Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Έρωτες μιας άλλης εποχής...

Τέτοια μέρα που μας κατακλύζουν (χαζο)μηνύματα, (χαζο)διαφημίσεις, (χαζο)δώρα για τον έρωτα και τον άγιό του, εγώ βρίσκω την ευκαιρία να σας μιλήσω και πάλι για τη Ρένα Βλαχοπούλου και τους έρωτές της...

Βαθιά ερωτική γυναίκα, από ό,τι λένε όσοι/ες τη γνώριζαν καλά, τραγούδησε μοναδικά τον έρωτα σε όλη της την καριέρα και τον "κορόιδεψε" απολαυστικά αρκετές φορές στις ταινίες της μέσα από τους ρόλους μεγαλοκοπέλας που την καθιέρωσαν στο σινεμά--ρόλοι που συχνά είχαν μια πολύ ανθρώπινη και συγκινητική διάσταση, όταν συνειδητοποιούσε ότι εκείνη δεν την ήθελαν (Ζητείται επειγόντως γαμπρός, Ραντεβού στον αέρα), κάποιες φορές "ούτε στα ψέματα" (Κάτι να καίει).

Στην πραγματικότητα τη Ρένα Βλαχοπούλου την ήθελαν πολύ πολλοί! Αγαπήθηκε και αγάπησε πολύ, σε μια εποχή βέβαια που όλα αυτά γίνονταν πολύ πιο διακριτικά και τα έντυπα δεν κυνηγούσαν τις διασημότητες και δεν ασχολούνταν με τους έρωτές τους. Ή τουλάχιστον δεν ασχολούνταν τόσο όσο σήμερα.

Διότι σκαλίζοντας κατοχικές εφημερίδες, ανακάλυψα ότι ακριβώς πριν από 66 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 1943, όταν ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν κάτι άγνωστο στην Ελλάδα και όταν οι καλλιτεχνικοί έρωτες θα 'λεγε κανείς ότι δεν ήταν μια προτεραιότητα στην καθημερινότητα ενός βασανιζόμενου λαού, ένας τέτοιος έρωτας απασχόλησε την καλλιτεχνική στήλη της Βραδυνής.

Με ιδιαίτερην συγκίνησιν επληροφορήθησαν οι θεατρικοί κύκλοι την εξαφάνισιν γνωστοτάτης ντιζέζ η οποία κατέκτησε τελευταίως το Αθηναϊκόν κοινόν με τα ρυθμικά της τραγούδια και η οποία επανεμφανίσθη χθες από σκηνής μετά τριήμερον απουσίαν.

Λέγεται ότι η "βασίλισσα της τζαζ" απήχθη από τον νεαρόν υιόν αποθανόντος τραπεζίτου ο οποίος υπήρξε και εις εκ των ιδρυτών του Φαληρικού Ιπποδρόμου.

Ίσως βέβαια αυτές οι... δραστηριότητες να ήταν προνόμιο ανθρώπων που στην Κατοχή είχαν μια διαφορετική οικονομική άνεση, αλλά όπως και να 'χει, νομίζω ότι είναι ένα πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα που προφανώς αναφέρεται στη Ρένα Βλαχοπούλου, η οποία λίγο καιρό πριν είχε πάρει διαζύγιο από τον πρώτο της σύζυγο, τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου, και λίγο καιρό μετά παντρεύτηκε τον δεύτερό της σύζυγο, τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο--γάμος που επίσης κατέληξε σε διαζύγιο λίγα χρόνια αργότερα.

Ο μεγάλος έρωτας της Ρένας Βλαχοπούλου αποδείχτηκε πως ήταν ο τρίτος της σύζυγος, ο υπέροχος Κύριος Γιώργος Λαφαζάνης, τον οποίο γνώρισε το 1965 και παντρεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1967 (ο γάμος τους αποτέλεσε μεγάλο κοσμικό γεγονός της εποχής). Έμειναν μαζί αγαπημένοι ως το τέλος της ζωής της (2004). Ο Γιώργος Λαφαζάνης, ευγενέστατος και πνευματώδης επιχειρηματίας, τη φρόντισε με συγκινητική αφοσίωση και την προστάτεψε από κάθε ταλαιπωρία και αδιακρισία στα δύσκολα τελευταία χρόνια της. Του στέλνουμε την αγάπη μας και του ευχόμαστε να είναι καλά.



Ωστόσο, πριν από τον μεγάλο αυτόν έρωτα, η Ρένα Βλαχοπούλου είχε κι άλλους δεσμούς, αφού, όπως ομολογούσε ευθαρσώς στον Νίκο Χατζηνικολάου το 1994, "Αγάπησα και ξανααγάπησα και ξανααγάπησα, ήμουνα λίγο ρομαντική και ερωτιάρα..." Ένας μακροχρόνιος δεσμός της με κάποιον στρατιωτικό ("Με ζήλευε αφόρητα..." δήλωνε σε άλλες συνεντεύξεις της με τον απολαυστικό της τρόπο η ανεπανάληπτη Ρένα) είχε γίνει αρκετά γνωστός στο κοινό της Αθήνας και γι' αυτόν τον λόγο προφανώς ο συγγραφέας Δημήτρης Γιαννουκάκης τόλμησε να τον σχολιάσει στη σειρά των τετράστιχων "σατιρικών πορτραίτων" του που δημοσίευσε στην καλλιτεχνική στήλη των Νέων το 1956.
Τραγουδίστρια Κερκυραία
κι ενώ γύρω της μοιραία

τάγμα θαυμαστών υπάρχει
προτιμά τον... ταγματάρχη!
Με αυτές τις διακριτικές... αδιακρισίες μιας άλλης εποχής σας αφήνω να χαρείτε τους δικούς σας έρωτες, σήμερα και κάθε μέρα, όπως εσείς επιθυμείτε, διακριτικά ή... αδιάκριτα!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φεύγουν τα χρόνια
όλα αλλάζουν όλα
και μένει μόνο
μια ανάμνηση παλιά

Φεύγουν τα χρόνια
όλα αλλάζουν όλα
μόνο η αγάπη μένει
μες την καρδιά

Θράσος είπε...

Είσαι λίγο ciao αλλά ανεπίκαιρος.
Να σου πω όμως εγώ θεωρώ ότι οι άνθρωποι με χιούμορ είναι πολύ ερωτικοί άνθρωποι.
Και κατά τη γνώμη μου η Βλαχοπούλου χωρίς να είναι η καλλονή τύπου Ναθαναήλ ή Λάσκαρη είχε μια γοητεία περίεργη.

Θράσος είπε...

Για να διορθώσω δεν εννοώ ότι είσαι εσύ ανεπίκαιρος, ότι είσαι σαν ciao ανεπίκαιρο!!!!
Μέσα στο κεφάλι μου ακουγόταν πιο έξυπνο.

Ανώνυμος είπε...

Η ΡΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!!! ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ, ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ, Η ΧΡΟΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ, ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ, Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΕΝΙΚΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΕΡΩΤΙΣΜΟ!!!