Σαν σήμερα το 1976: Μια Αθηναία στην Αθήνα

Στις 17 Ιανουαρίου 1976 προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο της πρώτης τηλεοπτικής σειράς της Ρένας Βλαχοπούλου Μια Αθηναία στην Αθήνα σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Η σειρά διαφημίστηκε αρκετά από την ΕΡΤ (γνωστή τότε και ως "κανάλι 11", ενώ η τότε ΥΕΝΕΔ ήταν το "κανάλι 5"). Η ανακοίνωση της επικείμενης εμφάνισης της Ρένας σε σίριαλ είχε γίνει το φθινόπωρο του '75 και τα επεισόδια άρχισαν να γυρίζονται τον Δεκέμβριο. 

Η Ρένα Βλαχοπούλου... πίσω από την κάμερα
Φωτογραφία από τα γυρίσματα της σειράς
Μια Αθηναία στην Αθήνα

Λίγο πριν την προβολή του πρώτου επεισοδίου ο Αλέκος Σακελλάριος και η Ρένα Βλαχοπούλου μίλησαν για τη συνεργασία τους στον "Τηλεοπτικό" στο "σαλόνι" του Οικογενειακού Θησαυρού (το περιοδικό χάρισε στη Ρένα ένα από τα σχετικά σπάνια εξώφυλλά της--μια επεξεργασία της αφίσας από την τουρνέ που έκανε με τον θίασό της με το έργο Παπαδόπουλος και CIA...). Ας δούμε πρώτα την κουβέντα του συντάκτη με τον δημιουργό της σειράς.

Το εξώφυλλο του Θησαυρού που πρόβαλε τη σειρά
Μια Αθηναία στην Αθήνα
χρησιμοποιώντας την αφίσα του έργου Παπαδόπουλος και CIA
στην οποία προστέθηκε ο Μπαμ,
το σκυλάκι του Αλέκου Σακελλάριου

--Το "Μια Αθηναία στην Αθήνα είναι νομίζω εντελώς διαφορετικό απ' όλες τις άλλες εύθυμες εκπομπές αυτού του είδους.

--Και τι θα κάνη η Ρένα Βλαχοπούλου;

--Μα φυσικά την Αθηναία.

--Θα είναι αυτοτελή τα κομμάτια ή θα είναι εκπομπή με συνέχειες;

--Και τα δύο.

--Δηλαδή;

--Δηλαδή, ενώ η πρωταγωνίστρια και το περιβάλλον της θα είναι πάντοτε το ίδιο, κάθε επεισόδιο θα είναι ανεξάρτητο. Γι' αυτούς, δηλαδή, που θα παρακολουθούν τακτικά την εκπομπή, θα είναι μια εκπομπή συνεχείας, ένα "σήριαλ" ας πούμε. Το κάθε επεισόδιο όμως θα είναι τόσο ανεξάρτητο, τόσο ολοκληρωμένο--σαν μια μικρή κωμωδία--που θα μπορή να το παρακολουθήση ο καθένας και να το χαρή, χωρίς να υπάρχη λόγος να ξέρη τα προηγούμενα.

--Θα μπορούσατε να μας πήτε μερικές λεπτομέρειες;

--Ευχαρίστως. Η Ρένα Βλαχοπούλου είναι μια εύθυμη ζωντοχήρα, οικονομικώς ανεξάρτητη, που ζει με το σκυλάκι της σ' ένα διαμέρισμα μιας αθηναϊκής πολυκατοικίας. Δύο είναι οι αδυναμίες της: Το σκυλάκι της κι ο χαραμοφάης ανηψιός της που κάθε τόσο γίνεται η αιτία να μπλεχτή η θεία του σ' ένα σωρό εύθυμες περιπέτειες. Την Ρένα την καλοβλέπει κι ένας γείτονας. Ένας αξιοπρεπής κύριος--τον ρόλο θα τον κάνη ο Γιάννης Μιχαλόπουλος--ζωντοχήρος κι αυτός που η μόνη του διαφωνία με την κ. Ρένα είναι το σκυλί. Ο κ. Σκορδίλης--αυτό είναι το όνομα του ηλικιωμένου θαυμαστή της κ. Ρένας--έχει πληροφορηθή με φρίκη ότι η Ρένα αφήνει το σκυλί να κοιμάται στο κρεββάτι της. Κι αυτός κυρίως είναι ο λόγος που τον κάνει να διστάζη να της προτείνη να χορέψουνε τον χορό του Ησαΐα. "Ο σκοπός του γάμου--όπως υποστηρίζει ο κ. Σκορδίλης--είναι να κάνη ένα ανδρόγυνο παιδιά κι όχι... εχινόκοκκους". Η κ. Ρένα όμως έχει τέτοια λατρεία στο σκυλάκι της, που τίποτα δεν είναι ικανό να την κάνη να το αποχωριστή. Αφού μια φορά που το χάνει--κι αυτό είναι ένα από τα επεισόδια--αναστατώνει την Αθήνα για να το βρη. Σ' αυτό το επεισόδιο παίζουν παραπάνω από διακόσια... σκυλιά!

--Και πού τα βρήκατε τόσα σκυλιά;

--Α, αυτό είναι άλλη ιστορία.

--Και τι διαρκείας θα είναι η εκπομπή;

--Θα κρατάη σαρανταπέντε λεπτά. Θα είναι, δηλαδή, μια πλήρης κωμωδία, που άλλοτε θα είναι κωμωδία πρόζας κι άλλοτε μουσική. Αλλά όταν θα είναι μουσική κωμωδία θα είναι τις πιο πολλές φορές με πρωτότυπη μουσική, με καινούργια δηλαδή τραγούδια, που θα γράφη ειδικά για την εκπομπή ο μαέστρος μας Λυκούργος Μαρκέας.

--Μια και μιλήσαμε για τον Λυκούργο Μαρκέα, ποιοι άλλοι θα συνεργάζονται στην εκπομπή σας;

--Μα όλο το ελληνικό θέατρο! Θα έχουν τόση ποικιλία τα επεισόδια, που θα χρειασθή να παρελάσουν από την μικρή οθόνη της ΕΡΤ ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξη το θέατρό μας. Την σκηνογραφία θα την κάνουν ο Τάκης κι ο Πωλ Νικολαΐδης. Την τηλεοπτική διεύθυνσι θα την έχη ο Μιχάλης Μουζάς, με τον οποίο συνεργάζομαι ήδη στην "Παλιά επιθεώρησι". Τις κινηματογραφικές λήψεις--γιατί η εκπομπή θα έχη κινηματογραφημένες σκηνές--τις έχει αναλάβει ο Απόστολος Μιχαλάκης, την μουσική επιμέλεια ο Ζακ Μεναχέμ και την διεύθυνσι παραγωγής η γυναίκα μου [Σημείωση του Rena Fan: φυσικά η Νίκη Λινάρδου που τότε είχε αποσυρθεί από την ηθοποιία και μάθαινε τα μυστικά της τηλεοπτικής παραγωγής στην οποία θα αφοσιωνόταν τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια].

Από τον Οικογενειακό Θησαυρό

--Τι άλλο θα θέλατε να προσθέσετε γι' αυτή την καινούργια εκπομπή;

--Πρώτα-πρώτα, ότι είμαι ενθουσιασμένος, όπως πάντοτε, με την Ρένα Βλαχοπούλου. Και δεν είναι μόνο το ταλέντο της, ο τρομερός αυθορμητισμός της, εκείνο που μ' ενθουσιάζει είναι, προ πάντων, η ευσυνειδησία της και η εργατικότητά της. Πολύ λίγοι είναι οι ηθοποιοί που έχουνε το κουράγιο και το κέφι να δουλεύουν όπως δουλεύει η Βλαχοπούλου.

--Κι η Βλαχοπούλου; Είναι κι αυτή το ίδιο ενθουσιασμένη μαζί σας;

--Φαντάζομαι ναι... Τα τρία πρώτα επεισόδια που της διάβασα τής κάνανε τόσο κέφι που τα έμαθε αμέσως. Έχω ακόμη στο συρτάρι μου δύο επεισόδια που τα γράψανε δύο εκλεκτοί συνάδελφοι, ο Πολύβιος Βασιλειάδης κι ο Λάκης Μιχαηλίδης.

--Θα γράψουνε κι άλλοι δηλ. εκτός από σας;

--Βεβαίως. Δεν θα ήθελα με κανένα τρόπο να πέση η εκπομπή από συγγραφική κόπωσι. Και είναι μοιραίο να κουράζεται ένας συγγραφέας, που είναι υποχρεωμένος να γράψη ένα ολόκληρο έργο--γιατί ένα ολόκληρο έργο είναι τα 45 λεπτά--κάθε εβδομάδα. Έτσι παρακάλεσα μερικούς εκλεκτούς συναδέλφους να μου κάνουν τη χαρά και την τιμή να συνεργασθούνε μαζί μου. Μου υποσχέθηκαν και περιμένω την συνεργασία τους, εκτός από τον Βασιλειάδη και τον Μιχαηλίδη, ο Γιώργος Λαζαρίδης, ο Στέφανος Σακελλάρης κι ο [Ναπολέων] Ελευθερίου. Φιλοδοξώ αυτή η εκπομπή ν' αποκτήση σύντομα μεγάλη ακροαματικότητα. Και τα ονόματα της Ρένας Βλαχοπούλου και των συνεργατών μου είναι μια εγγύησις.

