεία των ηθοποιών. Μόνον της κ. Άννας Παϊτατζή η παρουσία δεν προσθέτει τίποτε, ενώ ήταν πολύ χρήσιμη στο θέατρο πρόζας. Στην επιτυχία της παραστάσεως ασφαλώς συνέβαλαν η σκηνοθεσία και τα χορευτικά--με την συμμετοχή της κ. Νάντιας Φοντάνα--του κ. Φώτη Μεταξόπουλου καθώς και τα σκηνικά και οι ενδυμασίες του κ. Νίκου Πετρόπουλου. Ο κ. Ντάνος Λυγίζος παίζει με την συνηθισμένη του άνεση στο "Χαζοκούτι και χαζοκουταμάρες", όπως και στον "Πεθαμένο", όπου κυρίως προβάλλεται με μια αριστοτεχνική ερμηνεία ο κ. Χρόνης Εξαρχάκος. Μεγάλης δεξιοτεχνίας δείγμα είναι και το παίξιμο των κ.κ. Γιάννη Βογιατζή, Βασίλη Τσιβιλίκα, Νίκου Τσούκα και Εξαρχάκου στο "Παρανοϊκό μπλα-μπλα". Η κ. Ρένα Βλαχοπούλου, παρ' όλη την πείρα της, δεν σώζει το νούμερο "Η Ρένα του... πεζικού", ένα από τα πιο ανούσια αυτού του θεάματος. Εξυπηρετική, όπως πάντοτε, η μουσική του κ. Ζακ Ιακωβίδη.
Τα Νέα, 17-3-1977
 |
| Η Ρένα Βλαχοπούλου και τα γυναικεία στελέχη του θιάσου προβάρουν το νούμερο Η Ρένα του Πεζικού, ένα... prequel των Φανταρίνων... Φωτογραφία από το πρόγραμμα της παράστασης Ευτυχέστα κι άσ'τα |
 |
| Η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Χρόνης Εξαρχάκος προβάρουν την έναρξη της επιθεώρησης Ευτυχέστα κι άσ'τα Η συνύπαρξη των δύο κωμικών στη σκηνή πρέπει να ήταν συναρπαστική.. Φωτογραφία από το πρόγραμμα του έργου |
Πάντως, ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις του Αλκ. Μαργαρίτη, η συνεργασία της Ρένας Βλαχοπούλου με τις θεατρικές επιχειρήσεις του Βαγγέλη Λιβαδά για τρεις συνεχόμενες σεζόν (χειμ. 1975-76, καλοκ. 1976 και χειμ. 1976-77) ήταν από τις ευτυχέστερες στιγμές της καριέρας της (αντίθετα από... τον τίτλο της επιθεώρησης της σεζόν 1976-77). Και βέβαια η συνύπαρξή της με τον Γιάννη Πάριο στη σκηνή του θεάτρου Βέμπο, από την οποία μας έχουν μείνει δυστυχώς μόνο... φωτογραφίες, πρέπει να ήταν μαγική...
 |
| Ρένα Βλαχοπούλου και Γιάννης Πάριος στη σκηνή του θεάτρου Βέμπο Φωτογραφία από το βιβλίο του Μάκη Δελαπόρτα Βίβα Ρένα (εκδ. Άγκυρα, 2002) |
 |
| Γιάννης Πάριος και Ρένα Βλαχοπούλου στα παρασκήνια του θέατρου Βέμπο |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου