Από χτες βρίσκεται στα περίπτερα το τεύχος 159 του περιοδικού Δίφωνο με πλούσια ύλη και τρία καταπληκτικά CD (μια συλλογή τραγουδιών της Αρλέτας, το θρυλικό άλμπουμ Ζωντανοί στο Κύτταρο, και μια συλλογή τραγουδιών του Georges Brassens). Στο τεύχος αυτό υπάρχει μια απολαυστική συνέντευξη της Αρλέτας στον Αντώνη Μποσκοϊτη--η πρώτη συνέντευξη που έδωσε η Αρλέτα μετά τη σοβαρή περιπέτεια της υγείας της, από την οποία βγήκε ευτυχώς νικήτρια. Ακόμα θα διαβάσετε συνεντεύξεις των Μανώλη Λιδάκη και Παντελή Θαλασσινού (τους οποίους βλέπετε και στο εξώφυλλο) που μιλούν για τη νέα τους δισκογραφική συνάντηση αλλά και των Τάνιας Τσανακλίδου και Μάρθας Φριντζήλα που μιλούν για τις παραστάσεις που δίνουν με πολύ μεγάλη επιτυχία στο "Μετρό" (αυτόν τον καιρό μπορείτε να κάνετε κράτηση στο "Μετρό" για το τέλος Μαρτίου μόνο...). Υπάρχει επίσης μια συνέντευξη της Βικτωρίας Ταγκούλη και του Χρίστου Θεοδώρου, δυο εξαιρετικών παιδιών που γνωρίσαμε χάρη στη Σπείρα-Σπείρα και τον Σταμάτη Κραουνάκη. Μπορείτε να διαβάσετε και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις της Αγαθής Δημητρούκα, του Γιώργου Καζαντζή και του Παντελή Αμπαζή, καθώς και μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία του Ηρακλή Οικονόμου (Μουσικά Προάστια) για τη συμπόρευση Ελλήνων ζωγράφων και μουσικών στα εξώφυλλα δίσκων.
Τέλος, στο τεύχος αυτό θα διαβάσετε ένα κείμενο που έγραψα για τη μεγάλη μας Δανάη Στρατηγοπούλου. Πρόκειται για ένα αφιέρωμα στη ζωή και το μουσικό έργο της Δανάης (λόγω έλλειψης χώρου γίνονται αναγκαστικά μόνο σύντομες αναφορές στο ποιητικό και το μεταφραστικό της έργο). Το κείμενο επρόκειτο αρχικά να συνοδεύεται και από μια συνέντευξη που μου παραχώρησε η κόρη της Δανάης, η σημαντική τραγουδοποιός και ποιήτρια Λήδα Χαλκιαδάκη, αλλά λόγω της επαναφοράς του παλιού, "μικρού" σχήματος του περιοδικού, χρειάστηκε να γίνει περικοπή της ύλης και η συνέντευξη δεν στάθηκε δυνατό να δημοσιευτεί. Ελπίζω όμως ότι σύντομα θα μπορέσω να σας την παρουσιάσω, γιατί η Λήδα έχει να μοιραστεί μαζί μας πολύτιμες αναμνήσεις από τη ζωή της με τη μητέρα της, τον πατέρα της Γιώργο Χαλκιαδάκη αλλά και τη θεία της, τη Μίρκα Στρατηγοπούλου, που έφυγε επίσης πριν από λίγες μέρες.
Να σημειώσω τέλος ότι το κείμενό μου για τη Δανάη συνοδεύεται από εξώφυλλα βιβλίων της Δανάης και "μουσικών τεμαχίων" από το αρχείο μου αλλά και από δυο σπάνια ντοκουμέντα που είχε την καλοσύνη να μου παραχωρήσει η Λήδα Χαλκιαδάκη (και δυστυχώς μαζί με τη συνέντευξη χάθηκε και η σχετική αναφορά στο όνομά της): μια οικογενειακή φωτογραφία της Δανάης με τον σύζυγό της Γιώργο Χαλκιαδάκη και τη Λήδα μωρό λίγων μόλις μηνών, καθώς και την πρώτη σελίδα από ένα βιβλίο που χάρισε η Δανάη στον σύζυγό της, στην οποία υπάρχει η ιδιόχειρη αφιέρωσή της στον Γιώργο Χαλκιαδάκη αλλά και ένα σχόλιο του Χαλκιαδάκη για τη... διακόσμηση της μικρής Λήδας στο εξώφυλλο του βιβλίου. Θέλω να ευχαριστήσω και από εδώ την κυρία Λήδα Χαλκιαδάκη για τα ντοκουμέντα αυτά και για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Και βέβαια να ευχαριστήσω το Δίφωνο που φιλοξενεί αυτό το αφιέρωμα και τον καλό φίλο και συν-blogger Αντώνη Μποσκοίτη που είναι ο βασικός υπεύθυνος για αυτή τη συνεργασία μου με το περιοδικό.
Ωραιότατο το αφιέρωμα!!!Γι'αυτό το αγοράσαμε και για την συνέντευξη της Αρλέτας.Τα ευχαριστηθήκαμε και τα δύο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή αγαπητέ Rena Fan!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Ηρακλή, σ' ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ καλό το κείμενο, κατατοπιστικότατο, ουσιαστικό, με αγάπη για την Δανάη. Κρίμα που δεν μπήκε η συνέντευξη της Λήδας. Θα την δούμε άραγε κάποια στιγμή δημοσιευμένη εδώ, μαζί με ολόκληρο το κείμενο για την Δανάη?
Καλή αρχή και πάντα τέτοια!!
Σε ευχαριστώ πολύ, Μάκη! Ελπίζω ότι σύντομα θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε τη συνέντευξη. Σε ό,τι αφορά ένα πληρέστερο κείμενο για τη Δανάη, και αυτό θα γίνει κάποια στιγμή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω βαρεθει να σου λεω μπραβο Αποστολε, αλλα τ' αξιζεις και με το παραπανω βρε παιδι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη αρχη σου ευχομαι και ακομα πιο δυναμικη συνεχεια, φιλε μου!
Γιατι ανθρωποι σαν κι εσενα, με τις γνωσεις σου, το επιπεδο σου και την αγαπη κυριως και τον σεβασμο που τρεφεις γι αυτο που καταπιανεσαι, δεν πρεπει να 'μενουν εκτος'.
Πολλα φιλια και παλι μπραβο!!!
Αερικό, σ' ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή