Διάφορες νέες εκδόσεις έκαναν την εμφάνισή τους τον τελευταίο καιρό στην αγορά και, με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο, έχουν σχέση και με τη Ρένα Βλαχοπούλου. Ας τις έχουμε υπόψη μας καθώς πλησιάζουν οι γιορτές και θα ψάχνουμε (ή θα περιμένουμε...) δώρα.
Σήμερα σας παρουσιάζω την πιο πρόσφατη: το λεύκωμα Βασικά θεατής: Ελληνικό θέατρο 1950-1960 που περιλαμβάνει φωτογραφίες από το αρχείο του γνωστού φωτογράφου Κωνσταντίνου Μεγαλοκονόμου με γνωστούς/ές ηθοποιούς του θεάτρου μας σε... άγνωστες πόζες. "Θεατρίνες και θεατρίνοι με ισχύ ηρώων και η εποχή, μακρινή, αθώα, εγκληματική, γραφική, υπέροχη και αενάως μίζερη. Παρ' όλα αυτά... αμιγώς ερωτική..." γράφει ο Γιάννης Ξανθούλης (πρώην θεατράνθρωπος κι ο ίδιος, και, νομίζω, παντοτινός λάτρης του θεάτρου της εποχής εκείνης, επέλεξε τις φωτογραφίες, τις σχολίασε ενώ έγραψε ένα χαρακτηριστικό κείμενο για το λεύκωμα και στην Ελευθεροτυπία πριν από λίγες μέρες, διαβάστε το εδώ).Οι πιο πολλές από τις φωτογραφίες αυτές είναι αδημοσίευτες. Τραβήχτηκαν στα χρόνια του '50 και του '60 και αποτελούν συναρπαστικά ντοκουμέντα της σκηνής και, κυρίως, των παρασκηνίων μιας άλλης εποχής. Το λεύκωμα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Topos (η σχετική ιστοσελίδα βρίσκεται εδώ) με επιμέλεια του Άρη Μαραγκόπουλου. Την περασμένη Κυριακή παρουσιάστηκε από τις σελίδες του περιοδικού Κ της Καθημερινής από όπου αντιγράφω την παρακάτω γοητευτική φωτογραφία: δυο αξέχαστες κυρίες του μουσικού θεάτρου, η Ρένα Βλαχοπούλου και η Καίτη Μπελίντα ποζάρουν στα παρασκήνια ενός θεάτρου...
Σύμφωνα με τη λεζάντα του περιοδικού (και προφανώς και του λευκώματος που ακόμα δεν έχω προμηθευτεί) η φωτογραφία τραβήχτηκε στο "Ακροπόλ" το 1959. Ωστόσο, αφενός οι δυο κυρίες δεν συνεργάστηκαν στο "Ακροπόλ" το 1959 (τη σεζόν 1958-59 εμφανιζόταν εκεί η Ρένα Βλαχοπούλου αλλά όχι η Καίτη Μπελίντα), αφετέρου τα ρούχα τους θυμίζουν περισσότερο καλοκαίρι, οπότε ίσως να πρόκειται για φωτογραφία από καλοκαιρινή τους συνεργασία στο Θέατρο του Εθνικού Κήπου, λίγα χρόνια αργότερα. Σε κάθε περίπτωση είναι μια σπάνια φωτογραφία (και αρκετά αποκαλυπτική για την εποχή της!). Οι φωτογραφίες ηθοποιών στα παρασκήνια και τα καμαρίνια είναι τελικά ξεχωριστές παραστάσεις (μερικές φορές καλύτερες και από το επί σκηνής έργο!) και ελπίζω σύντομα να σας παρουσιάσω κάποιες χαριτωμένες παρασκηνιακές πόζες της Ρένας Βλαχοπούλου (που έχουν τραβήξει και ο Κωνσταντίνος Μεγαλοκονόμου και άλλοι φωτογράφοι)! Προς το παρόν, ας απολαύσουμε τις θεατρίνες και τους θεατρίνους που φέρνει κοντά μας το λεύκωμα Βασικά θεατής...
Ευχαριστώ τη Maria Jose, τον Πάνο και τον Νίκο για τη βοήθειά τους!
Aυτήν την Καίτη Μπελίντα όσες φωτογραφίες και να την δω δεν την γνωρίζω...μπερδεύομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήEμένα που το χαζοκοίταξα στην Εστία, δεν μου πολυάρεσε. Τις πιο πολλές έχω την εντύπωση ότι κάπου της έχω ξαναδεί.
Ανυπομονώ να το δω κι εγώ σε λίγες μέρες! Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες, αυτή η φωτογραφία πάντως αξίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν όντως 7 συνολικά φωτογραφίες της αγαπημένης σου Ρένας, όλες ανέκδοτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ σχολιασμός στις λεζάντες δεν είναι πάντα σωστός. Καθ ομολογίαν του ίδιου του Γιάννη Ξανθούλη σήμερα προς τιμήν του.
Στη συγκεκριμένη νομίζω ότι είναι απο το "ΑΘηναικό Κηποθέατρο". Το θέατρο που λειτουργούσε μέχρι τις αρχές του 70, μέσα στον Εθνικό (Βασιλκό) Κήπο.
Ναι, έτσι πιστεύω κι εγώ, πρόκειται για το Θέατρο Εθνικού Κήπου στο οποίο δούλεψαν μαζί Βλαχοπούλου-Μπελίντα και το 1964 και το 1965. Είδα και τις άλλες φωτογραφίες, μια τουλάχιστον από αυτές (με τον Μουστάκα και τον Κωνσταντίνου) έχει, νομίζω, ξαναδημοσιευτεί στο περιοδικό "Βεντέτα", αλλά αυτό δεν έχει σημασία τελικά. Όλες οι φωτογραφίες είναι σπάνιες και γοητευτικότατες, πχ η φωτό από τις πρόβες του θιάσου Κρεβατά-Ντορ-Λειβαδίτη ο οποίος περιόδευσε σε Ελλάδα-Πόλη-Κύπρο το '53-54 και στον οποίο συμμετείχε η Ρένα ως τραγουδίστρια (κυρίως).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δε σχόλια του Ξανθούλη, ακόμα κι αν δεν είναι ιστορικά σωστά, ταιριάζουν απόλυτα στο πνεύμα της εποχής και σχολιάζουν επιτυχημένα την ατμόσφαιρά της.
Πολύ ενδιαφέρον!Θα σπεύσω να το αγοράσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως, ο τραγούδι που ακούγεται είναι υπέροχο!!!
Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον λεύκωμα, αξίζει να το αγοράσεις, Αλεπού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το τραγούδι, είναι το παραγνωρισμένο "Τι θα μείνει" (μουσική Γιώργου Θεοδοσιάδη, στίχοι Λάκη Μιχαηλίδη), μια πικρή και ρεαλιστική περιγραφή της μοίρας των ηθοποιών.
Η Ρένα το πρωτοτραγούδησε στο θεατρικό έργο των Λάκη Μιχαηλίδη-Πολύβιου Βασιλειάδη "Η μάνα μου η γόησσα" με το οποίο περιόδευσε το 1980-81 ανά την Ελλάδα. Το ίδιο έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο (σεζόν 1982-83) με τον τίτλο "Η μανούλα, το μανούλι και ο παίδαρος" και το τραγούδι ξανακούστηκε εκεί ελαφρώς συντομευμένο. Τη σεζόν 1985-86 το ίδιο έργο παίχτηκε στην Αθήνα με τον τίτλο "Η δυναστεία της Ρένας" και το τραγούδι ξανακούστηκε ολόκληρο. Την ίδια χρονιά συμπεριλήφθηκε στον πρώτο προσωπικό δίσκο της Ρένας ("Θα σε πάρω να φύγουμε") ενώ το 1993 εντάχθηκε και στον δίσκο της "Αυθεντικές εκτελέσεις από τον ελληνικό κινηματογράφο". (Και για την ιστορία, το ίδιο έργο, χωρίς τα τραγούδια φυσικά, ανέβηκε από την Κατερίνα Γιουλάκη του 1995 με τον τίτλο "Μαμά, μαμούνια"...)
Και επί τη ευκαιρία, πώς είναι το πόδι σου, Αλεπού;