Πριν από λίγες ώρες κηδεύτηκε ο Σταύρος Παράβας, ένας σπουδαίος ηθοποιός που καθιερώθηκε στο μουσικό θέατρο και έγινε ιδιαίτερα γνωστός στο πλατύ κοινό από τον εμπορικό κινηματογράφο (παίζοντας άλλοτε τον ομοφυλόφιλο Φίφη και άλλοτε τον σκληρό μάγκα της γειτονιάς). Αλλά ο Παράβας δεν σταμάτησε εκεί. Δοκιμάστηκε με επιτυχία στον Αριστοφάνη: εμφανίστηκε στον Πλούτο (στον ρόλο του Χρεμύλου), στο Αρχαίο Θεάτρο της Επιδαύρου, αλλά και στους Ιππής, στην Ειρήνη και στις Εκκλησιάζουσες. Επίσης έπαιξε σε έργα του διεθνούς κλασικού ρεπερτορίου: Βολπόνε του Μπεν Τζόνσον, Ο κύκλος με την κιμωλία του Μπ. Μπρεχτ και άλλα.
Ο Παράβας συνεργάστηκε πολλές φορές με τη Ρένα Βλαχοπούλου, στα χρόνια του «Ακροπόλ» και του «Θεάτρου του Εθνικού Κήπου» και αργότερα στο «Ρεξ». Η συνεργασία τους ξεκίνησε με την επιθεώρηση Αρχοντορεμπέτισσα που παρουσίασε το 1963 στο «Ακροπόλ» ο θίασος Γιώργου Οικονομίδη-Ρένας Βλαχοπούλου-Καίτης Μπελίντα-Θανάση Βέγγου και Γιώργου Δάνη: ο Παράβας ήταν τότε ένας από τους νέους ηθοποιούς του θιάσου. Τέσσερα χρόνια αργότερα όμως θα μπει στη «φίρμα» του θιάσου: τη σεζόν 1967-68 ο θίασος Ρένας Βλαχοπούλου-Νίκου Σταυρίδη-Σταύρου Παράβα και Νινής Τζάνετ παρουσιάζει στο «Ακροπόλ» τις επιθεωρήσεις Αθήνα Χαρτοπαίχτρα και Ψιθυρίσματα.
Στα καμαρίνια του "Θεάτρου Εθνικού Κήπου", καλοκαίρι του 1970: Παράβας-Βλαχοπούλου-Γκιζέλα Ντάλι-Γιώργος Νταλάρας (ναι, τραγουδούσε στην επιθεώρηση!) και Γιώργος Ντουνιάς (φωτογραφία από το βιβλίο Βίβα Ρένα, εκδ. Άγκυρα, 2002.
Η πιο σημαντική συνεργασία Βλαχοπούλου-Παράβα ήταν μάλλον το καλοκαίρι του 1970 στο «Θέατρο Εθνικού Κήπου». Εκεί ο θίασος Βλαχοπούλου-Παράβα-Τζάνετ παρουσιάζει τη θρυλική επιθεώρηση των Κώστα Νικολαϊδη-Ηλία Λυμπερόπουλου Έρχονται δεν έρχονται. Τα αντιδικτατορικά μηνύματα που στέλνει ο Παράβας μέσα από το θρυλικό του νούμερο «Ο Ντιρλαντά» αλλά και από το ντουέτο του με τη Ρένα «Τα μωρά του Δήμου Αθηναίων» ενοχλούν τους συνταγματάρχες που θα κάνουν ό,τι μπορούν για να τιμωρήσουν τον θίασο. Σε λίγο καιρό ο Παράβας διώκεται ενώ το επόμενο καλοκαίρι ο Παττακός αποφασίζει να κλείσει το «Θέατρο Εθνικού Κήπου» επειδή, δήθεν, δεν τηρούσε τις προδιαγραφές ασφάλειας του χώρου. Παρά τις προσπάθειες των Ρένας Βλαχοπούλου, Γιώργου Μουζάκη και Κώστα Νικολαϊδη που ζητούν ακρόαση από τον Παττακό, άδεια επαναλειτουργίας δεν δίνεται και το ανέβασμα της επιθεώρησης Καυτά-καυτά να καίνε ματαιώνεται.
Από την αφίσα της ταινίας Η βουλευτίνα: Γκεστ Σταρ: Σταύρος Παράβας
Παράβας-Βλαχοπούλου θα συναντηθούν και πάλι στο «Κοτοπούλη-Ρεξ» τον τελευταίο χειμώνα της χούντας παρουσιάζοντας την επιθεώρηση Εφτά χρόνια φαγούρα—Όλοι θα ζήσουμε και η τελευταία τους συνεργασία καταγράφεται το καλοκαίρι του 1980, στο «Δελφινάριο», στην επιθεώρηση Κάνε τους λιγάκι... πρρρ. Υπάρχει όμως και δυο σύντομες κινηματογραφικές συναντήσεις των δυο ηθοποιών. Πρώτα το 1962, στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου Όταν λείπει η γάτα, όπου ο Παράβας υποδύεται ένα από τους μουσικούς στο κοσμικό κέντρο όπου διασκεδάζει το υπηρετικό προσωπικό της ιστορίας (Αυλωνίτης-Βλαχοπούλου-Μπ. Κούλα) και έπειτα, το 1966, στη Βουλευτίνα του Κώστα Καραγιάννη, όπου ο Σταύρος Παράβας εμφανίζεται ως γκεστ σταρ στον ρόλο του γκέι κομμωτή με μια μόνο ατάκα.
Ο Σταύρος Παράβας, ευγενικός και αγωνιστικός συνάμα, χτυπήθηκε σκληρά από τη ζωή πριν από λίγα χρόνια όταν έχασε τον γιο του. Πριν από λίγες μέρες πίκρανε όλον τον καλλιτεχνικό κόσμο με την ξαφνική φυγή του. Θα τον θυμόμαστε πάντα, ειδικά σε έναν από τους τελευταίους του κινηματογραφικούς ρόλους, στο Ακροπόλ του Παντελή Βούλγαρη όπου ενσάρκωσε μοναδικά τον «Πρίγκιπα», τον επιχειρηματία ενός μεγάλου μουσικού θεάτρου του ’50, φέροντας μνήμες από το παλιό του αφεντικό στο «Ακροπόλ», τον Βασίλη Μπουρνέλλη, αλλά και από όλους τους επιχειρηματίες της θεατρικής ζωής του χτες...
Στα καμαρίνια του "Θεάτρου Εθνικού Κήπου", καλοκαίρι του 1970: Παράβας-Βλαχοπούλου-Γκιζέλα Ντάλι-Γιώργος Νταλάρας (ναι, τραγουδούσε στην επιθεώρηση!) και Γιώργος Ντουνιάς (φωτογραφία από το βιβλίο Βίβα Ρένα, εκδ. Άγκυρα, 2002.
Η πιο σημαντική συνεργασία Βλαχοπούλου-Παράβα ήταν μάλλον το καλοκαίρι του 1970 στο «Θέατρο Εθνικού Κήπου». Εκεί ο θίασος Βλαχοπούλου-Παράβα-Τζάνετ παρουσιάζει τη θρυλική επιθεώρηση των Κώστα Νικολαϊδη-Ηλία Λυμπερόπουλου Έρχονται δεν έρχονται. Τα αντιδικτατορικά μηνύματα που στέλνει ο Παράβας μέσα από το θρυλικό του νούμερο «Ο Ντιρλαντά» αλλά και από το ντουέτο του με τη Ρένα «Τα μωρά του Δήμου Αθηναίων» ενοχλούν τους συνταγματάρχες που θα κάνουν ό,τι μπορούν για να τιμωρήσουν τον θίασο. Σε λίγο καιρό ο Παράβας διώκεται ενώ το επόμενο καλοκαίρι ο Παττακός αποφασίζει να κλείσει το «Θέατρο Εθνικού Κήπου» επειδή, δήθεν, δεν τηρούσε τις προδιαγραφές ασφάλειας του χώρου. Παρά τις προσπάθειες των Ρένας Βλαχοπούλου, Γιώργου Μουζάκη και Κώστα Νικολαϊδη που ζητούν ακρόαση από τον Παττακό, άδεια επαναλειτουργίας δεν δίνεται και το ανέβασμα της επιθεώρησης Καυτά-καυτά να καίνε ματαιώνεται.
Από την αφίσα της ταινίας Η βουλευτίνα: Γκεστ Σταρ: Σταύρος Παράβας
Παράβας-Βλαχοπούλου θα συναντηθούν και πάλι στο «Κοτοπούλη-Ρεξ» τον τελευταίο χειμώνα της χούντας παρουσιάζοντας την επιθεώρηση Εφτά χρόνια φαγούρα—Όλοι θα ζήσουμε και η τελευταία τους συνεργασία καταγράφεται το καλοκαίρι του 1980, στο «Δελφινάριο», στην επιθεώρηση Κάνε τους λιγάκι... πρρρ. Υπάρχει όμως και δυο σύντομες κινηματογραφικές συναντήσεις των δυο ηθοποιών. Πρώτα το 1962, στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου Όταν λείπει η γάτα, όπου ο Παράβας υποδύεται ένα από τους μουσικούς στο κοσμικό κέντρο όπου διασκεδάζει το υπηρετικό προσωπικό της ιστορίας (Αυλωνίτης-Βλαχοπούλου-Μπ. Κούλα) και έπειτα, το 1966, στη Βουλευτίνα του Κώστα Καραγιάννη, όπου ο Σταύρος Παράβας εμφανίζεται ως γκεστ σταρ στον ρόλο του γκέι κομμωτή με μια μόνο ατάκα.
Ο Σταύρος Παράβας, ευγενικός και αγωνιστικός συνάμα, χτυπήθηκε σκληρά από τη ζωή πριν από λίγα χρόνια όταν έχασε τον γιο του. Πριν από λίγες μέρες πίκρανε όλον τον καλλιτεχνικό κόσμο με την ξαφνική φυγή του. Θα τον θυμόμαστε πάντα, ειδικά σε έναν από τους τελευταίους του κινηματογραφικούς ρόλους, στο Ακροπόλ του Παντελή Βούλγαρη όπου ενσάρκωσε μοναδικά τον «Πρίγκιπα», τον επιχειρηματία ενός μεγάλου μουσικού θεάτρου του ’50, φέροντας μνήμες από το παλιό του αφεντικό στο «Ακροπόλ», τον Βασίλη Μπουρνέλλη, αλλά και από όλους τους επιχειρηματίες της θεατρικής ζωής του χτες...
Πες με χαζη πες με οτι θες, αλλα αυτο που με γοητευε πολυ στον Σ.Παραβα ηταν αυτη η ενρινη εκφορα του λογου του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Δευτερα ευτυχως για μας, η κρατικη τηλεοραση(ποια αλλη;)επανελαβε την πολυ ενδιαφερουσα συνεντευξη του ηθοποιου,που ειχε δωσει στην Ε.Κυριακοπουλου.
Δυστυχως ο καταλογος των αξιων καλλιτεχνων που μας αφηνουν μακραινει!
Γιατί να σε πω χαζή; Την είδα κι εγώ τη συνέντευξη στην Κυριακοπούλου. Ήταν πολύ γοητευτική η εκφορά του λόγου του αλλα και η όλη παρουσία του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεξάρτητα από τα σχόλια μου για την Ρένα Βλαχοπούλου εκείνης της εποχής (1979), και για θέμα που αφορούσε τη μουσική και μόνο,θα ήθελα να τονίσω την εκτίμηση μου προς το ταλέντο και την προσωπικότητά της.Αλκης Κακαλιάγκος (OLYMPIANS)
ΑπάντησηΔιαγραφήwww.kakaliagos.gr