20 χρόνια Mega...

Είκοσι χρόνια λειτουργίας συμπληρώνει σήμερα το Mega Channel. Η δημιουργία του πρώτου μη κρατικού ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού άλλαξε για πάντα το σκηνικό των Μ.Μ.Ε. στη χώρα μας, την ενημέρωσή μας αλλά και την ψυχαγωγία μας. Από το πρωί γίνονται αναφορές στη σημασία της ιδιωτικής τηλεόρασης και στη συμβολή του Mega στον σύγχρονο τηλεοπτικό πολιτισμό, ωστόσο το blog θα σταθεί σήμερα σε λιγότερο ίσως σημαντικές στιγμές τηλεοπτικής ιστορίας, στιγμές όμως που είναι γεμάτες Ρένα Βλαχοπούλου. Αν και η Ρένα συνδέθηκε, για διάφορους λόγους, περισσότερο με τον ΑΝΤ1 (θα αναφερθούμε σ’ αυτόν στη δική του επέτειο), σήμερα θα σταθούμε στις Mega-λες στιγμές της αγαπημένης καλλιτέχνιδας.

Για τους θαυμαστές και τις θαυμάστριες της Ρένας Βλαχοπούλου η εμφάνιση ενός ακόμα τηλεοπτικού σταθμού στους δέκτες μας το 1989, σήμαινε περισσότερες ευκαιρίες για εμφανίσεις της τόσο κινηματογραφικές όσο και τηλεοπτικές. Πράγματι, τα πρώτα χρόνια λειτουργίας τους οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί στήριξαν μεγάλο μέρος του προγράμματός τους στις ελληνικές ταινίες. Οι αλεπάλληλες προβολές των παλιών ελληνικών ταινιών στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90 τόσο από το Mega όσο και από τον ANT1 (που κλείνει κι αυτός τα 20 σε λίγες εβδομάδες) έφερναν υψηλότατα ποσοστά τηλεθέασης και μεγάλα έσοδα από τις διαφημίσεις ενώ γέννησαν και τη μόδα των κινηματογραφικών τραγουδιών (που ευνόησε στη συνέχεια την έκδοση πολλών δίσκων με αυθεντικές ή καινούριες εκτελέσεις των τραγουδιών αυτών).

Ειδικά το Mega Channel τους πρώτους μήνες της λειτουργίας του, την άνοιξη του 1990, αγόρασε ένα πακέτο ταινιών της εταιρίας Καραγιάννης-Καρατζόπουλος. Έτσι πρόβαλλε από τη μια ταινίες που γύρισε η Ρένα στα χρόνια του ’60 και δεν είχαν παιχτεί από τα κρατικά κανάλια τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια (Η βουλευτίνα, Βίβα Ρένα—για πολλά χρόνια η ταινία αυτή κρατούσε τα σκήπτρα της πιο εμπορικής ελληνικής ταινίας που παίχτηκε στην ελληνική ιδιωτική τηλεόραση—Η ζηλιάρα) και από την άλλη, πρόσφατες ταινίες της δεκαετίας του ’80 που προβάλλονταν για πρώτη φορά από τηλεοπτικούς σταθμούς όπως Η μανούλα, το μανούλι και ο παίδαρος (που σημείωσε ρεκόρ τηλεθέασης κατακτώντας την πρώτη θέση στον πίνακα θεαματικότητας εκείνης της εβδομάδας, γεγονός που, όπως γράφτηκε τότε, δημιούργησε ενδιαφέρον στους παράγοντες των καναλιών για τηλεοπτικές εμφανίσεις της Ρένας Παγκράτη, κάτι που τελικά δεν έγινε, ενισχύοντας την απογοήτευση της ηθοποιού που την οδήγησε αργότερα στην αυτοκτονία) και Της πολιτσμάνας το κάγκελο). Η ταινία αυτή όμως ευτυχώς ξαναβαφτίστηκε (όπως και πολλές άλλες της περιόδου εκείνης που άρχισαν να προβάλλονται από τους ιδιωτικούς σταθμούς) και πήρε τον πιο... εύηχο τίτλο Η πολιτσμάνα...

Τους πρώτους εκείνους μήνες όμως της λειτουργίας των ιδιωτικών σταθμών οι ανάγκες για πρόγραμμα ήταν μεγάλες και δεν μπορούσαν ακόμα να καλυφθούν από τηλεοπτικές σειρές ή άλλες εκπομπές. Έτσι, τα κανάλια κατέφυγαν στις ελληνικές βιντεοταινίες! Ταινίες που ούτε οι συντελεστές τους δεν πίστευαν ότι θα είχαν ζωή πέρα από τα ράφια των βίντεο κλαμπ (και αυτό άντε για 1-2 χρόνια το πολύ...) άρχισαν ξαφνικά μια νέα καριέρα... Το πρώτο εκείνο καλοκαίρι της ιδιωτικής τηλεόρασης το Mega πρόβαλε τις μέτριες βιντεοταινίες που γύρισε η Ρένα Βλαχοπούλου με την «Ανδρομέδα Φιλμ»: Η γόησσα και Όρμα Ρένα στην αρένα... Σύντομα όμως το Mega (όπως και ο ΑΝΤ1) αγόρασε όλες τις ταινίες της Finos Film που προφανώς κοστολογούνταν πλέον πολύ ακριβά και έτσι η ΕΡΤ αναγκάστηκε να προβάλει εκείνη βιντεοταινίες και κινηματογραφικές ταινίες «δεύτερων» εταιριών... (Μόλις το τελευταίο τρίμηνο η ΕΡΤ άρχισε και πάλι, μετά από 20 ολόκληρα χρόνια να προβάλλει ταινίες της Finos Film, είτε επειδή πλέον η τιμή τους «έπεσε» είτε επειδή η ΕΡΤ απέκτησε χρήματα και μπόρεσε να τις αγοράσει... Αυτό το αρκετά σημαντικό γεγονός δυστυχώς πέρασε γενικά απαρατήρητο—εξαιρούνται τα άγρυπνα μάτια των μελών του Retromaniax!)

Πέρα όμως από τις ταινίες, η έναρξη της λειτουργίας του Mega μας γέννησε ελπίδες για περισσότερες «καινούριες» εμφανίσεις της Ρένας Βλαχοπούλου στο γυαλί. Άρχισαν λοιπόν να την επισκέπτονται στο καμαρίνι της όλο και πιο συχνά τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφοι που της ζητούσαν να μιλήσει για διάφορα θέματα. Στην ίδια τη Ρένα είχε κάνει εντύπωση το γεγονός αυτό και σχολίαζε: «Τώρα μας ανακαλύψανε; Τόσα χρόνια ήμασταν στο ντουλάπι;» (αφήνοντας πιθανώς ένα υπονοούμενο για τις φήμες που ακούγονταν, ή μάλλον γράφονταν σε κάποια έντυπα, ότι μέχρι το ’89 ήταν «κομμένη» από τα κρατικά κανάλια λόγω των πολιτικών της πεποιθήσεων και της αντίθεσής της με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ). Σε κάθε περίπτωση, οι εμφανίσεις της και οι μίνι-συνεντεύξεις της άρχισαν πλέον να γίνονται πιο πολλές. Μια από τις παλιότερες εμφανίσεις της στο Mega έγινε την άνοιξη του ’90, όταν προέβλεψε—«επηρεασμένη» και από... τον ρόλο της καφετζούς που έπαιζε εκείνη τη χρονιά στο «Ακροπόλ»—ότι η Νέα Δημοκρατία θα γινόταν αυτοδύναμη Κυβέρνηση και ότι τη Μεγάλη Εβδομάδα θα... έβρεχε (ήταν η εποχή της λειψυδρίας, τότε που τα κανάλια μας ενημέρωναν καθημερινά για πόσες ακόμα μέρες θα είχε νερό η Αθήνα...), προβλέψεις που... επαληθεύτηκαν προς μεγάλη της χαρά (για την ιστορία, επανέλαβε την πολιτική της πρόβλεψη το 1993, αλλά τότε έπεσε έξω, και έκτοτε ευτυχώς σταμάτησε τις πολιτικές της δραστηριότητες...). Άλλες φορές της ζητούσαν να μιλήσει για αγαπημένους της συναδέλφους: έτσι εμφανίστηκε, τη δεύτερη σεζόν της λειτουργίας του Mega, σε εκπομπές αφιερωμένες στον Τόλη Βοσκόπουλο και στον Κώστα Βουτσά. Ωστόσο οι εμφανίσεις της παρέμειναν λίγες, συγκριτικά με άλλους/ες συναδέλφους της. Σπάνια ήταν πρόθυμη να δώσει συνεντεύξεις μεγάλης διάρκειας για τη ζωή και την καριέρα της. Πλήθαιναν όμως σε πρωινές, μεσημεριανές και απογευματινές εκπομπές τα κοσμικά ρεπορτάζ από εκδηλώσεις, πρεμιέρες, γάμους όπου η Ρένα έδινε το "παρών" (ή μάλλον το... "παρούσα"!) και έτσι πλήθαιναν και τα πλάνα με το πρόσωπό της στις μικρές μας οθόνες...

Μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της στο Mega προβλήθηκε τον Φεβρουάριο του 1992, από την εκπομπή Cocktail που παρουσίαζε ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης συνεπικουρούμενος από την Ελένη Μενεγάκη στα πρώτα της βήματα (σχεδόν αγνώριστη!) και τον Νίκο Διαμανταρίδη. Η Ρένα τότε αλώνιζε στη σκηνή του «Ρεξ», ο Ιάσονας την είχε καλέσει επανειλημμένα στο στούντιο αλλά εκείνη δεν κατάφερνε να πάει και έτσι το συνεργείο της εκπομπής πήγε στο «Ρεξ» και της πήρε συνέντευξη στη σκηνή του music hall, λίγο πριν αρχίσει η παράσταση. Στη διάρκεια εκείνης της απολαυστικής εκπομπής προβλήθηκαν αρκετά αποσπάσματα από την υπέροχη εμφάνισή της στην παράσταση εκείνη (πολύ καλύτερα γυρισμένα από την «επίσημη» κάλυψη της παράστασης που πρόβαλε ο ΑΝΤ1 λίγο αργότερα).

Μπορεί να μην της άρεσε να δίνει συνεντεύξεις στην τηλεόραση, αλλά μερικές φορές καταλάβαινε ότι έπρεπε να εμφανίζεται σε εκπομπές για να προωθήσει και τη δουλειά της. Έτσι, δυο μέρες πριν φύγει το 1993 και πέντε μέρες μετά την πρεμιέρα της τελευταίας της θεατρικής παράστασης, της Χαρτοπαίχτρας, η Ρένα Βλαχοπούλου, μαζί με την Έλντα Πανοπούλου και τον Μάκη Δελαπόρτα που συμπρωταγωνιστούσαν στον έργο, επισκέφτηκε την εκπομπή Χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό που παρουσίαζαν ο Αντρέας Μικρούτσικος και η Μαρίνα Τσιντικίδου εκτάκτως σε ένα κλειστό γήπεδο ενός κολλεγίου στην Αγία Παρασκευή. Πλήθος νέων παιδιών αποθεώνει όρθιο τη Ρένα Βλαχοπούλου που ενθουσιασμένη από αυτή την ανταπόκριση αλωνίζει τη στενή πασαρέλα που έχει στηθεί πρόχειρα. Εκτός από την παράσταση, προώθησε και τον δίσκο Αυθεντικές εκτελέσεις από τον ελληνικό κινηματογράφο που είχε κυκλοφορήσε τρεις μήνες πριν, τραγουδώντας, πλέι μπακ φυσικά, τρία τραγούδια. Στο τέλος της εκπομπής, σε μια γλυκιά εορταστική στιγμή: η Έλντα παίζει στο ακορντεόν το «Πάει ο παλιός ο χρόνος» και το τραγουδάει μαζί με τον Μάκη, ενώ η Ρένα τους κάνει... σεγόντο. Καθώς τελειώνει η εκπομπή ο Μικρούτσικος τη... φυγαδεύει στα παρασκήνια γιατί αντιλαμβάνεται ότι τα παιδιά που παρακολουθούν την εκπομπή είναι έτοιμα να της ορμήξουν (ορμούν τελικά στους στις υπόλοιπους/ες που απέμειναν στη σκηνή, ενώ ο Μικρούτσικος ουρλιάζει από απόγνωση για να σώσει τον τεχνικό εξοπλισμό...).

Μια άλλη σπάνια εμφάνισή της που έμεινε... κλασική ήταν στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου Ενώπιος ενωπίω τον Μάρτιο του 1995. Η Ρένα είχε πλέον σταματήσει τις θεατρικές της εμφανίσεις οπότε αναγκαστικά έπρεπε να ανοίξει τις πόρτες του σπιτιού της στη Βούλα (όπου είχε σχετικά πρόσφατα μετακομίσει). Ο σκηνοθέτης Τάσος Μπιρσίμ έπαιρνε έξοχα πλάνα των πορτρέτων της Ρένας που είχε φιλοτεχνήσει ο ζωγράφος και φίλος της Νίκος Ζαχόπουλος και κοσμούσαν τους τοίχους του σαλονιού της, ενώ εκείνη διηγούνταν περιστατικά από τη ζωή της στον γνωστό δημοσιογράφο που τότε ακόμα έπαιρνε σχετικά σπάνια συνεντεύξεις από καλλιτέχνες/καλλιτέχνιδες και ήταν σχετικά κουμπωμένος (σε αντίθεση με τις πολιτικές συνεντεύξεις του στις οποίες διακρινόταν).

Η Άννα Βλαβιανού είχε επισημάνει στο Βήμα ότι υπήρχε έλλειψη χημείας ανάμεσα στη Ρένα και τον Χατζηνικολάου και ότι η Ρένα έδειχνε να πλήττει... Ίσως να μη συνέβαινε αυτό, ίσως να είχε αρχίσει απλώς να γίνεται εμφανές ένα «πέσιμο» στη διάθεση της μεγάλης ηθοποιού λόγω του διαβήτη που είχε αρχίσει να επηρεάζει την υγεία της. Παρόλα αυτά, η συνέντευξη εκείνη έμεινε κλασική και αποσπάσματά της προβλήθηκαν αρκετές φορές με διάφορες αφορμές, τόσο όσο ζούσε η Ρένα όσο κι όταν είχε πλέον φύγει, τόσο από το Mega όσο και από τον Alpha όπου αργότερα μετακόμισε ο Νίκος Χατζηνικολάου (τη μέρα του θανάτου της και οι δυο σταθμοί πρόβαλλαν αποσπάσματα ταυτόχρονα στα δελτία ειδήσεών τους)...

Οι δυσκολίες στην κίνηση της Ρένας ήταν πλέον πολύ εμφανείς όταν πήρε μέρος τον Δεκέμβρη του 1995 στο γύρισμα της εορταστικής εκπομπής του πρωινού Μεταξύ μας (η οποία προβλήθηκε το βράδυ της 3^ης Ιανουαρίου 1996). Ήταν η πρώτη σεζόν της πρωινής εκπομπής που παρουσίαζαν η Σοφία Βόσσου και η Έλντα Πανοπούλου, κουμπάρα της Ρένας (στους τίτλους της εκπομπής παρουσιάζονταν φωτογραφίες των παρουσιαστών/τριών με σημαντικά πρόσωπα της ζωής τους, και μια από αυτές τις φωτογραφίες έδειχνε τις δυο κουμπάρες στην επιθεώρηση Για την Ελλάδα ρε γαμώτο). Η έτσι κι αλλιώς σπάνια παρουσία της Ρένας έδωσε έναν επίσημο χαρακτήρα στο έκτακτο πρωτοχρονιάτικο πρόγραμμα. Τραγούδησε (για τελευταία φορά λάιβ με τη συνοδεία στο πιάνο του Γιώργου Θεοδοσιάδη—θα ακολουθούσε μια τελευταία φορά λάιβ και ακαπέλα λίγα χρόνια αργότερα στον ΑΝΤ1) το «Αγάπη μου, πού να ‘σαι» των Σπάρτακου-Σακελλάριου για να προωθήσει τον δίσκο Η Ρένα τραγουδάει jazz που τότε προετοιμαζόταν (με πολύ αργά βήματα όπως αποδείχτηκε, αφού κυκλοφόρησε σχεδόν 1,5 χρόνο αργότερα). Παρούσα στο στούντιο και η Αλέξια (είχαν τραγουδήσει μαζί σε δίσκο το «Έχω απόψε ραντεβού») που μαζί με τη Σοφία Βόσσου ερμήνευσαν το Summertime, προ(σ)καλώντας τη Ρένα να τις συνοδεύσει σε 1-2 στίχους. Η εκπομπή έκλεισε και πάλι με το «Πάει ο παλιός ο χρόνος» με τη Ρένα περιστοιχισμένη από νέους/ες ηθοποιούς και τραγουδιστές/τριες που (της) τραγουδούσαν «Συ είσ’ αρχόντισσα κυρία»...

Μια τελευταία, λάιβ συντέντευξη της Ρένας Βλαχοπούλου προβλήθηκε ανήμερα της γιορτής της το 1999. Η επίσης εορτάζουσα Ειρήνη Νικολοπούλου και η Λίζα Δουκακάρου παρουσίαζαν εκείνη την άνοιξη το πρωινό πρόγραμμα Φρου φρου και εκείνη τη μέρα αποφάσισαν να συνδεθούν ζωντανά με το σπίτι της Ρένας για να της στείλουν τις ευχές τους. Στο στούντιο μαζί με τις παρουσιάστριες βρισκόταν ο Δάνης Κατρανίδης και σε παράθυρο ο Κώστας Καρράς ο οποίος έστειλε την αγάπη του στη Ρένα και την ευχαριστούσε γιατί το 1991 στο «Ακροπόλ» τον έσωσε όταν έπαθε ένα ισχαιμικό επεισόδιο την ώρα της παράστασης. Ωστόσο η σύνδεση με το σπίτι της Ρένας δεν κράτησε πολύ, γιατί ο ήχος δεν έφτανε καθαρά στα αφτιά της και η επικοινωνία γινόταν δύσκολα («Τώρα εσύ μου μιλάς αλλά τι μου λες;» έλεγε με τον δικό της κωμικό μα πλέον γλυκά καταβεβλημένο τρόπο στον Καρρά...)

Ωστόσο τηλεοπτικές εμφανίσεις δεν είναι μόνο οι συνεντεύξεις, είναι και οι τηλεοπτικές σειρές. Όπως είναι γνωστό, η Ρένα γύρισε δυο σίριαλ στα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης που προβλήθηκαν από τον ΑΝΤ1 (Μάμα μία, Μάλιστα κύριε). Ωστόσο, το καλοκαίρι του 1990, πριν αρχίσει να γυρίζεται το Μάμα μία, κυκλοφόρησε ένα δελτίο τύπου στα τηλεοπτικά έντυπα που μιλούσε για μια νέα σειρά με τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Κώστα Ρηγόπουλο που θα έφερε τον τίτλο Τα παιδιά της Ευτυχίας και θα παρουσίαζε την ιστορία μιας ιδιοκτήτριας εφοπλιστικού γραφείου που είχε τρεις κόρες της παντρειάς... Παραγωγός της σειράς επρόκειτο να είναι ο Αντώνης Μανιάτης ο οποίος τελικά ήταν ο παραγωγός των δυο σίριαλ της Ρένας στον ΑΝΤ1. Δεν γνωρίζω αν το σενάριο της Ευτυχίας θα ήταν καλύτερο από τα άλλα δυο σενάρια που τελικά γυρίστηκαν και προβλήθηκαν, ωστόσο η συνύπαρξη της Ρένας Βλαχοπούλου με τον Κώστα Ρηγόπουλο θα ήταν σίγουρα πολύ ενδιαφέρουσα.

Αν και η Ρένα Βλαχοπούλου δεν πρωταγωνίστησε σε κάποιο σίριαλ του Mega Channel, ωστόσο πραγματοποίησε μια εμφάνιση ως guest star σε ένα από τα πιο επιτυχημένα σίριαλ του σταθμού αλλά και της ελληνικής τηλεόρασης γενικότερα. Ήταν το τιμώμενο πρόσωπο (το όνομά της με μεγάλα κεφαλαία γράμματα γέμιζε την οθόνη στους τίτλους, πριν από οποιοδήποτε άλλο όνομα) στο τελευταίο επεισόδιο της πρώτης περιόδου της σειράς Δέκα μικροί Μήτσοι (1992-1995) του Λάκη Λαζόπουλου, τον Ιούνιο του 1995. Είναι αλήθεια πως ο Λάκης Λαζόπουλος είχε κουραστεί μετά από τέσσερις σεζόν και τα τελευταία επεισόδια δεν είχαν τη σπιρτάδα και το κέφι των πρώτων σεζόν. Η Ρένα Βλαχοπούλου προσκλήθηκε να συμμετάσχει σε μια από τις τρεις εκδοχές που παρουσίασε ο Λαζόπουλος για το τέλος της σχέσης της χήρας Μήτση με τον στρατηγό. Στη δεκάλεπτη εμφάνισή της παρουσίασε ένα συνδυασμό των δυο πιο χαρακτηριστικών της ρόλων, της Χαρτοπαίχτρας και της Τρελής σαραντάρας χήρας (αν και η κυρία που υποδυόταν στο επεισόδιο αυτό δήλωνε ότι είχε γεννηθεί το 1938...) και τραγούδησε ένα από τα πιο δημοφιλή κινηματογραφικά σουξέ των πρώτων χρόνων της ιδιωτικής τηλεόρασης, το «Έχω στενάχωρη καρδιά». Ο πιο μικρός ρόλος της καριέρας της Ρένας Βλαχοπούλου ήταν τελικά και ο τελευταίος ρόλος που έπαιξε στην καριέρα της...

Xαριτωμένες αναμνήσεις του πρόσφατου τηλεοπτικού παρελθόντος μας που ίσως να μη χωρέσουν σε τηλεοπτικές ανασκοπήσεις αυτών των ημερών. Σκέφτομαι πόσο μεγάλη τύχη θα ήταν να είχε εμφανιστεί νωρίτερα η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα. Θα είχε καλύψει και—το σημαντικότερο—θα είχε διασώσει ακόμα πιο πολλές στιγμές της Ρένας στα παραγωγικά της χρόνια... Μέρα γενεθλίων λοιπόν η σημερινή, ας ευχηθούμε στο Mega και στην ιδιωτική τηλεόραση γενικότερα χρόνια πολλά και να μας χαρίζει καλά προγράμματα και ουσιαστική ψυχαγωγία.