Λίγο πολύ τα ίδια δήλωσε ο Σακελλάριος και στη Ραδιοτηλεόραση αλλά και στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο που πήρε μια μίνι συνέντευξη από τον σκηνοθέτη και το πρωταγωνιστικό δίδυμο (και μπορείτε να τη δείτε στο αρχείο της ΕΡΤ). Ας δούμε όμως πώς παρουσίασε ο Τηλεοπτικός τη Ρένα πριν παραθέσει τον διάλογό τους.

[Α]ναμφισβήτητα η Ρένα παραμένει νέα και αειθαλής, αφού κατώρθωσε να σπάση το φράγμα του χρόνου. Γιατί ό,τι και να πούμε, κατά το γνωστό άσμα "Τα λόγια είναι περιττά", είναι οπωσδήποτε έξω από κάθε πραγματικότητα εάν και ο πιο δύσπιστος Θωμάς δεν την δει, δεν την απολαύση και δεν την θαυμάση σαν γυναίκα, άνθρωπο και ηθοποιό στο θέατρο Βέμπο που εκτός από τα γνωστά της προσόντα, δείχνει και τόσα άλλα. Φερ' ειπείν, στην θεατρική αυτή επιτυχία, που έχει τον τίτλο "ΤΣΑΤΟΙ-ΜΠΙΤΣΙΟΙ-ΚΩΤΣΟΙ", η Ρένα Βλαχοπούλου στα χέρια του χορευτή Μεταξόπουλου εκτινάσσεται στον αέρα, υποβάλλεται σε αεροπλανικές φιγούρες και ενώ οι θεαταί περιμένουν, κατά το δη λεγόμενον, η Ρένα "να σκάση σαν καρπούζι", την βλέπουν, την χαίρονται και την χειροκροτούν.

Εισβολή λοιπόν στο καμαρίνι της

--Καλησπέρα σας κυρία Ρένα.

--Σπέρα, πετάει εκείνη, αλλά καθώς μας αντικρύζει τινάζεται σαν ελατήριο και μας αγκαλιάζει. Κάνει σαν μικρό παιδί.

--Είδατε παράστασι; Αλήθεια, πέστε μου, σας άρεσα, σας άρεσα;

--Πριν σου απαντήσω θέλω μια δική σου απάντησι. Πότε γεννήθηκες, αλήθεια;

--Μα νομίζω το 6.

--Δηλαδή το 26, το 36, το 46;

--Πάρε όποιο θέλεις βρε αδελφέ. Είπα το 6 ή άλλως πω 6Χ6=36 τρεις και το λουρί της μάνας που λένε. Τώρα δος μου την απάντησι.

--Ομολογώ...

--Ορκίζεσαι;

--Ομνύω ότι είσαι και παραμένεις ανεπανάληπτη.

--Να σε φιλήσω τζόγια μου.

Και πριν προλάβουμε να αντιδράσουμε δεχόμαστε ένα εκρηκτικό φιλί από την δυναμική Ρένα Βλαχοπούλου.

--Αλήθεια, Ρένα, μήπως μπορείς να μας μιλήσης για το πρώτο σίριαλ που γυρίζεις τώρα με τον Αλέκο Σακελλάριο;

--Δεν τ' αφήνεις αυτά μέρες που 'ναι και να παίξουμε κανένα κουμκανάκι;

--Να το παίξουμε μετά. Πες μας τις εντυπώσεις σου όμως.

--Φίλε μου, όταν ένα σήριαλ το γράφει ο Σακελλάριος, κατά κανόνα δεν μπορεί να μην είναι πετυχημένο. Είναι ένα πολύ όμορφο, χαρούμενο σήριαλ με διαρκώς εναλλασσόμενα ταμπλώ, που το καθένα είναι σχετικό και άσχετο με το άλλο, που το ερμηνεύουν νέα παιδιά και κοπελλίτσες με πρώτη κοπελλίτσα εμένα, και μας κλείνει το μάτι, και συμπρωταγωνιστή μου ένα πανέξυπνο σκυλάκι.

--Με τον άντρα σου πώς τα πας;

--Απορώ πώς δεν με βαρέθηκε ακόμη;

--Τι δουλειά κάνει;

--Την πιο κατάλληλη για το αντρόγυνο. Πουλάει πορσελάνες και υαλικά.

--Όπερ τα σπάζεις;

--Προ ημερών τάκανα λίμπα καθώς μαλώσαμε, αλλά εκείνος φαίνεται δεν μασάει, γιατί ενώ εγώ "έσπαζα", εκείνος γελούσε;

--Πες μας κάτι για τον συμπρωταγωνιστή σου;

--Ρωτήστε τον Σακελλάριο. Σ' αυτόν ανήκει ο παρτεναίρ μου και αυτός εισπράττει τα λεφτά του μεριδίου του...

Ταύτα έλεξε και είπε η αμίμητη και η οπωσδήποτε ανεπανάληπτη Ρένα Βλαχοπούλου, η γυναίκα μπρος στην οποία ο χρόνος περνάει δίχως καν να την αγγίζει.

Ο ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ

Οικογενειακός Θησαυρός, 6-1-1976

Η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Μπαμ

Μπορεί η Ρένα να απέφευγε να επικεντρωθεί στο σίριαλ μιλώντας με τον συντάκτη του Θησαυρού, αλλά στη Βραδυνή αποκάλυψε τα αισθήματά της για την καινούρια της πρεμιέρα.

Αισθάνομαι τρακ

"Έχω το ίδιο τρακ όπως και τότε που έκανα τα πρώτα μου βήματα στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο". Αυτό μας είπε χθες βράδυ η Ρένα Βλαχοπούλου, που από σήμερα και κάθε Σάββατο στις 8.15μ.μ. θα γίνεται "Μια Αθηναία στην Αθήνα" προς χάριν των τηλεθεατών της ΕΡΤ. Και η πολυτάλαντη ηθοποιός συνεχίζει: "Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά, όμως η τελευταία λέξι μένει για τον αδέκαστο κριτή, το μεγάλο κοινό. Πάντως, είναι τόσο απεριόριστη η εμπιστοσύνη μου στον Αλέκο Σακελλάριο και τους άλλους συνεργάτες της 'Αθηναίας' που με γεμίζει αισιοδοξία".

Στο αποψινό επεισόδιο, όπως πληροφορούμεθα, η Ρένα Βλαχοπούλου θα μυηθή στην "αργκό" συνοδεία λαϊκών τραγουδιών και άλλων τύπων απροόπτων και διασκεδαστικών.

Βραδυνή, 17-1-1976

Η προετοιμασία και η πρεμιέρα της σειράς Μια Αθηναία στην Αθήνα συνέπεσε με μια περίοδο μεγάλων αλλαγών στην κρατική τηλεόραση. Στο τέλος του 1975 το ΕΙΡΤ μετονομάστηκε σε ΕΡΤ. Νέος διευθυντής της ήταν ο Γιάννης Λάμψας και συνεργάτες του οι σκηνοθέτες Ροβήρος Μανθούλης και Φώτης Μεσθεναίος. Η νέα διοίκηση ανήγγειλε σειρά αλλαγών στο πρόγραμμα και διακοπή παλιών εκπομπών. Στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1976 ο Λάμψας ανακοίνωσε πως τέσσερις νέες εκπομπές προστίθενται στο πρόγραμμα, ανάμεσά τους το σίριαλ Μια Αθηναία στην Αθήνα με τη Ρένα Βλαχοπούλου και η εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού Είδωλα που θα παρουσίαζε δημοφιλείς προσωπικότητες του χθες και το σήμερα--ανάμεσά τους τη Σοφία Βέμπο, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Τόλη Βοσκόπουλο. Διαβάζουμε στο Βήμα (8-1-1976):  "Την Απογοήτευση που δοκίμασαν, με την αναγγελία αυτή, οι αντιπρόσωποι του Τύπου, έσπευσε να μειώσει ο κ. Λάμψας, τονίζοντας ότι και οι εκπομπές αυτές αποτελούν 'μεταβατική λύση, λύση ανάγκης', μέχρις ότου πραγματοποιηθή ο βασικός προγραμματισμός". 

Η Ρένα Βλαχοπούλου και η Ευαγγελία Σαμιωτάκη
στη σειρά Μια Αθηναία στην Αθήνα
Φωτογραφία από την Εγκυκλοπαίδεια της Ελληνικής Τηλεόρασης
(ηλεκτρονική έκδοση του Έθνους)
Τα ονόματα των ηθοποιών που εμφανίστηκαν στη σειρά
καθώς και πληροφορίες για αρκετά από τα επεισόδια
υπάρχουν στο σχετικό λήμμα στη retrodb.gr

Έμοιαζε λοιπόν να είναι φορτωμένη με επιπλέον ευθύνες η καινούρια σειρά και οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί ήταν μεγάλες. Δυστυχώς όμως η Κριτική απογοητεύτηκε. Η μόνη θετική γνώμη εκφράστηκε στη Βραδυνή, (και εκεί όχι εντελώς ανεπιφύλακτα):

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Ήταν αυτό που περιμέναμε: Μια καλογυρισμένη και διασκεδαστική, μια απολαυστική και "ρέουσα" εκπομπή. 

Φυσικά μιλάμε για την εκπομπή "Μια Αθηναία στην Αθήνα" του Αλέκου Σακελλάριου που έκανε γενέθλια το Σαββατόβραδο με πρωταγωνίστρια την Νο. 1  ηθοποιό του Μουσικού Θεάτρου, την πολυτάλαντη Ρένα Βλαχοπούλου. 

Ήταν μια εκπομπή που είχε τη σφραγίδα του πολύπτυχου ταλέντου της. Η Ρένα μάς έκανε και γελάσαμε, μας χόρεψε, μας τραγούδησε--και τι δεν έκανε η αφιλότιμη. Πλάι της εξαίρετος ο κυριολεκτικά αγνώριστος Δημήτρης Νικολαΐδης [Σημείωση του Rena Fan: φορούσε περούκα...] και πολύ καλοί στους σύντομους ρόλους τους η Ελένη Ροδά, η Βίνα Ασίκη, η Ευαγγελία Σαμιωτάκη, ο Γιώργος Σούνης, ο Μιχάλης Μόσιος, ο Δημήτρης Κοντολάζος. Αν ήταν περισσότερη Ρένα και λιγότερα τα θορυβώδη σπασίματα και τραγούδια...

Βραδυνή, 19-1-1976

Ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος συζητά με τη Ρένα Βλαχοπούλου, τον Αλέκο Σακελλάριο
και τον Γιάννη Μιχαλόπουλο για το σίριαλ Μια Αθηναία στην Αθήνα.
Από την εκπομπή Ρεπόρτερς και την ιστοσελίδα της ΕΡΤ

Ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος έγραψε στην Ελευθεροτυπία

Βλέποντας το πρώτο επεισόδιο της Ρένας Βλαχοπούλου "Μια Αθηναία στην Αθήνα", κατάλαβα πόσο δεξιοτέχνης είναι ο Αλέκος Σακελλάριος που με ελάχιστα χειρόγραφα κείμενο γέμισε ένα ολόκληρο 45λεπτο που δεν τολμούν να παραγεμίσουν ούτε οι συγγραφείς της Λούσιλ Μπωλ που εναλλάσσονται κάθε βδομάδα κι όμως της δίνουνε μόνο 26 λεπτά, μ' ένα μεστό-σφιχτό κείμενο, που δεν σ' αφήνει ν' αναπνεύσης από τα συνεχή γέλια. Εδώ έγινε το αντίθετο. Δυο τραγούδια του Κοντολάζου, ένα τραγούδι της Ροδά, μερικά ζεϊμπέκικα και σπασίματα πιάτων στην πίστα και κάμποσες κινηματογραφημένες σφήνες και η Ρένα ανάπνεε τόσο, που έπαυε το σόου να είναι δικό της, έστω κι αν μας το υπενθύμιζαν οι κάμερες με διάφορα εφφέ... Έμοιαζε με μια βραδιά στα μπουζούκια, που παρεμπιπτόντως την βάλανε κι εκείνη να πη ένα τραγουδάκι... Μάθαμε ότι στις προσεχείς αυτοτελείς ιστορίες υπάρχει περισσότερο κείμενο, αρκετοί ηθοποιοί και πολλά σκυλιά... Ίσως τα γαυγίσματά τους να ξυπνήσουν όλους όσους αγαπούν την τηλεόρασή μας που βρίσκεται σε χειμερία νάρκη.

Ελευθεροτυπία, 19-1-1976

Ποιος ξέρει σε τι να χρησίμευε αυτός ο πίνακας...
Η Ρένα Βλαχοπούλου στα γυρίσματα της σειράς
Μια Αθηναία στην Αθήνα

Η Μαρία Παπαδοπούλου στα Νέα, αφού έγραψε αρνητικά σχόλια για την εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού, συνέχισε με την Αθηναία:

Την επομένη ο θαυμαστός κόσμος της ΕΡΤ συμπληρώνεται με το διδακτικό σήριαλ που φέρει τον τίτλο "Μια Αθηναία στην Αθήνα" και όπου μαθαίνουμε πώς ένας νέος τα "τσακώνει" από την θεία του Ρένα Βλαχοπούλου... Ταυτόχρονα διδασκόμεθα την μάγκικη αργκό του τύπου "σακουλεύτηκες" κ.ά. Η συνταγή γνωστή: Δυο λόγια κείμενο και ανάμεσα πάμπολλα ανόητα τραγούδια.

Τα Νέα, 19-1-1976

Στο Βήμα (20-1-1976) ο Δέκτης γράφει ότι δεν εξεπλάγη καθόλου με το περιεχόμενο του πρώτου επεισοδίου της Αθηναίας, αφού σε αυτό βρήκε όσα, κατά τη γνώμη του, χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο, και χειρότερο, ποσοστό των ελληνικών ταινιών της δεκαετίας 1960-1970: "χυδαιότητα στη γλώσσα, στη σύλληψη και στην εκτέλεση". Τα πράγματα όμως είναι χειρότερα στην περίπτωση της Αθηναίας γιατί τις ταινίες εκείνες τις έβλεπε "οπωσδήποτε ένα περιορισμένο κοινό: Μεγάλο στα πρώτα χρόνια, μικρότερο κατόπιν, ελάχιστο στο τέλος. Περιορισμένο όμως". Ενώ, αντίθετα, στην τηλεόραση η ποιότητα αυτή μπαίνει σε όλα τα σπίτια της επικράτειας "αποχαυνώνοντας και ζημιώνοντας τον θεατή" καθώς σε θεάματα όπως η Αθηναία "η σχέση με την πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη, η 'υπόθεση' κυμαίνεται στα επίπεδα του υποανάπτυκτου', η σκηνοθεσία αγγίζει τις περιοχές της προσβολής της νοημοσύνης του κοινού". Ο συντάκτης παρακαλεί τους υπευθύνους της σειράς να του πουν "ποια ήταν η ιστορία του πρώτου επεισοδίου (...) πλην της αρχής βέβαια, και εκτός από τα σπασίματα των πιάτων, τα δυο μπουζουκοειδή τραγούδια, τον μεθυσμένο χορό της κ. Βλαχοπούλου, και τον μακρύ αγοραίο διάλογο των ηθοποιών που αποτελούσαν το σύνολο σχεδόν της εκπομπής. Ήταν τελικά ένα συγκεκριμένο επεισόδιο; Και τι προσπαθούσε να πει;" Και έκλεισε την κριτική του διερωτώμενος αν ο Ροβήρος Μανθούλης και ο Φώτης Μεσθεναίος είδαν την εκπομπή πριν μεταδοθεί και "αν πράγματι έδωσαν τη συγκατάθεσή τους γι' αυτή".

Από το γύρισμα της σειράς Μια Αθηναία στην Αθήνα
Φωτογραφία από το βιβλίο του Μ. Δελαπόρτα Βίβα Ρένα (εκδ. Άγκυρα, 2002)

Τη μεγαλύτερη όμως επίθεση στην εκπομπή και κυρίως στον δημιουργό της Αλέκο Σακελλάριο έκανε ο Μηνάς Χρηστίδης από τη στήλη του στην Καθημερινή. Αφού μιλήσει για την αξιοθαύμαστη υπερδραστηριότητα του συγγραφέα και σκηνοθέτη (λανθασμένα αναφέρει ότι μεγάλο μέρος του έργου του ήταν προϊόν της συνεργασίας του με τον Γιώργο Γιαννακόπουλο), ισχυρίζεται ότι "δεν μπόρεσε ποτέ να δώση έστω και ένα έργο πραγματικά σπουδαίο (...), πλησίασε πολλές φορές κοντά σ' ένα αριστούργημα αλλά ποτέ δεν το έκανε" (και αναφέρει ως παραδείγματα το Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες--τον κατηγορεί ότι έχασε το βάθος του θέματος και ίσως ποτέ δεν μπόρεσε να το δει--και το Ένας ήρως με παντούφλες). Δεν έκανε ποτέ πραγματικό θέατρο, κινηματογράφο ή τηλεόραση (!!!!). Ο Χρηστίδης υποστηρίζει πως λίγα λεπτά μετά το τέλος του πρώτου επεισοδίου της Αθηναίας του τηλεφώνησαν "οργισμένοι άγνωστοι θεατές" για να βρίσουν τον Σακελλάριο. Συνεπώς πρέπει να κάνει το καλύτερο δώρο στον εαυτό του λέγοντάς του "Basta, Αλέκο" (αφού δεν του το λένε οι ιθύνοντες της ΕΡΤ)! Η κριτική αυτή προκάλεσε την μήνιν του συγγραφέα και σκηνοθέτη που επέλεξε να στείλει μια οργισμένη επιστολή στη Βραδυνή (πιθανώς επειδή ήταν η μόνη που δημοσίευσε μια θετική κριτική για την Αθηναία) στην οποία αντεπιτίθεται στον Χρηστίδη και αποδίδει το "μίσος" του σε μια παρατήρηση που του είχε κάνει για μια "αδεξιότητά" του όταν, ως μέλος του θιάσου Δ. Χορν, συμμετείχε με ένα μικρό ρολάκι στο Αλίμονο στους νέους αλλά και σε φθόνο, καθώς ο Χρηστίδης κάποτε πρότεινε ένα πρωτοχρονιάτικο πρόγραμμα στην ΕΡΤ, το οποίο όμως δεν εγκρίθηκε... (Σημειώνω πως ο Χρηστίδης συνέχισε να επιτίθεται στην Αθηναία και μετά το τέλος της προβολής της!...)

Η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Στέλιος Αντωνιάδης (επιμέλεια παραγωγής)
και ο Βασίλης Βασιλειάδης (διεύθυνση φωτογραφίας)
Τα κοστούμια της σειράς υπέγραφε η Έλλη Σολωμονίδου-Μπαλάνου
Από όσο γνωρίζω τα σχέδια υπάρχουν ακόμα στο αρχείο της
Είναι, μαζί με τις φωτογραφίες αυτές, ό,τι απέμεινε από τη σειρά
Μια Αθηναία στην Αθήνα

Μετά τη σχεδόν ομόφωνη αρνητική κριτική και την απογοήτευση που προκάλεσε το πρώτο επεισόδιο, ο Γ. Λάμψας δήλωσε πως η κριτική δεν ασκεί πάντα εποικοδομητικό έργο και τόνισε πως το σίριαλ του Σακελλάριου είχε εγκριθεί από την προηγούμενη διοίκηση και η ΕΡΤ δεν μπορούσε να χάσει χρήματα ακυρώνοντας την προβολή του. (Σε απάντηση αυτού του ισχυρισμού ο Σπύρος Παγιατάκης, επικεφαλής της προηγούμενης διοίκησης, δήλωσε στην Απογευματινή ότι το σίριαλ δεν είχε ποτέ υποβληθεί προς έγκριση και πως ακόμα και αν είχε εγκριθεί, υπήρχε τρόπος για τη νέα διοίκηση να το απορρίψει...). Σε κάθε περίπτωση ο Λάμψας υποσχέθηκε ότι το περιεχόμενο της Αθηναίας θα βελτιωνόταν στα επόμενα επεισόδια. Και φαίνεται ότι αυτό άρχισε να συμβαίνει, με πολύ αργά όμως βήματα.

Η Ραδιοτηλεόραση διαφήμισε το δεύτερο επεισόδιο
της σειράς χρησιμοποιώντας στο εξώφυλλό της
μια φωτογραφία από την ταινία
Η κόμησσα της Κέρκυρας...

Μετά την προβολή του δεύτερου επεισοδίου ο Δ. Λυμπερόπουλος έγραψε στην Ελευθεροτυπία (26-1-1976) πως το δεύτερο επεισόδιο δεν είχε καμία σχέση με το πρώτο. "Χωρίς να πρόκειται για αριστούργημα" η ιστορία κυλούσε αβίαστα και το κείμενο ήταν σφιχτοδεμένο. Και συμπλήρωσε: "Αρκεί να διατηρηθή και να αυξηθή το επίπεδο [της εκπομπής] και τις επόμενες εβδομάδες. (Λίγες μέρες μετά όμως, στις 2 Φεβρουαρίου, δημοσίευσε επιστολή που του έστειλε αναγνώστης, στην οποία απορούσε με το θετικό του σχόλιο καθώς και με το γεγονός ότι ο Σακελλάριος τόλμησε να παρομοιάσει την Αθηναία με το show της Lucille Ball: 'μήπως ήταν μια εκδήλωσις αβροφροσύνης σε έναν παλιό εργάτη της τέχνης, που τώρα πια πρέπει να αποφεύγη τα ποντοπόρα ταξίδια και να ξεκουράζεται στο μουράγιο, δίνοντας πολύτιμες συμβουλές από την πείρα του σε καινούργιους άξιους καπετανέους της συγγραφής και της σκηνοθεσίας;'--φανερά επηρεασμένος από τον Χρηστίδη ο τηλεθεατής!...).

Η Ρένα Βλαχοπούλου "περνάει" τα λόγια της με τη βοήθεια της Νίκης Λινάρδου
που είχε αναλάβει τη διεύθυνση παραγωγής της σειράς Μια Αθηναία στην Αθήνα
υπό το βλέμμα του Δημήτρη Νικολαΐδη.
Η Λινάρδου τότε ήταν ακόμα σύζυγος του Αλέκου Σακελλάριου, αργότερα
ωστόσο παντρεύτηκε τον Θάνο Χρυσοβέργη που ήταν ο τηλεσκηνοθέτης
σε κάποια επεισόδια της σειράς. 

Ωστόσο, για το τρίτο επεισόδιο της σειράς διαβάζουμε στη στήλη του Δέκτη στο Βήμα 

Το περασμένο Σάββατο είδα την εκπομπή, αλλά όχι και την βελτίωση. Επί τρία τέταρτα της ώρας η Ρένα Βλαχοπούλου προσπαθούσε (τι να κάνει άλλο η ατυχής) να στηρίξει με την παρουσία της και την ευστροφία της ένα 'εύρημα' που κανονικά θα ήταν φυσικό να είχε ζωή πέντε λεπτών (και αυτό αυτήν προ του 1960 περίοδο, από την σκηνή ενός βαριετέ) χωρίς βέβαια να πετυχαίνει και πολλά πράγματα

Επί τρία τέταρτα της ώρας η πιο φτηνή φαρσολογία επικράτησε στην οθόνη για ένα ακόμα Σάββατο, κάνοντας ακόμα μια εξοργιστική ζημιά στο κοινό και στους ηθοποιούς που πήραν σ' αυτήν μέρος.

Το Βήμα, 1-2-1976

Από το περιοδικό Βεντέτα

Τον Μάρτιο, ο Ταχυδρόμος, που είχε γράψει πως το Μια Αθηναία στην Αθήνα είναι "μια κακιά εκπομπή που δεν τη σώζει ούτε το κέφι της Ρένας Βλαχοπούλου" δημοσίευσε την είδηση πως τέσσερα καινούρια σίριαλ επρόκειτο να αρχίσουν να προβάλλονται στην ΕΡΤ. Δεν ήταν ακόμα γνωστό ποια σίριαλ θα αντικαθιστούσαν αλλά το "φαβορί" ήταν η Αθηναία... Κι όμως! Η Αθηναία άντεξε. Ολοκλήρωσε τον κύκλο της τον Ιούλιο του '76 μετά από 25 επεισόδια. Δεν γνωρίζω τι ποσοστά θεαματικότητας πετύχαινε. Πάντως φαίνεται πως γινόταν όλο και πιο... υποφερτή, έστω κι αν αυτό δεν δηλωνόταν από την κριτική. Εξαίρεση ένα σχόλιο της Λ. Πετρίδη στον Ταχυδρόμο τον Ιούνιο, με αφορμή το σίριαλ Εκείνες κι εγώ με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα: αφού το κριτικάρει αρνητικά, προσθέτει:  

...θα είχαμε να παρατηρήσουμε ότι ένα άλλο σήριαλ που άρχισε πριν μήνες στην ΕΡΤ "Μια Αθηναία στην Αθήνα" και ήταν ένα από τα χειρότερα στο είδος του (η κριτική σύσσωμη το είχε κατακρίνει) τώρα τελευταία αρχίζει και καλυτερεύει. Αυτό οφείλεται κυρίως στο παίξιμο της Ρένας Βλαχοπούλου, που οι σεναριογράφοι της έχουν αρχίσει να της βρίσκουν το σωστό σφυγμό και να προβάλουν το μπρίο της, την δυναμικότητά της και κυρίως το κωμικό ταλέντο της.  

Ξεχνάει, λοιπόν, κανείς το σενάριο και διασκεδάζει βλέποντας τις γκριμάτσες της Βλαχοπούλου.

Ταχυδρόμος, 17-6-1976

(Αξίζει να προσθέσουμε ότι κάποια επεισόδια της Αθηναίας είχε γράψει στο μεταξύ και ο γιος του Λάμπρου, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντάρας!...). 

Από τη Ραδιοτηλεόραση

Η Αθηναία Ρένα Βλαχοπούλου ήταν άτυχη. Όχι μόνο γιατί βρέθηκε στη μέση ενός πεδίου μάχης ανάμεσα στη διοίκηση της ΕΡΤ και τους δημοσιογράφους ή ανάμεσα στον συγγραφέα/σκηνοθέτη και τους επικριτές του. Ήταν άτυχη γιατί κάποια στιγμή οι ιθύνοντες της ΕΡΤ αποφάσισαν πως το σίριαλ (όπως και τόσα άλλα) έπρεπε να "σβηστεί", όχι γιατί ήταν απαραίτητα τόσο κακό, αλλά γιατί έπρεπε, στο όνομα της οικονομίας, οι μαγνητοταινίες να χρησιμοποιηθούν για να γραφτεί κάποιο άλλο πρόγραμμα, πιθανότατα αθλητικές μεταδόσεις. Έτσι εμείς, ρενοφανατικοί/-ές και μη, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κρίνουμε την ποιότητά της σειράς και να πάρουμε θέση απέναντι σε όσα γράφτηκαν τότε. Ως Rena Fan αναρωτιέμαι: πόσο κακό μπορεί να ήταν αυτό το σίριαλ; Στηριζόταν στην προσωπικότητα της Ρένας Βλαχοπούλου που βρισκόταν στην απόλυτη ακμή της, τρία χρόνια μόλις μετά την τελευταία της ταινία στη Φίνος Φιλμ--την καλή κωμωδία Η Ρένα είναι οφ-σάιντ που είχε μάλιστα γράψει και σκηνοθετήσει ο Αλέκος Σακελλάριος--, σε μια περίοδο της καριέρας της που οι θεατρικοί και κινηματογραφικοί κριτικοί φρόντιζαν πάντα να τονίσουν ότι υπερέβαινε τα όρια των κειμένων/σεναρίων και ήταν πάντοτε διασκεδαστική. Κι αν σκεφτούμε τελικά ότι η Ρένα Βλαχοπούλου δεν μας άφησε πολλές ταινίες, χάσαμε για πάντα 19 περίπου ώρες αποτύπωσης του ταλέντου της (που αντιστοιχούν σε δώδεκα περίπου ταινίες...)